zdjêcie Autora

07 lutego 2019

Wojciech Jó¼wiak

z cyklu: Kolej warszawsko-wiedeñska (odcinków: 122)

1872. Nic nie by³o

Kategoria: Podró¿e i regiony

« Narody sukcesyjne Rzeczypospolitej Krótki wypad do krainy Alkapa »

Dziêki portalowi mapire.eu wyp³ynê³a z niebytu archiwów rosyjska mapa terenowa z 1872 roku. Co wtedy by³o w mojej okolicy i ta mapa przedstawia? No w³a¶nie. Prawie nic nie by³o.

By³a ju¿ i to od æwierci wieku Kolej Warszawsko-Wiedeñska, która stanowcz± prost± grub± czarn± lini± przecina kolejne arkusze mapy. By³y miasteczka: Grodzisk, wówczas jeszcze nie „Mazowiecki”, s±siedni Brwinów, dalej B³onie i Sochaczew, które wtedy nie mia³y kolei. Jeszcze dalej Skierniewice, gdzie Warszawsko-Wiedeñska rozga³êzia³a siê na £owicz, Kutno i dalej niemiecki Toruñ. £ód¼ mia³a kolejowy dostêp tylko od Koluszek. Zaczyna³o co¶ dziaæ siê w Pruszkowie, jeszcze wiosce, gdzie do niewidocznych jeszcze fabryk ju¿ rozchodz± siê bocznice kolejowe.

Na miejscu Milanówka widaæ kolej, która przecina³a las, brzegiem lasu sz³a droga, która mija³a tory. Zaznaczy³em to miejsce czerwonym kó³kiem: tam jest od dawna centrum miasta, stacja kolejowa, poczta, ko¶ció³ i urz±d miejski. Las by³ pierwotn± d±brow±, chocia¿ na piaskach. Nasze zabytkowe dêby ju¿ wtedy tam ros³y i by³y ca³kiem du¿e. Tak, dos³ownie te same „sztuki”.

Ówczesny Milanówek by³ dopiero za tamtym lasem, na pó³noc od kolei. Rosyjski napis zaznacza: Miljanowekъ. Dzisiaj tamta stara wie¶ Milanówek nazywa siê ulica Kwiatowa.

Miejsce, gdzie mieszkam, zaznaczy³em czerwonym karo – powy¿ej napisu Du¿y Chr¿., czyli Chrzanów. Teren w tym miejscu jest oznaczony kreskowaniem jako mokrad³o i mokry pozosta³, chocia¿ drenowano go i zabudowano. Drogi lub ¶cie¿ki widoczne w pobli¿u przewa¿nie siê zachowa³y jako ulice, chocia¿ nie wszystkie.

Przetrwa³y krzy¿e przydro¿ne. Te maj± twarde ¿ycie, istne procesy d³ugiego trwania. Ta mapa przywo³uje je z g³êbi 150 lat, ale spokojnie mog³y staæ w tych samych miejscach i cztery razy dawniej. Oczywi¶cie nie te same, bo gdy próchnia³, wymieniano. Ten dalszy z krzy¿y stoi do dzi¶ jako krzy¿ – ale czy na pewno? Bo dawniej by³, ale czy jest jeszcze? – a ten bli¿szy zmieni³ siê w murowan± kapliczkê maryjn± u s±siada.

Miêdzy naszym domem a ¯ukowem, który le¿y nad rzeczk±, na tej mapie bez nazwy Rokitnica, od 2012 r. idzie autostrada A2.


Kolej warszawsko-wiedeñska: wstêp na koñcu

Pochodzê z £owicza, który w 1845 roku zosta³ podpiêty do Kolei Warszawsko-Wiedeñskiej. Mieszkam w Milanówku, który powsta³, poniewa¿ Kolej Warszawsko-Wiedeñska przeciê³a tutejszy las.


« Narody sukcesyjne Rzeczypospolitej Krótki wypad do krainy Alkapa »

komentarze

1. Ja mam tak±... • autor: Nierozpoznany#103232019-02-08 21:00:46

Ja mam tak± podró¿n± ksi±¿kê, przewodnik samochodowy z 1995 I tam znalaz³am Grodzisk wie¶  ko³o Ostro³êki. Mo¿e o to chodzi.

Komentowanie wy³±czone wszêdzie od 1 sierpnia 2020.

x

Szybki przegl±d Taraki

[X] Logowanie:

- e-mail jako login
- has³o
Zaloguj
Pomiñ   Zapomnia³em/am has³a!

Zapisz siê (za³ó¿ konto w Tarace)