Sen mi się przydarzył rok temu, nad ranem. W jednej z okolicznych bibliotek trwał bal maskowy. Wszyscy Czytelnicy byli poprzebierani jak na Karnawale w Wenecji. Byli sami znajomi, sami sąsiedzi. Szampan lał się strumieniami (ja jestem jednak zatwardziałym abstynentem), pełno było feerii i kolorów. Nie wiem nawet, co obchodziliśmy! Najważniejsze, że Ja, jak to Ja, po dżentelmeńsku i po angielsku przed Północą urwałem się do domu. Sen był bardzo radosny. Często śnię świadome sny.

Komentowanie wyłączone wszędzie od 1 sierpnia 2020.