Po ósme, astrologia daje wgląd w maszynerię ludzkiej duszy i losu, a przynajmniej skonstruowaną przez siebie maszynerię (clockwork) proponuje. Oczywiście, można się spierać, czy ta astro-psycho-maszyneria, zasadzająca się na korespondencjach między planetami w przestrzeni kosmicznej a czynnikami w ludzkiej psyche, jest słuszna; krytyków ma wielu. Angielskie słowo clockwork, maszyneria, mechanizm, dosł. mechanizm zegarowy, dobrze oddaje to astrologiczne rozumienie psyche.

Po dziewiąte, astrologia uczy dostrzegać i doceniać cykliczność ludzkich biografii. Astrologia zaprzecza dwóm popularnym i dominującym wyobrażeniem. Pierwsze to tradycyjne „od kołyski do grobu”: człowiek rodzi się, dorasta, zdobywa zawód, pracuje, zakłada rodzinę (lub nie), zyskuje osiągnięcia, starzeje się i umiera; drugie, to wyobrażenie o „ciągłym postępie” lub „postępującej karierze”.

Po dziesiąte, czyni możliwym czerpanie energii (lub raczej psychicznego dopingu) z horoskopu. Ktoś może się dopingować, dodawać sobie sił np. tak: „Mam silnego Marsa, musi mi się wszystko udać!”.

Komentowanie wyłączone wszędzie od 1 sierpnia 2020.