I polecam, pomimo, że demon rozumu podpowiada: Tylko bez dyktatury emocji, bez nihimu ciała. Bez “pseudoterapeuutycznych łatek".  To dobry sprzymierzeniec, często wie co mówi..

Tymczasem wróćmy do sześciu loka.. o to krąg doświadczeń w skali mikro i w skali makro. Od piekła dyskomfortu sytuacji w która skłania nas do pisania, do nieba pisania, mówienia w natchnieniu..

Od długoterminowego nielubienia czegoś, do tragedii upadku, gdy po okresie błogiego rozproszenia, uniku wpadamy w czarną rozpacz życiowych problemów…

Wszędzie dookoła czycha pokusa ..  takie życie, chcemy dobrze a wychodzi jak zwykle! Dlaczego znowu Ja! - pyta wielki demon JA! - to jawna, oczywista, przerażająca niesprawiedliwość, że ….

Ta pozbawiona humoru, mocy i miłości postawa wydobywa się z nas przy każdym oddechu. I nie ma z tego cyklu wyjścia, bo tak jest. Jest też zupełnie inaczej, ale to wiedza tajemna, jeśli nie wiemy jak jest. I dopiero ogrom tego introwertycznego piekła i ekstrawertycznego pseudoraju, jak jest, jest też czymś zupełnie innym.

O to działa wytwórnia humoru, mocy i miłości. Oto możemy się zrelaksować, bo nie ma nic do zyskania lub stracenia. O to działa wyobraźnia nie ograniczona fiksacją na JA. O to nasza spostrzegawczość nie jest ograniczona konwenansami. O to myślenie nie warunkowane sukcesem i porażką teorii, lubieniem jednych nie lubieniem drugich..

Przyjemność jest przyjemnością, a ból bólem.

Cudownie, ces’t la vie!

Może kurz to miliony małych bogów?