Ciekawy jest kosmogram akcji „Różaniec do granic”. Do wykreślenia przyjąłem godzinę 14:00, bo ten czas był wymieniany w wiadomościach, również jako moment przejaśnienia, kiedy deszcz przestał padać i pojawiły się znaki od Boga czyli tęcze w różnych miejscach. Miejsce jest nie całkiem określone, więc także rozmieszczenie planet względem horyzontu (Asc.) i południka (MC) nie jest istotne. Istotne są aspekty i położenia zodiakalne. Data: sobota 7 października 2017.

Co widzimy:

1) Trwa opozycja Jowisza do Urana, chociaż już minęła swój szczyt (ścisłość). Od dawna wiedząc o tej opozycji sądziłem, że będzie mieć polityczny sens w Polsce i najpewniej będzie to kolejny krok w eskalacji radykalizmu przez rządzącą partię PiS i jej rząd i prawodawców. Rzeczywistość przerosła moje astrologiczne oczekiwania. Jowisz symbolizuje (w skrócie...) rozmach i szeroko zakrojone przedsięwzięcia; Uran: nowatorstwo, nowe wynalazki i w ogóle coś, co przynosi zaskoczenie: jakiś jakościowy przeskok. Wydarzenie było bardziej jowiszowe, niż się spodziewałem, a jego moment uraniczny czyli oryginalność związana z zaskoczeniem i tym, że „nikt tego by wcześniej nie wymyślił” – daleko większa. Znaczące też jest to, że akcja była pozarządowa, obmyślona i kierowana ani przez administrację, ani władze kościelne, ale, przynajmniej formalnie, przez prywatną fundację. Ta prywatność, nie-powszechność, też jest charakterystyczna dla Urana.

2) Kwadratura (zacieśniająca się) Marsa do Saturna – a więc aspekt wojenny lub związany z wielkim wysiłkiem, który, gdy przybiera postać masową, nabiera sensu walki, zmagania, „kto kogo”, przeciwstawienia się przeciwnikowi. Tak, była to wojna, mentalna oczywiście i symboliczna, z przeważającym przeciwnikiem: z rzekomym najazdem „niewiary” spoza granic Polski, jednocześnie zawierająca intencję kontrataku, dania odporu i pójścia naprzód z misją poza granice na zewnątrz – o tym wyraźnie mówili organizatorzy.

3) W tamtej kwadraturze brała udział Wenus,w koniunkcji z Marsem, zmiękczając sens i nastrój wydarzenia.

4) Obie planety, Mars i Wenus, były w zasięgu punktu harmonicznego 17°09' Panny, mającego charakter: skupić się na celu, nie rozpraszać się, wykonać długą podróż lub inne długie, absorbujące i niewdzięczne zadanie nie oglądając się na boki – i taki charakter ta akcja miała.

5) Do kwadratury (Mars/Wenus)/Saturn dołączył Księżyc w jej punkcie symetrii, przekształcając przez to ten układ planet w pierścień oktyli. Przez to Księżyc zadziałał jako spust (wyzwalacz) w opisanej kaskadzie aspektów. (Taki pierścień aspektów bywa nazywany „palcem diabła”; bez komentarza.)

6) Księżyc zbliżał się do punktu harmonicznego siedmiokrotnego wodnego 8°34' Byka, który to punkt kojarzy się m.in. z patriotyzmem i tak lub inaczej rozumianą ochroną całości, do której się należy; co przecież było symbolicznym sensem przedsięwzięcia.

7) Oba te układy/pierścienie, opozycja Jowisz/Uran i pierścień oktyli (Mars/Wenus)/Saturn/Księżyc, były sprzężone przez bikwintyl między Uranem a Wenus/Marsem. Podkreśla to rolę Urana w tej konfiguracji.

8) Ponieważ Uran znajduje się w pobliżu punktu 0°Byka (chociaż oddala się od niego ruchem wstecznym), daje przez to powód do łączenia tamtego punktu, a ogólniej początku znaku Byka, z odniesieniowym horoskopem Polski. Mianowicie cały ten układ planet czyni wrażenie, jakby, brany w dłuższej skali czasu, był wymierzony w czuły punkt Polski leżący w okolicy 0° Byka. Przyszłe przejścia Urana przez ten punkt zapewne wyjaśnią lepiej jego astro-polityczne znaczenie.

Organizatorzy bardzo dobrze wybrali moment swojej demonstracji. Żartując: astrolog nie znalazłby lepszego.

Wydarzenie miało nadmiar sensu w porównaniu z układem planet. Inaczej mówiąc: wydarzenie to „aż za dobrze”, a nawet „z dużym zapasem” zrealizowało znaczeniowy potencjał zawarty w tym układzie planet.

Komentowanie wyłączone wszędzie od 1 sierpnia 2020.