W  Solidnej rzeczywistości odnajdujemy w końcu „oddzielanie interfejsów od interfejsów”  czy tracące wg mnie „zasadę segregacji interfejsów”.   Po ludzku interfejs ( w kontekście programistycznym!) to oddzielanie „deklaracji od robienia”, a bardziej ogólnie(w kontekście informatycznym) „punkt określający sposób dostępu”. Deklarując interfejs pokazuje się jak coś wywołać, czy co będzie się robiło – unikając jednak określenia „jak dokładnie będzie się to robiło”.

Definicja tej zasady brzmi:  Wiele interfejsów specyficznych dla klientów jest lepsza niż jeden interfejs ogólnego użycia.  Multilingualizm jest lepszy niż monolingualizm (Żart!) ; Nie ma jednego wytłumaczenia na wszystko (poważniej). 

Szukając w obszarach psychologicznych czy socjologicznych przełożenia z dev’owego na interfejs białkowy,  tu mam dość dobrą ideę odzwierciedlającą coś podobnego: Dysonans poznawczy.   Potrzebujemy niewielkiej dawki oddzielenia poznania, myśli od rzeczwistości (dysonansu), zachowań własnych od rutyny, ale nie na tyle by powodował on wewnętrzne konflikty.

Dokładniej jako hipnotyzer ująłbym to tak: Stosuj niewielkie dawki dysonansu poznawczego. Nie staraj się stworzyć narracji jak świat wygląda, zamiast tego dowiedz się jak funkcjonują mniej i bardziej istotne jego fragmenty. Nie składaj wielkich obietnic nie do dotrzymania, zaklinaj się i zakładaj ze sobą  stanowiących realne choć niewielkie wyzwania.  

Duże interfejsy, sztywne interpretacje, rozbudowane implementacje, czy monotematyczne role życiowe stają się z definicji trudne w obsłudze, niepodatne na zmiany lub(i) ulegają awariom i odmawiają współpracy z otoczeniem.

Tu powiało życzeniem hipnotyzera, błogosławieństwem – przekleństwem. Chciałbym aby ludzie zdawali sobie sprawę z ryzyka używania powszechnie używanych zwrotów, rytuałów dnia codziennego. Tj. dawki nieświadomości, zawężenia uwagi z tym związanej, pomieszania deklaracji, automatyzmów i celowych zachowań.

ISP.  Istnieje dużo sposobów na powiedzenie „dzień dobry” czy „dobranoc”. I każdy niesie ze sobą ryzyko..

 Było tak. Było inaczej. Jest tak. Jest inaczej. Będzie tak. Będzie inaczej. Zakład?