Tekst oryginalny: Adam Elenbaas, Ayahuasca Versus Daime: The Medicine of Yin and Yang, w portalu realitysandwich.com, 2013. W Tarace za uprzejmą zgodą Autora.

Tekst oryginalny: Adam Elenbaas, Ayahuasca Versus Daime: The Medicine of Yin and Yang, w portalu realitysandwich.com, 2013. W Tarace za uprzejmą zgodą Autora.

W całym minionym dziesięcioleciu pracy z ayahuaską[1] często myślałem o południowoamerykańskim szamanizmie i odmianie szamanizmu o nazwie Santo Daime, jako yin i yang świata medycyny.

W ciągu pierwszych czterech lat mojej medycznej praktyki byłem pięciokrotnie w Perú i pracowałem tylko z szamanami stosującymi ayahuaskę. Schemat był w zasadzie identyczny – był obecny jeden szaman, czasami kilku praktykantów, uroczystości odbywały się po zachodzie słońca, każdy miał swoją własną matę, poduszkę lub krzesło, a kiedy zapadł zmrok, rozpoczynała się uroczystość i rozlegały się melodie icaro.[2] Gdy zacząłem praktykować w Stanach Zjednoczonych, okazało się, że są pewne różnice. Wciąż był jeden szaman z uczniami, uroczystości również odbywały się w godzinach wieczornych, ceremonię zaczynano wieczorem, a śpiewy zaczynały się przy wyłączonych światłach, ale z większym udziałem dzwonków i gwizdków. Amerykańska odmiana południowoamerykańskiego szamanizmu często zawierała obce naleciałości, te wywodzące się od północnych i południowoamerykańskich Indian, czasami z mnóstwem świec i bibelotów, a nawet ogniskiem wewnątrz tipi lub główną świecą ołtarza w studiu jogi. Przetwarzanie, oczyszczanie i wizje oraz grupy były w zasadzie takie same. Ogólnie moc naparów była większa w Amazonii, jednak doświadczenia były często identycznie wstrząsające, głęboko osobiste i podobnie przetwarzane i udostępniane w otoczeniu grupy, dzięki pomocy lub pod kierunkiem prowadzącego szamana.

Kiedy cztery lata temu zacząłem praktykować daime, cały wachlarz doświadczeń z ayahuaski uległ przesunięciu. Po pierwsze, i najważniejsze, napar nie jest tu nazywany ayahuasca – zwie się daime, a ludzie praktykujący daime mają tendencję do czucia się urażonymi, jeśli usłyszą, że ktoś nazywa napar „ayahuaską”. Daime jest wykonywane z wszystkimi światłami włączonymi, wszyscy są ubrani na biało, a kobiety i mężczyźni znajdują się w oddzielnych grupach. Grupa zastępuje szamana, utwory są śpiewane w konkretnym porządku, poczynając od hymnów (choć nie mniej magicznych), a punktem centralnym rytuału jest główny ołtarz, który jest ozdobiony wizerunkami świętych patriarchów i matron kościoła oraz krzyżem. Oczyszczenie wciąż jest obecne, natomiast werbalne lub grupowe, bądź indywidualnie wypowiadanie się lub „przetwarzanie” zarzucono na korzyść „twardości”. W każdym „zadaniu” daime kładziono nacisk na naukę hymnów i głoszono, że doktryna jest wcielona w sam napój (daime).

Wiem, że wielu ludzi ze światów różnych sztuk leczenia ma swoje ulubione lub nielubiane wersje jednej lub drugiej odmiany szamanizmu ayahuasca. W ciągu ostatnich sześciu miesięcy mego osobistego urlopu od świata medycyny, dokonałem całościowego przeglądu wszystkich prac z zakresu medycyny, jakie wykonałem w ciągu ostatnich ośmiu lat i ciągle wracam do tego, że te dwa rodzaje praktyki są, pod wieloma względami, lustrzanymi odbiciami siebie, tak jak yin i yang, które w tajemniczy sposób odzwierciedlają świadomość poza-biegunową. Przed przejściem do dalszych wyjaśnień dalej pozwólcie Państwo, że najpierw stwierdzę, że nie sądzę, by było konieczne wykręcanie się od jasnej odpowiedzi na temat odmian szamanizmu – różnice w świecie sztuki leczenia są prawdziwe i różnorodność pól jest równie ważna. Uważam ten artykuł jako coś takiego, jak lek myśli w postaci ćwiczeń, jakie wykonałem ostatnio.

Ayahuasca i Yin

Oczywiście, obie odmiany praktyków lub uczestników ayahuaski będą twierdzić, że są w bliższym kontakcie z żeńskim boskim jej pierwiastkiem, a wszystkie odmiany szamanizmu ayahuasca są, do pewnego stopnia, w kontakcie z kobiecością. Ten roślinny lek jest głęboko osadzony we włóknach ziemi i w bogini ziemskiej energii, a wszystkie inne leki, jak wynika z mego doświadczenia, mają tendencję do parania się z „patriarchalnymi” problemami, jakim musimy obecnie stawić czoło na tej planecie. Mimo wszystko uważam, że tradycyjny szamanizm ayahuaski (jeśli można go tak nazwać), więc ta odmiana, która zawiera centralnego szamana, jest realizowana w ciemności, z icaros, itp. i jest yin’em świata ayahuaski. Używając języka bardziej astrologicznego, nazwałbym szamanizm Ameryki Południowej zjawiskiem bardziej „księżycowym”.

We wszystkich moich doświadczeniach z ayahuaską w lesie deszczowym, albo z szamańskimi przywódcami, nacisk był położony na jedność natury, na duchy zwierząt i roślin, zdrowie i bogactwo ciała, bio-macierz życia na ziemi, plemienne bądź pradawne korzenie tradycji medycyny, a konkretnie na „powrót” do ziemskiego rajskiego ogrodu lub powrót do „archaicznej” świadomości w dzisiejszych czasach. Ayahuasca w dżungli również mówiła mi o upamiętnieniu – o tym jak pamiętać skąd pochodzę, ziemię, na której stoję, i różnorodności dzieł stworzenia, które mnie wspierają. Chociaż doświadczenia ayahuaski w USA odczuwało się – w porównaniu z Amazonią – czasami jak kościelne grupy młodzieżowe new age, to nawet gdy to się działo w studiach jogi w Nowym Jorku, czuło się przy tym nacisk na jedność w różnorodności. Widmo seksualne w ceremoniach uległo zatarciu, podobnie jak światło i ciemność płyną bardziej płynnie razem w świetle Księżyca, a ludzie po kolei śpiewali lub zbliżali się do siebie, w czasie gdy oczyszczali się i przetwarzali na głos razem z szamanem.

Daime i Yang

Z drugiej strony, w ciągu lat, zdałem sobie sprawę, ile dwulicowości zdaje się plenić w zacienionym księżycowym szamanizmie nocnego świata ayahuaski. Szamani, którzy skrywali się w ciemności, często w świetle dziennym okazywali się świrami. Ludzie idealizowali pozycję szamana i upiększali różnorodność tradycji. Wielu uważało się za szamanów, a niewielu zdawało używać intelektualnego rozeznania, rozróżniania lub rozumowania. Gdy zwróciłem się ku daime, czułem się tak, jakbym znalazł ponownie „przejrzystość” w świecie tej medycyny. Poczułem się jak w stosunkowo „słonecznym” paradygmacie uprawiania medycyny. Mężczyźni i kobiety byli oddzieleni, aby utrzymać płynny przepływ energii między naturalnymi biegunami binarnymi w ceremonialnej przestrzeni. Szaman został wyeliminowany, aby skupić naszą uwagę na zbiorowej, globalnej i osobistej (wszystkie równe) pracy wiodącej do transcendencji, uzdrawiania i skupienia. Rzeczywistości światła i ciemności stawiano czoła i choć podmioty jasne i ciemne były rozpatrywane również w Amazonii, to metafizyka wydawała się jaśniejsza w daime. Koncentrowaliśmy się na świetle, bo tam zdążaliśmy, wszyscy razem. Nie pozostawialiśmy zbyt wiele przestrzeni na zbyt obszerną osobistą ekspresję, ponieważ stanowiło to odwrócenie uwagi od ciągłości i od ostrego zogniskowania. Ludzie pomagali sobie wzajemnie w procesie i w oczyszczaniu, ale jeszcze bardziej ludzie pomagali sobie wzajemnie przede wszystkim w próbach utrzymania stabilności.

Obie praktyki

Obie praktyki wydają się być zainteresowane osobistym rozwojem, uzdrawianiem i transformacją. Co do tego prawie nie ma żadnych wątpliwości. Obie praktyki są zainteresowane integralnością – integralnością ceremonii, integralnością kierownictwa, integralnością uczestników itd. Obie praktyki są poświęcone medycynie jako nauczycielowi. Obie praktyki, choć daime jest znacznie młodsza[3], są zaawansowanymi technikami uzdrawiania o silnych, złożonych i różnorodnych historiach i globalnym zasięgu.

Podczas gdy szamanizm ayahuasca może mylić się w kompleksie zagadnień dotyczących czczenia przywództwa, rozmytych granic, idealizowania jedności w różnorodności, a „każdy chce być następnym szamanem”, daime mogłyby być uznane za zbyt sztywne, dogmatyczne, zbyt światowe w kontakcie z naturą, polaryzujące płeć i nieco sterylne. (W końcu założycielem był ex-wojskowy i to spod znaku ognistego Strzelca!)[4]

Istotnym, bez zagłębiania się zbyt głęboko w konkrety, wydaje się, że obie tradycje są podatne na wzajemne krytykowanie.

Yin świata ayahuaski, wszędzie tam, gdzie ją znaleźć, niezależnie od tradycji, przypomina nam, że jesteśmy jednością w różnorodności, a nacisk kładziony jest na głęboko osobistą przestrzeń, która zamieszkuje w ciele medycyny DLA naszej różnorodności, zarówno dla naszych pytań, jak i naszych odpowiedzi i dla magicznego ponownego nawiązania łączności z naszym ziemskim rajem.

Yang świata ayahuaski, wszędzie tam, gdzie go można znaleźć, niezależnie od tradycji, przypomina nam o prawach i strukturach świata, w którym żyjemy. Yang uczy nas, jak poruszać się w kierunku naszego największego potencjału z pojedynczym ostrym ukierunkowaniem i ostrym zrozumieniem intencji grupy i struktury osobistej, które mają oznaczać „jeden naród pod bogiem”, walcząc o naszą drogę w górę i przekraczanie ciemności na tej drodze.

Oczywiście, „wszędzie tam, gdzie to znajdziemy” i „niezależnie od tradycji”, oznacza to, że kategorie te nie mogą być ostatecznie przypisane do szamanizmu ayahuaski albo do daime. Kończąc, w wyniku spenetrowaniu obu światów i wielokrotnym wykonaniu myślowego ćwiczenia yin/yang, osobiście uważam, że musimy dalej posuwać się naprzód w dialogu z duchami roślin naszej planety. Te „yin’y” i „yang’i” świata medycyny mogą wydawać się diametralnie przeciwne, gdziekolwiek się pojawiają, a często nasze tradycje różnią się znacznie od jednej filiżanki lub wywaru w porównaniu do następnej. Jednak z napięcia przeciwieństw zawsze rodzi się coś „trzeciego”. Dokąd duchy medyczne ayahuaski, duchy daime, duchy UDV [União do Vegetal], zabiorą nas dalej? Czy kiedykolwiek dojdzie do tantrycznego tanga między Juramidam z daime i Pramatką Ayahuasca[5] z peruwiańskiej Amazonii? Możemy wyjść poza „yin’y” i „yang’i” z różnych środowisk medycznych? Dopóki tego nie zrobimy albo kiedy tego dokonamy, wiem, że będę nadal zakochany w obu tradycjach ze względu na ich magię i cienie, które oferują!

Kończę tą medytację listą technik, których utworzenia w ayahuasce pragnąłbym doczekać się w moim życiu – chociaż osobiście nie czuję się powołany, aby utworzyć je osobiście!:

1. Asany jogi i ayahuasca
2. Studia astrologii i wpływów planet w przyrodzie przy zastosowaniu ayahuaski
3. Biologiczne i naukowe badania przy zastosowaniu ayahuaski
4. Osobiste leczenie przy zastosowaniu ayahuaski
5. Interaktywne przechodzenie centrów wieku[6] przy zastosowaniu ayahuaski
6. Interwencje przy zastosowaniu ayahuaski
7. Ogrodnictwo i hodowla przy zastosowaniu ayahuaski
8. Badania medyczne przy zastosowaniu ayahuaski
9. Poradnictwo co do wyboru szkoły i zawodu przy zastosowaniu ayahuaski
10. Grupy wsparcia i ulgi w traumie przy zastosowaniu ayahuaski

Jestem pewien, że listę można dalej ciągnąć. A co ty byś dodał/a do tej listy?