Ayahuasca: ten coraz bardziej popularny psychedelik ma swoje działania uboczne, które mogą być szkodliwe.

Tekst oryginalny: Ayahuasca: Dispelling Myth – Harm vs. Healing, https://holistic-evolution.com/2014/12/02/ayahuasca/

Tłumaczył Darek. W Tarace za uprzejmą zgodą Autora. („Hi Darek, Yes absolutely– the intention of this article is to increase human understanding of the way these substances impact the chemistry and functional biology of the human brain and epigenetic potential of an individual (negatively or positively). So please, post it on as many websites as you wish. Just include a link the this page as well… Best, Joshua”)

To naprawdę zdumiewające, widzieć jak rdzenna, starożytna szamańska praktyka stała się sensacją w kręgach współczesnej duchowości i holistycznego zdrowia.

Napisano wiele artykułów na temat cudownych, uzdrawiających mocy Ayahuaski. Niektóre z nich pojawiły się nawet w szanowanych czasopismach, takich jak National Geographic i Time. Ayahuaska to psychodeliczny/halucynogenny wywar, którego zwolennicy szeroko głoszą jego zdolności do leczenia depresji, uzdrawiania głęboko usadowionych traum, objawiania głębszej wiedzy duchowej, a także do leczenia wielu biologicznych i mentalnych schorzeń. Ludzie z całego świata napływają do Ameryki Południowej w poszukiwaniu uzdrowienia z różnych życiowych dolegliwości.

Jest też inna strona tej historii, która jest znacznie mniej nagłośniona. To opowieść o poważnych przeciwwskazaniach oraz szkodach, jakie ponieśli niektórzy z poszukujących uzdrowienia. W terminologii medycznej, przeciwwskazanie definiuje się jako: „Sytuację, w której lek, procedura lub zabieg nie powinny być stosowane, ze względu na możliwą szkodliwość dla pacjenta”. Ayahuaska jest w stanie stworzyć prawdziwą burzę biochemicznych, emocjonalnych i psychicznych warunków, koniecznych do wywołania psychozy lub innych neuropsychiatrycznych przypadłości. Oczywiście wtedy, gdy posiadasz predyspozycję lub podatność na zaburzenia psychiatryczne czy neurobiologiczne (z czego często osoby zagrożone nie zdają sobie sprawy do czasu, gdy przypadłość psychiatryczna zostanie aktywowana i pojawi się w ich codziennym doświadczeniu życia).

Ayahuaska może mieć szczególnie silny potencjał aktywujący dla osób predysponowanych do zaburzeń dwubiegunowych, schizofrenii, zaburzeń dysocjacyjnych, depersonalizacji/derealizacji, stresu pourazowego, zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, depresji, zaburzeń przetwarzania sensorycznego, oraz zaburzeń postrzegania spowodowanych halucynogenami (HPPD).

Będąc młodym mężczyzną, z pasją studiującym Medycynę Holistyczną, Naturopatię, Żywienie i Ziołolecznictwo, a także kimś, kto doświadczył poważnej dziecięcej traumy, zainteresowałem się świadectwami głębokich uzdrowień, przypisywanych tej praktyce. Kiedy więc pojawiła się okazja wzięcia udziału w ceremonii, przeprowadziłem swoje badania, a następnie zaakceptowałem możliwość uzdrowienia siebie w ten sposób.

Gospodarze ceremonii w której wziąłem udział, byli wysoce rekomendowani i jawili mi się jako współczujący i opiekuńczy. Ufałem im i gdyby nie prezentowali się w ten sposób, nigdy nie zdecydowałbym się tam udać. Podejmując decyzję, naiwnie zlekceważyłem fakt, że działają oni nielegalnie w świetle federalnego prawa, biorąc „w swoje ręce” umysły, zdrowie a potencjalnie i życie innych.

Powiedziałem prowadzącym o swoich obawach, że być może nie jestem kompatybilny z lekarstwem, które jest psychodelikiem, z powodu traumy, jaką przeżyłem będąc nastolatkiem. Byłem mocno zachęcany do wzięcia udziału w ceremonii i przekonywany o swoim 100% bezpieczeństwie, ponieważ Ayahuaska nie jest uważana za niebezpieczny narkotyk ani halucynogen (wewnątrz Ayahuaskowej wspólnoty).

Moje pierwsze doświadczenia, jak naprawdę wierzyłem, były uzdrawiające. Niestety byłem naiwny, jeśli chodzi o potencjalne konsekwencje i skończyło się to ekstremalnymi reperkusjami w moim życiu. Podczas ostatniej ceremonii (w tej społeczności zachęca się do wielokrotnego udziału w sesjach) niespodziewanie spędziłem całą noc będąc świadomością poza ciałem, rzucany w wiele wymiarów, spotykając istoty, nieskończone pola geometrii, by w końcu zostać strąconym w jakiegoś rodzaju bezkresne, zbiorowe piekło. Wizje zawirowań, śmierci, ludzkiej przemocy, morderstw i samobójstw pochłonęły mój umysł. To był czysty chaos, a moje widzenie zostało całkowicie zakłócone.

Dzień po ceremonii wszedłem w stan szoku i zacząłem doświadczać tego, co można z łatwością określić jako załamanie nerwowe. Było to coś, o czym nigdy nie myślałem, że może się wydarzyć.

Byłem w delirium. Miałem halucynacje, moja percepcja wzrokowa była zakłócona i zniekształcona, dzwoniło mi w głowie, byłem przerażony, że umrę. Nie wiedziałem co robić, poszedłem więc do gospodarza ceremonii, prosząc o wsparcie. Podzieliłem się z nim swoim strachem, że ten stan się nie skończy i zostałem krótko poinformowany, że nie mogą nic dla mnie zrobić. Wkrótce potem poczułem, że nie jestem już tam mile widziany i opuściłem posesję myśląc, że być może mógłbym ustabilizować swój stan poprzez medytację na pobliskim polu campingowym. Nie byłem jednak w stanie zatrzymać tego co się działo.

Całymi dniami wszystko w moim polu widzenia gwałtownie się trzęsło, a moje źrenice były wielkości szpilek. Nie potrafiłem przestać płakać i byłem przytłoczony przez nieznaną mi wcześniej, zupełnie mi dotąd obcą myśl, by zakończyć swoje życie. Nie byłem w stanie się pozbierać. Próbowałem skontaktować się z prowadzącymi ceremonie, lecz nikt nie oddzwaniał. Kiedy w końcu zadzwonił do mnie administrator ceremonii dowiedziałem się, że powinienem zamówić u nich konsultację telefoniczną z szamanem (która kosztowała $100).

Rozważałem zgłoszenie się do szpitala, ale bałem się stygmatyzacji z powodu swoich doświadczeń (teraz żałuję tej decyzji, bo pomogłoby mi to się ustabilizować i zapobiegło długotrwałym szkodom).

Przez wiele miesięcy zmagałem się, by przezwyciężyć to, co się stało. Żyłem z dnia na dzień, cierpiąc na (czasami skrajnie silne) zawroty i bóle głowy, intensywne nocne koszmary, poważne zaburzenia poznawcze, problemy z mówieniem (afazja) i doświadczając braku poczucia celu. Znalazłem się nagle w sytuacji „toń lub płyń”, walcząc o swoje życie, a wszystko to było konsekwencją błędnego wyboru, decyzji by wypić kilka małych kubków pozornie niegroźnego lekarstwa.

Moja wytrwałość, niezłomna dyscyplina, postępy w medytacji, fitnessie, jodze, oraz moja ścieżka duchowego rozwoju i radości, wszystko to okazało się nagle bezużyteczne w obliczu kryzysu, w jakim się znalazłem. Odkryłem w bolesny sposób, że chociaż Ayahuaska jest tradycyjnie uważana za lekarstwo, jest to także potężny halucynogen z klasy tryptamin, który może potencjalnie zrujnować twoją psychikę lub pokazać ci przebłysk nieba. Jest to bardzo złożony problem i nie należy go lekceważyć.

Nie mając innego wyboru, jak tylko w pełni zrozumieć to, czego doświadczałem, zacząłem przyglądać się głębiej tym zagadnieniom i odkryłem, że historia owej potężnej mikstury jest niezupełnie taka, jak się ją często opowiada...

Tradycyjnie, na terenach Ameryki Południowej, Ayahuaska stosowana jest zarówno przez Curanderos (Uzdrowicieli) jak i Brujos (Wiedźmy i Czarowników) w celach leczniczych, wróżebnych, dla zdobycia wiedzy/mocy, lecz także w magii, wojnach i w celu świadomego szkodzenia innym, poprzez wchodzenie w sojusze z nieżyczliwymi mocami lub istotami.

Nawet na pożytecznej ścieżce Uzdrawiania, w tej rdzennej tradycji nie jest niczym niezwykłym, że potężny Uzdrowiciel zostaje zaatakowany psychicznie przez Brujo podczas ceremonii, i musi w jakiś sposób walczyć o swoje życie (tak jak w historii Pablo Amaringo – słynnego malarza wizjonera, który odegrał wielką rolę w zainteresowaniu Zachodu Ayahuaską).

Grafika Pablo Amaringo. Ze strony visualmelt.com/Pablo-Amaringo.

Doszedłem do osobistej konkluzji, że Ayahuaska może być wieloma rzeczami, ale z pewnością nie jest wyłącznie cudownym lekarstwem. Jeśli spojrzysz głębiej w to zagadnienie odkryjesz, że u wielu osób rozwinęła się psychoza w wyniku konsumpcji, oraz że istnieją przypadki śmierci i gwałtów, popełnionych w „szanowanych” ośrodkach leczniczych w Peru, jak również przypadki po-ceremonialnych samobójstw. Niektóre z tych spraw zostały wyciszone, a informacje o nich usunięte z południowoamerykańskich portali newsowych.

Tryptaminy takie jak DMT, okazały się być zarówno niezwykle niebezpieczne jak i głęboko transformujące, w zależności od „set & setting”, okoliczności, a także od indywidualnej konstytucji biologiczno/biochemicznej osoby przyjmującej substancję.

Warto podkreślić: ludzie są bio-indywidualnymi/neuro-indywidualnymi istotami. Oznacza to, że różni ludzie zareagują w różny sposób na substancje, które zmieniają biologię układu nerwowego (szczególnie halucynogeny). Na przykład: niektórzy ludzie mogą przyjąć LSD lub grzyby psylocybinowe ponad 20 razy, bez szczególnych konsekwencji. Podczas gdy inni po pierwszym przyjęciu LSD lub psylocybiny, cierpią na HPPD jeszcze długo po swoim doświadczeniu. HPPD jest zaburzeniem, w którym system percepcyjno/zmysłowy mózgu zostaje przeładowany i chronicznie rozregulowany, co pozostawia osobę dotkniętą HPPD w stanie trwałej niepełnosprawności.

Zatem uogólnienia (którymi mnie karmiono), że „Ayahuaska jest świętym, duchowym lekarstwem, zdolnym jedynie przynieść głębokie uzdrowienie” mogą być bardzo naiwne, wprowadzające w błąd i w oczywisty sposób niezgodne z doświadczeniem każdej osoby.

Przyjmowanie psychoaktywnych/halucynogennych substancji może być dla niektórych ryzykowne, i chociaż unikalna, Ayahuaska nie stanowi tu wyjątku, ani też nie wymyka się prawom ludzkiej neurobiologii i zdrowia. Pnącze z którego przygotowuje się wywar, zawiera mocny MAOI (Inhibitor Mono Amino Oksydazy), który ma wpływ na barierę krew-mózg, i znany jest z istnienia silnych przeciwwskazań przy przepisywaniu wielu leków na receptę (w tym możliwych śmiertelnych interakcji z antydepresantami z grupy SSRI), a także z przeciwwskazań związanych z chorobami serca. Jest też inna roślina, zwana Toé (Datura), tradycyjnie dodawana do wywaru przez niektórych szamanów, w celu zwiększenia intensywności doświadczenia. Datura jest neurotoksyną, która odcina dopływ tlenu do ludzkiego mózgu. Może to prowadzić do delirium, hipertermii, amnezji, a nierzadko śmierci. Istnieją tragiczne przypadki osób, które nieświadomie przyjęły Daturę, dodaną do wywaru z Ayahuaską. Jeśli zdecydujesz się na wzięcie udziału w ceremonii, nie wahaj się zapytać, co dokładnie wprowadzisz do swojego układu krwionośnego i mózgu.

Moja opowieść jest rodzajem przestrogi. Osobiście wierzę, że jeśli poważnie myślisz o uzdrowieniu siebie i rozwoju duchowym, to najbezpieczniejsza ścieżka ku temu wiedzie przez służenie innym, jogę, medytację, Ayurvedę, właściwe odżywianie, fitness, doświadczanie radości, rozwijanie zrozumienia swoich słabości/atutów, poprzez uważność i zdobywanie intymnej wiedzy o własnej, indywidualnej konstytucji. Jako istoty ludzkie jesteśmy podobni, jednocześnie jednak możemy być głęboko indywidualni i wyjątkowi, jeśli chodzi o naszą konstytucję, funkcje neurologiczne i biochemię.

Autentyczny postęp i świadomość społeczna idą w parze, a ten szczególny problem powinien być potraktowany z całkowitą przejrzystością. Nigdy nie zaprzeczę faktowi, że ludzie mogą doświadczyć potężnych uzdrowień i transformujących przeżyć dzięki Ayahuasce, lecz druga strona tej historii jest wciąż zamiatana pod dywan i marginalizowana. Pora z tym skończyć.

To nie jest spór o to, czy Ayahuaska to lek/narkotyk (drug). Słowo „drug” jest niejasnym uogólnieniem, używanym do klasyfikowania wszystkiego, od metaamfetaminy po aspirynę. Ayahuaska jest jednakże ekstremalnie mocną substancją psychoaktywną, zawierającą zarówno roślinny MAOI jak i halucynogenną tryptaminę (DMT). Obie z tych substancji mogą wywołać ogromne zmiany w chemii, regulacji i funkcjonalnej biologii układu nerwowego i mózgu. Zabawa z neurobiologią na tych poziomach to poważna sprawa, niezaprzeczalnie niosąca poważne ryzyko dla niektórych osób.

W Stanach Zjednoczonych odbywa się wiele nielegalnie organizowanych ceremonii Ayahuaski. Niektóre z nich cieszą się szczególnie silnym zainteresowaniem młodych ludzi, a także tych spośród nas, którzy poszukują uzdrowienia z traumy. Terapia Ayahuaską w Stanach Zjednoczonych nie podlega regulacjom, co oznacza, że nie można nikogo pociągnąć do odpowiedzialności, kiedy sprawy pójdą w złym kierunku. Wydaje się to niespójne z zasadami sztuki uzdrawiania, które mówią o integralności i autentyczności.

Kiedy ktoś znajduje się w stanie manii, ma wysokie nadciśnienie, przejawia zachowania psychotyczne lub samobójcze, to w takich przypadkach wymagana jest natychmiastowa pomoc medyczna. Badania przesiewowe przed ceremoniami są często nieskuteczne (ze względów biznesowych oraz dlatego, że prowadzący ceremonie nie znają psychiatryczno/psychologicznych technik badawczych). Wątpliwym pozostaje, czy organizatorzy ceremonii w Stanach zareagowaliby właściwie w przypadku wystąpienia zagrożenia o charakterze medycznym. Warto wziąć pod uwagę, że dostarczenie uczestnika do centrum pomocy medycznej, na skutek kryzysu spowodowanego udziałem w ceremonii, postawiłoby organizatora w poważnie zagrażającej mu sytuacji prawnej, jako że dystrybucja Ayahuaski/DMT jest przestępstwem federalnym. Żadne dokumenty podpisane przez ciebie przed ceremonią nie chronią organizatorów przed odpowiedzialnością prawną (w przypadku przedawkowania, zatrucia, czy innej szkody), ponieważ Ayahuaska jest w Stanach nielegalna. [W Polsce też - przyp. red. Taraki.]

Poznaj siebie, nigdy nie pozwól komuś innemu zapewniać cię, że jesteś bezpieczny. O tym tylko ty sam możesz zdecydować. Jeśli sądzisz, że sytuacja w jakiej się znalazłeś jest ryzykowna, nie zawsze musi to być „głos twojego lęku”, może to być również intuicja i przewidywanie. Strach nam nie służy, ale ostry zmysł rozeznania może być twoim największym życiowym sprzymierzeńcem. Chciałbym zachęcić wszystkich do bycia absolutnie wymagającymi, co do tego z czym i z kim się wiążecie. Zdrowie jest cenne, a dorośli nie są wolni od wpływów i od psycho-duchowej presji grupy. Szczególnie jeśli twoim celem jest rozwój osobisty, wzrost i postęp duchowy.

Jeżeli jesteś w kryzysie i potrzebujesz kogoś, z kim mógłbyś porozmawiać, istnieje organizacja ICEERS, skupiająca profesjonalnych psychologów, szkolonych specjalnie w zakresie pomocy osobom będącym w kryzysie wywołanym udziałem w ceremoniach Ayahuaski, Ibogi i San Pedro. Otrzymasz tam darmowe wsparcie, możesz też skorzystać z kryzysowej infolinii: www.iceers.org/support-service.php

Zalecam też znalezienie lekarza naturopaty w twojej okolicy, który specjalizuje się w zagadnieniach zdrowia psychicznego i neurobiologii. Neurobiologiczna/neurochemiczna nierównowaga może być w dużym stopniu zredukowana, dzięki właściwie zastosowanym substancjom odżywczym, relaksacji, diecie, ćwiczeniom, snowi, ziołolecznictwu i homeopatii. Istnieją też inne procedury, takie jak neurofeedback, ćwiczenia oddechowe i terapie integracji sensorycznej, które mogą pomóc w przywróceniu homeostazy twojej unikalnej chemii mózgu. Jeśli poszukujesz bezpiecznej i efektywnej metody uzdrowienia traumy, polecam zapoznanie się z badaniami dr Petera Levine. Jego studia nad traumą i jej wpływem na mózg/układ nerwowy, uważane są za przełomowe na polu rehabilitacji traumy. (Zob. www.traumahealing.com)

Po szeroko zakrojonych badaniach odkryłem, że takie doświadczenia jak moje występują znacząco częściej, niż niektórzy chcieliby przyznać. Od czasu napisania tego artykułu, skontaktowała się ze mną niepokojąco duża grupa ludzi, którzy mieli podobne (lub gorsze) przeżycia, jak również osoby, które doświadczyły przemijającej psychozy. Wspólnym wątkiem tych wszystkich doświadczeń wydaje się być obawa przed ośmieszeniem i osądem, jaką odczuwają osoby dotknięte traumą na skutek spotkania z Ayahuaską (i innymi psychodelikami). Dlatego osoby te często izolują się i unikają dzielenia się swoim doświadczeniem.

Wielu gospodarzy ceremonii i odosobnień z Ayahuaską ma skłonność do nie brania odpowiedzialności za to, co dzieje się z uczestnikami. Ponieważ rozwijają oni coś w rodzaju religijnego związku z tą substancją, zaczynają wierzyć, że nie może ona uczynić nikomu żadnej krzywdy i skłaniają się ku odrzucaniu lub usprawiedliwianiu jakichkolwiek szkodliwych konsekwencji, jako „doświadczenia własnej ciemności, opętania przez byty, woli Matki Ayahuaski, podróży, którą trzeba odbyć, czy też części boskiego planu” (słyszałem to wszystko wielokrotnie i od wielu osób) – tymczasem pomijając fakt, że właśnie podali komuś jedną z najsilniejszych halucynogennych substancji znanych człowiekowi, która zasadniczo i nieprzewidywalnie zmienia biochemię mózgu.

W moim osobistym odczuciu: insynuowanie, że ludzie u których rozwinęła się psychoza lub zmarli podczas odosobnień potrzebowali tego, jest absolutnym urojeniem i wyrazem mentalności rodem z sekty. Dokonujemy własnych wyborów i podejmujemy własne działania, które zawsze przynoszą określone reakcje i konsekwencje. Nasilenie negatywnych skutków lub korzyści związanych z przyjmowaniem psychoaktywnych substancji jest sprawą indywidualną i różni się, w zależności od osoby.

Jedyną motywacją w dzieleniu się tymi informacjami jest wola zapobieżenia dalszym szkodom uczynionym tym, którzy poszukują uzdrowienia, oraz próba zachęcenia do pełnej przejrzystości i autentycznej odpowiedzialności wewnątrz wspólnot, które promują i globalizują stosowanie Ayahuaski.