Dr hab. Aldona Piwko

Dyskusja ta jest tu:

www.ipla.tv/Prawy-do-lewego-lewy-do-prawego-dziedzictwo-jana-p/vod-6234278#/r-5

Zaczyna się od ok. 18 minuty, wcześniej „idzie” inny temat.

Ze strumienia wypowiedzi warto wyłowić słowa dr hab. Aldony Piwko. Mnie tak zafascynowały, że zadałem sobie trud spisania ich z fonii in extenso. Oto one:

Wydaje mi się, że nie ma tutaj konfliktu religii. Ja będę... Mówiliśmy przed chwilą o Janie Pawle Drugim. Ja jestem zwolenniczką dialogu międzyreligijnego jak najbardziej, i chcę cały czas wierzyć w to, że ci w cudzysłowie przywódcy Państwa Islamskiego, że im przede wszystkim zależy na tym, żeby przywrócić właśnie wiarę w Boga! Może trochę drastycznymi albo bardzo drastycznymi metodami jednak, z punktu naszego widzenia...

Wtrąca się prowadzący Janke: „Ale oni chcą zlikwidować wszystkich, którzy wierzą inaczej!” Pani Piwko kontynuuje:

Jeżeli mówimy tylko i wyłącznie o Państwie Islamskim, to oczywiście tak. Państwo Islamskie, tak zwane Państwo Islamskie, będzie widziało, że mamy różnych bogów. Natomiast wiemy doskonale, zgodnie z nauką muzułmańską, że Bóg jest jeden, ten sam, zarówno Bóg chrześcijan, Żydów i muzułmanów to jest ta sama osoba. Wydaje mi się po prostu... Wydaje mi się – jestem o tym przekonana, że chodzi głównie o to, że świat zachodni, czyli my, chrześcijanie głównie, odeszliśmy za daleko od religii. Też przede wszystkim o to chodzi tym wszystkim bojownikom. My jesteśmy postrzegani jako niewierni. Po prostu. Nie dlatego, że nie wierzymy w Boga, tylko że nie realizujemy danych nam przykazań, nie wiem... nie wierzymy w Pismo Święte, odchodzimy za daleko od religii.

Tu Piwko przerwała, a głos zabrał G. Lindenberg, który z klasą i chłodem nie odniósł się do tez przedmówczyni. Dalej Janke i znów Aldona Piwko:

To nie jest wina islamu, przede wszystkim. Ja cały czas mam wrażenie, że my za mało znamy w ogóle inne religie. Islam znamy najlepiej z tej ciemnej jego strony. Bo nie ma żadnych informacji w telewizji czy w internecie, które by nie poruszały tej ciemnej strony islamu. Natomiast podejrzewam, że o innych religiach podobnie niewiele wiemy. Natomiast islam rzeczywiście ma czarny pijar w mediach, w prasie, w telewizji. I nie wiemy. I dlatego się boimy.

Tu Lindenberg zaprotestował: „Nie dlatego się boimy islamu, że ma czarny pijar, tylko dlatego, że robi różne złe rzeczy i dlatego się boimy.” Na to A. Piwko:

Ale to robi tylko jakaś grupa ludzi, te złe rzeczy. To nie jest tak, że wszyscy są źli.

Dalej Lindenberg tłumaczy jej jak dziecku, streszczam: „Nikt nie mówi, że wszyscy muzułmanie są źli. Ale wystarczy kilka procent fanatyków-ekstremistów, żeby społeczności islamskie uczynić niebezpiecznymi. Z tych kilku procent robią się potężne armie dziesiątków milionów. I mówi Pani, że nie ma się czego bać?” Piwko:

Uważam, że nie ma. Ja uważam, że nie ma się czego bać, oczywiście.

Lindenberg: „To niech Pani to powie tym studentom z Kenii [148 osób zamordowanych przez bojowników islamskich 3 kwietnia 2015, w przeddzień streszczanej dyskusji], którzy zostali wyselekcjonowani. Na jakiej zasadzie zostali wyselekcjonowani? Według wzrostu?!” – Piwko:

Z tego, co wiem, to według religii. Muzułmanie zostali zwolnieni...

Lindenberg: „Dalej uważa Pani, że nie mieli czego się bać?” Piwko:

W tamtej konkretnej sytuacji zapewne mieli czego się bać.

W dalszym ciągu Aldona Piwko już się nie odzywała.

Dr hab. Aldona Piwko zasłania się rzęsami przed polemiką red. Lidenberga

Zrekonstruujmy jej pogląd, którego, najwyraźniej speszona kamerą, nie zdążyła przedstawić w powyższym programie, a tylko zasygnalizowała „w kawałkach”.

Nie ma konfliktu pomiędzy cywilizacją Zachodu a cywilizacją islamu, i nie ma konfliktu między religiami, chrześcijaństwem a islamem. Tego konfliktu nie ma i z zasady być nie może, ponieważ są to religie wyznające jednego i tego samego Boga – co jakby a priori wyklucza konflikt. (Dlatego Aldona Piwko deklaruje się jako zwolenniczka dialogu między tymi religiami.) Realne konflikty są skutkiem nieuświadamiania sobie przez jakąś część zaangażowanych ludzi defektu bardziej podstawowego, mianowicie tego, że ludzie Zachodu zdradzili swoje religijne przeznaczenie, przez to, że odeszli od przekazu danego im przez Boga. Islamiści, poprzez to, co robią („może trochę drastycznymi metodami z punktu naszego widzenia”) starają się „nam”, czyli ludziom Zachodu, uświadomić nasze zbłądzenie. Wartości lub pożytki tego napominania „nas” przez islamistów są tak wielkie, że należy wybaczyć islamistom to, że mordują chrześcijan i siebie nawzajem – ponieważ (tu lekko amplifikuję sens tego, co powiedziała Piwko) w istocie są to akty dobroczynności lub łaskawości pod naszym adresem.

Pogląd Aldony Piwko wypływa – zrekonstruuję głębiej – z następującego tła: Oto religia i to rozumiana fundamentalistycznie, jest ponad wszystko. „Grzech” zachodu w postaci odstępstwa od litery wiary („od Pisma Św.”) jest gigantyczny i w porównaniu z nim „grzechy” islamistów w postaci mordowania niewinnych ludzi, w tym chrześcijan, są znikomo małe, można powiedzieć: kosmetyczne, więc do łatwego wybaczenia. Formacji umysłowej, do której należy Piwko, imponują bojownicy islamu, dlatego, że wierzą. Skoro ich wiara, i to w tego samego Boga, w którego wierzy pani Piwko, jest tak potężna i bezwzględna, to drobne uchybienia jak mordowanie ludzi i zaprowadzanie przemocą swoich szariackich porządków, są, powtórzę, wybaczalne. Dopowiedzenie do tego pobożnego westchnienia: „Boże, dlaczego nasza wiara nie jest tak silna jak ich?” – jest w tym miejscu tylko formalnością.

Fundamentalistyczni katolicy chcieliby być tacy, jak islamiści, a ich kościół jak kalifat. To jest ich ideał, chociaż zapewne mordowanie ludzi w imię boże budzi ich niesmak, ale za to mają nadzieję, że to się da wyperswadować islamistom w ramach dialogu.

Tak oto w nieporadnych, lecz szczerych słowach Aldony Piwko rysuje się program na przyszłość: program sojuszu fundamentalistów. Połączonych wiarą w tego samego Boga, wspierających się i wzajemnie w ramach dialogu przejmujących swoje doświadczenia. Bo domyślam się, że ten dialog nie ma być zaledwie jednostronny: że to katolicy uświadomią islamistów, pozostając głusi na ich postulaty. Przecież nie! – w wypowiedziach Piwko słychać gotowość uczenia się od islamu i od tamtejszych wiernych-gniewnych. Uczenia się czego? – Jeśli nie bezwzględności i okrucieństwa, to na pewno religijnego totalitaryzmu, czyli „Unser Glaube über alles”, objęcia religijnym dyktatem i nadzorem całości społecznego bytu.

Być może katoliccy fundamentaliści nieśmiało liczą na to, że islamistycznych oprawców uda im się użyć i skorzystać z ich usług w dziele wymarzonej rechrystianizacji Zachodu, a choćby skromniej: Polski.

Ów wyczekiwany sojusz fundamentalistów (jak dotąd nie widać oliwnych gałązek wyciąganych z tamtej, islamskiej strony! – i pewnie nie będzie...), choć pozostaje nieśmiałym marzeniem, jednak już wpływa na stan umysłów i daje się wyczuć w info- lub ideosferze. To jest ten czad, który obecnie zaczadza umysły. Podobnie jak w swoich czasach zaczadzały umysły brunatne koszule i czerwone flagi, „Mein Kampf” i „Krótki kurs historii WKP(b)”. Teraz zaczadza dżihad i katolickie wdzięczenie się do bliskowschodnich morderców. Co w gruncie rzeczy nie dziwi, bo to przecież dla chrześcijaństwa jest powrót do korzeni: jedna i druga religia stamtąd wyszły i szerzone były przez bliźniaczo podobnych fanatyków; a chrześcijaństwo też zawdzięcza swoje sukcesy swoim dżihadom.