W dyskusji pod moim tekstem o rzadkich układach planet i rzadkich wydarzeniach w astrologii, zostało wymienione pojęcie „poziomów świadomości”. Ponieważ, przyznaję, zaniedbałem ten temat ostatnio, to robię szybką kwerendę w Sieci o nim i co znajdę, odnotuję. Google pytam o hasło „poziom świadomości”. Co wyskoczyło?

1) Aleksander Deyev, 4 poziomy świadomości. Są to, streszczam: (1) poziom uwiezienia w osobistych problemach, jak „biedny jestem” itd., (2) poziom uwięzienia w grupowych problemach, jak: „mój klub sportowy”, „mój naród” itd., (3) poziom odmiennych stanów świadomości, czyli – chyba dobrze autora streszczam – różne deliria, (4) poziom duszy. Stan świadomości duszy jest naturalny i pożądany, ale zarazem zagubiony i wyparty i wymaga przywrócenia. Dalej idą skojarzenia z religią: „z Bogiem nie łączy nas Biblia, Koran, ani Talmud, Jezus...”, ale „z Bogiem łączy nas tylko dusza ... po to była nam przez Boga dana”. I co? – Ano, dziękuję, zamykam temat, nie widzę sensu dalej Deyeva czytać.

Uwaga pozytywna: słowo świadomość jest wieloznaczne. Deyev używa go w marksistowskim sensie, jako rodzaj mentalnego nastawienia różny u różnych ludzi zależnie od różnych czynników. U marksistów była „świadomość klasowa” itd., u Deyeva to słowo ma podobny modus. Szukam jednak czegoś innego!

2) Joanna Rajska, Poziomy Świadomości, lipiec 2013. Poziomów tu jest siedem i zaczynają się podobnie jak u Deyeva i podobnie kończą: (1) przetrwanie, (2) „Myśli, że wie. Mądrala”: „Ludzie tutaj identyfikują się z grupą i uważają tę identyfikację za jedyną możliwość mentalnego funkcjonowania” – czyli to samo co u Deyeva, (3) „super-mądrala”, czyli człowiek zadufany w swoją siłę, (4) „filozof”, który wiele myśli, ale w końcu i tak „wie że nie wie”, (5) „mag”. Autorka pisze: „Teraz osobowość traci wolną wolę a kierownictwo przejmuje corsup. Odbywa się to gwałtownie i skokowo. Ego-osobowość wręcz "wybucha" dając wolne pole dla wyższej świadomości, lub raczej corsup przejmuje osobowość. Może być to przeżyte jako iluminacja. Otwiera się wtedy połączenie z piątą gęstością.” Neologizmu „corsup” przyznaję nie znałem, ale na stronie Wielowymiarowa ewolucja świadomości człowieka, Wiesław Ozga, 8.VIII.2011, objaśniono: „Corpus supremum (w skrócie corsup – nasze ciało najwyższe) jest już względnie nieśmiertelne. Rozpada się dopiero w momencie przejścia istoty na szóstą gęstość w świat ducha, którym jest czysta, nieosadzona w materii świadomość.” Czyli wiadomo, że poruszamy się w paradygmacie lub baśni dawniej gnostyków, później teozofów. Nie wiem, czy do moich niniejszych poszukiwań to wniesie cokolwiek. Czytamy Joannę Rajską dalej.

(6) „Mędrzec”. Pisze o nim autorka: „Życie postrzega jak iluzję... Jak film, który jest wyświetlany obok niego. Nie identyfikuje się z nim... Żyje jak pustelnik wśród ludzi. … Funkcje umysłowe są maksymalnie rozwinięte. … Opanowuje trudną sztukę niemyślenia. … Większość czasu przebywa w stanie medytacji. Myślenia konkretnego używa tylko wtedy, kiedy musi. Wcale to nie znaczy, że jest nieprzytomny. Przeciwnie, jego bystrość umysłu i uwaga są genialne. Rzecz polega tylko na tym, że nie "miele" umysłem stale tych samych myśli.” – Ten stan umysłu wielokrotnie relacjonowano, np. Eckhart Tolle. To jest – po prostu? – jogiczna medytacja. Wprawdzie autorka do tego stanu dokleja rzeczy, które nie są konieczne, np. medytator wcale nie musi być nierozumiany i na statusie wyrzutka, ale ok, przyjmuję. Właściwie jest to pierwszy „poziom świadomości” wśród omawianych, który ma coś wspólnego z moją kwerendą. W ramach pytania, z którym zacząłem kwerendę, ważne jest: czy ten – medytacyjny – sposób działania umysłu sprzyja poznaniu? Poziom (7): Wyzwolenie. Powyższe pytania pozostają.

3) 7 pól świadomości z witryny https://www.vismaya-maitreya.pl – mimo hinduistycznego url-u, w winiecie Chrystus w cierniach, czyli wystarczający powód, żeby dalej nie czytać, szczególnie gdy znajdujemy, że poziom świadomości czyta się z zsumowania cyfr daty urodzenia oczywiście modulo dziewięć.

4) Poziomy świadomości, z bloga Transformacja świadomości, początek brzmi: „Czym jest ŚWIADOMOŚC? Jest ona identyfikatorem duchowej tożsamości człowieka” – co nie daje nadziei, że cokolwiek zostanie wyjaśnione. Poziomów jest siedem jak w tekście [2] i są te same jak tam, tylko innymi słowami. Na końcu podane „źródło: H. Kotwicka "Ja jestem innym Ty"”. Oburzyło mnie zilustrowanie poziomu nr 1 pt. „Człowiek żyje nieświadomie - zdany na zrządzenia losu” fotografią amazońskiego Indianina. Co za paskudny rasizm!

Szybki wniosek: z koncepcji „siedmiu poziomów świadomości” dla naszych celów i rozważań prawie nic nie wynika, prócz tego, że w obrębie tamtej koncepcji przyjmuje się istnienie świadomości medytacyjnej – i jest to jedyny punkt styczny z tym, czego chciałbym się dowiedzieć. Wszystkie odwiedzone teksty sprawiają wrażenie okultystycznego folkloru. W tle którego jest ontologia analogistyczna według podziału Descoli.

Szukamy dalej. (W pozycjach pokazywanych przez Google pojawia się koncepcja Davida Hawkinsa. Jego zostawiam na osobno.) Przypominam pytanie: Czy poziomy świadomości (rozumiane przez różnych autorów) coś wnoszą do poznania? Lub jeszcze bardziej kawa na ławę: – Jeśli ktoś funkcjonuje na wyższym lub wysokim poziomie świadomości (tak jak te poziomy świadomości rozumie dany autor), to czy to jakoś pomaga jemu w poznaniu czyli w dowiedzeniu się czegoś o świecie i o nim samym? Oraz czy z tego wynika jakiś poznawczy zysk dla współistot? (niem. Mitwesen, ang. cobeings?)