Oryginalnie na profilu Autora w FB, 10 kwietnia 2020. Tytuł od Taraki.

Foto z: insideclimatenews.org : Unchecked Global Warming Could Collapse Whole Ecosystems, Maybe Within 10 Years

Szanowni Państwo,

od niemal dziesięciu lat pisałem o tym, że kryzys klimatyczny i idący za nim kryzys ekologiczny zmiotą życie z powierzchni Ziemi. Równie oczywiste było dla mnie to, że zanim to nastąpi, wejdziemy w (prawdopodobnie krótki) okres swoistego (ponowoczesnego) totalitaryzmu, który pod wpływem presji klimatycznej, ekologicznej i energetycznej również zacznie się rozpadać w całkowitą anarchię.

Przyrodę kochałem od dziecka, od dziesięciu lat wiedziałem, że zaczyna umierać jako ziemski ekosystem i że to nas sprowadzi (na powrót) do swoistego ponowoczesnego stanu natury.

To dlatego od jakichś dwóch lat wraz z wspaniałą grupą przyjaciół z FOTA4Climate, spróbowaliśmy rzucić temu wyzwanie. Każdy z nas miał jakieś swoje motywy, ale moje były głównie takie, żeby nas uchronić przed owym załamaniem prowadzącym do totalitaryzmu, potem anarchii i zawsze przemocy.

Wirus nie jest kryzysem zdrowia, medycyny, ekonomii (choć przybiera takie oblicze). Wirus jest w ścisłym tego słowa znaczeniu kryzysem ekologicznym i logicznym. Jest początkiem tego, co i tak w jakiejś formie musiało nastąpić. Ziemia odmawia nam prawa do życia tutaj. Czego cały czas nie rozumiemy. Sytuację rozumie promil populacji Homo sapiens. Reszta brnie w sen, który dziś jest snem mieszającym pandemię z perwersyjną chęcią podporządkowania się władzy utożsamianej całkowicie już mylnie z bezpieczeństwem. Władzy, która nie ma pojęcia o tym, co nadchodzi.

Nie mają o tym pojęcia owe konserwatywno-faszystowskie dystopie i lewicowo-liberalne utopie. Kiedy się patrzy na ów list wielu europejskich intelektualistów do europejskich polityków, w którym jako reakcję na kryzys pandemii proponuję się w istocie rzeczy dodrukowanie pieniędzy na podtrzymanie swoistego business as usual, widać jasno, że również „postępowa” część populacji ma dość blade pojęcie, o tym, co się tu dzieje.

Nie ma bowiem żadnej największej suszy od 50 lat. Te pięćdziesiąt lat pojawia się tylko dlatego, że od takiego mniej więcej okresu zbieramy w Polsce solidne dane w tym obszarze. Jest śmierć biosfery, śmierć globalnego ekosystemu, śmierć przyrody ożywionej jako takiej.

Nasi politycy, ci z „prawa”, z „lewa” i ze „środka”, jak i ludzie w swojej masie, nie mają o tym pojęcia. NIE MAMY O TYM POJĘCIA!

Umieramy i odchodzimy wraz z habitatem, który zniszczyliśmy, i którego niszczenie przyspiesza.

Pracując z ludźmi od wielu lat dostrzegałem, jak wielkim pozorem jest kultura (mimo swoich poruszających wytworów). Widziałem cienką czerwoną linię oddzielającą nas od chaosu. Ciężko się z tym pogodzić, ale jesteśmy naczelnymi małpami ubranymi w spodnie i sukienki, które przy pojawieniu się większych napięć i zagrożeń zawsze reagują tak samo, to znaczy najpierw tworzą umiarkowaną przemoc w ramach autorytaryzmu, a potem już zwykłą, niewyobrażalną przemoc w ramach totalitaryzmu i anarchii.

Za te proste tezy (ich prawdziwość można ocenić już dziś, kiedy się widzi policjantów grzebiących ludziom w torbach) określano mnie w mijającym roku darwinistą i faszystą, choć jako zwykły człowiek z prowincji chciałem jedynie dołożyć swój kamyczek do tego, żeby nie zalał nas faszyzm i darwinizm, który – czy tego chcemy czy nie – dość adekwatnie opisuje stosunki w przyrodzie.

Ponieważ wiedziałem, że nie ma ratunku, prosiliśmy i ja i moje koleżanki i koledzy z FOTA4Climate, żeby się opamiętać, żeby przekierować siły ludzkie z budowania cmentarnej infrastruktury w postaci dróg, chodników, lotnisk i tym podobnych rzeczy na potężną ludzką akcję zaadoptowania się do nowego świata, ochronę przyrody i rzeczywistą dekarbonizację w oparciu o atom, odnawialne źródła energii i rozwiązania efektywności energetycznej. To wszystko okazało się niemożliwe.

Ludzkość woli tonąć w mrzonkach o dalszym rozwoju, zbudowanej przez paliwowych gigantów mrzonce o 100% odnawialnych źródeł energii, czy wierze w to, że człowiek może stać się kimś innym, niż jest, promowanej przez nieoferujące żadnych rozwiązań masowe ruchy klimatyczne. Nie może i ów pandemiczny kryzys pokazuje to jasno.

Strach prowadzi zawsze do przemocy. Misja ratowania się, którą chciałem zaproponować wszystkim wokół, miała nas z owego lęku wydobyć. Ale wydobyć po to, żebyśmy nie stoczyli się w przemoc, totalitaryzm, anarchię i znowu przemoc. Proces staczania się właśnie się rozpoczął.

Dlaczego o tym piszę?

W najnowszym raporcie opublikowanym w renomowanym „Nature” Christopher H. Trisos, Cory Merow i Alex L. Pigot pokazują, że ekosystemy będą padać jako domino. Runą jeden za drugim w perspektywie około dziesięciu lat. Runą, a my w niewyobrażalnej przemocy i głodzie będziemy miotać się w tym ginącym świecie niczym zombie, poniżani i upadlani przez silniejszych i sprytniejszych. To się dzieje od dobrych dziesięciu lat, a pandemia jest tu tylko kropką nad „i”.

Piszę też dlatego, że nie mam już wiele do dodania. Przez lata udało mi się zgromadzić wokół tych ważnych spraw wielu wspaniałych ludzi i nadal i ja i FOTA4Climate będziemy rozbić swoje, póki się da. Ale nie potrafię już żartować na ten temat, prosić wszystkich wokół o opamiętanie się, tak jak ponad rok temu prosiłem jedną z partii, żebyśmy nie wchodzili łagodnie w noc. W mrzonki. Bo wierząc w mrzonki zawsze się przegra z tymi, którzy są w tym lepsi.

Wszystkich prosiłem, żebyśmy nie wchodzili.

Ale wchodzimy. Łagodnie wobec nocy, agresywnie wobec siebie, plotąc bzdury o suszy, prawie, demokracji, dochodzie gwarantowanym, dofinansowaniu służby zdrowia, o tym, czy można iść do lasu czy nie można i tysiącu innych spraw, których już nie ma. Nie w takiej wersji, jak o tym myślimy.

Trzeba je stworzyć na nowo w warunkach terminalnego kryzysu, ale nie wokół ludowo-nacjonalistycznych dystopii i radosnych zielono-lewicowo-liberalnych utopii. Wokół realnego zmierzenia się z terminalnym kryzysem.

Martwy wieloryb ilustruje artykuł o raporcie z „Nature”, o którym wspominam, a sam raport znajduje się TUTAJ: https://www.nature.com/articles/s41586-020-2189-9

PS Do końca „pandemii” chcę domknąć kilka spraw, o ile los pozwoli, i jeszcze raz spróbować. A póki co, nie mam już nic do dodania.

EDIT: Pojawiają się zarzuty, że raport z „Nature” mówi coś innego. OK, jest napisany w znanym trybie warunkowym – jeśli nic nie zrobimy... Dlatego być może mają rację ci, którzy na to zwracają uwagę. Ale w takim razie, zadajmy sobie pytanie, czy zrobimy? I popatrzmy za okno. Konserwatyzm nauki skrócił się, ale w mojej ocenie i tak niewystarczająco.