Mały wstęp najpierw. Zaczynam ten multiblog (blog wielu autorów, gdzie każdy może wpisać własny odcinek) z następującym zamysłem: Na wiele pytań można odpowiedzieć łatwo. Np. czy cięższy jest atom bizmutu czy ołowiu? – Wystarczy zajrzeć do Wikipedii. Inne pytania wymagają dłuższej kwerendy np. przez Google. Takie poszukiwania robię właściwie codziennie i Ty, Czytelniczko/Czytelniku pewnie też. Jednak pozostają pytania, na które odpowiedzieć nie jest tak łatwo i automaty Internetu nie dają wyników. Ale jest nadzieja, że są ludzie – tak, ludzie, którzy znają odpowiedź. Kłopot w tym, że tych Znających nie znamy. Dlatego zakładam ten blog, w którym będziemy rzucać pytania w przestrzeń. Z nadzieją, że przeczyta Ktoś, kto wie i odpowie. Tyle wstępu.

Dlaczego Żydzi mieszkający w Rosji mieli nazwiska niemieckie?

Podobno Żydzi w Rzeczypospolitej czyli przed rozbiorami nie mieli i nie używali nazwisk rodowych. Na terenach zajętych przez Prusy i Austrię nazwiska nadali im pruscy lub odpowiednio austriaccy urzędnicy i były to nazwiska niemieckie, zgodne z językiem urzędowym. (Dotyczyło to również Warszawy, którą przez kilka lat administrowały Prusy.)

Ale dlaczego w takim razie niemieckie nazwiska mieli również Żydzi mieszkający na terenach zajętych przez Rosję?

Przykłady: Ludwik Zamenhof: niem. Samen + Hof – „dwór/podwórze z ziarnem”; Lew Trocki, wcześniej Bronsztejn: z niem Bronnen + Stein – „źródlany kamień”; Lew Szestow, wcześniej Szwarcman: z niem. schwarz + Mann – „czarny mężczyzna/człowiek”; Ilja Erenburg: niem. Ehre + Burg – „miasto/gród czci”; także bohater Erenburga, Lejzorek (oryg. ros. Łazik) Rojszwaniec, z niem: rot + Schwanz: „czerwony ogon”.