Kategoria: Twarda Ścieżka

Twarda Ścieżka, szałas potu, chodzenie po ogniu

Ośrodek Harcerski w Zawadach koło Kłobucka już na stałe wpisał się w mapę miejsc, w których odbywają się warsztaty Twardej Ścieżki.
Tym razem wybraliśmy się w to miejsce na warsztaty, które odbyły się w okolicy Nocy Kupały.
Pogoda w tym roku bywa bardzo kapryśna i nieprzewidywalna. Często pada deszcz i jest zimno. Tak też było, gdy zaczynaliśmy nasze warsztaty.
W miarę jak uczestnicy warsztatów zjeżdżali się na miejsce, pogoda się poprawiała, a na niebie ukazał się niesamowity kształt przypominający Feniksa.

Feniks na niebie

Droga wjazdowa do Ośrodka

Powitalny krąg

W czwartek pogoda się poprawiła. Cały dzień było ciepło i słonecznie. Z samego rana, zabraliśmy się żwawo do pracy. Najpierw musieliśmy przygotować teren do naszych działań. Skosiliśmy trawę i oczyściliśmy teren z innych przedmiotów, które mogłyby nam przeszkadzać w naszych praktykach. Następnie zabraliśmy się za kopanie grobów.

Czas wyruszyć na polanę

Idziemy ze sprzętem do kopania

Zaczynamy kopać "groby"

Prace wykończeniowe

Już prawie wszystko gotowe

Jeszcze tylko kilka poprawek

Grób gotowy

Kopanie i wykończenie grobów przebiegło dość szybko i sprawnie. Pozostał jeszcze do zbudowania szałas potu. Przy pracach tych dość mocno dokuczały nam komary, których w tym roku było wyjątkowo dużo.

Początek budowy szałasu potu

Prace w toku

Przykrywamy szałas kocami

Pora na rozpalenie ognia

Gdy nadszedł wieczór, wszystko było już gotowe. Rozpaliliśmy ognisko, w którym grzały się kamienie do szałasu potu.
Gdy się ściemniło, kamienie były już nagrzane. Wnieśliśmy je do szałasu i sami też weszliśmy do środka.
Po wyjściu z szałasu kilka osób poszło się ochłodzić do rzeki Liswarty, która przepływała kilkanaście metrów od naszego szałasu.
Nadeszła pora na wejście do grobów. Nad nami była ciemna noc. Świeciły tylko gwiazdy. Księżyc wyszedł dopiero nad ranem. Gdy nastał świt, ostatnie osoby powychodziły ze swoich „grobów" i udały się do domków na krótki sen.

Wszystko gotowe, ogień się pali

Przy ognisku

W piątek rano udaliśmy się na naszą polanę i zasypaliśmy groby oraz rozebraliśmy szałas potu.
Wszystko zakończyliśmy „rozmowami z ogniem".

Rozbieramy szałas

Zasypujemy groby

Po obiedzie zabraliśmy się za przegotowania do chodzenia po ogniu.
Pogoda zaczęła się psuć. Niebo się zachmurzyło i w momencie rozpalania ogniska do chodzenia po ogniu rozpadał się deszcz.
W czasie gdy ognisko się paliło, schroniliśmy się pod plandeką. Deszcz na szczęście wkrótce przestał padać. Nasze ognisko w tym czasie się wypaliło i można było z niego uformować ścieżkę ognia.

Rozpalamy ognisko do chodzenia po ogniu

Ognisko płonie

Pora na przejście po ogniu

W piątek wieczorem pogoda się pogorszyła. Było pochmurnie i zimno. Co chwila przechodziły przelotne opady deszczu.
W sobotę przed południem pogoda pozostała bez zmian. Na szczęście udało nam się przeprowadzić wszystkie zaplanowane praktyki. Na zakończenie warsztatów „wypuściliśmy orły" i tym samym zakończyliśmy warsztaty.

Pożegnalny krąg

Warsztaty choć krótkie były bardzo intensywne. Pogoda też w sumie można powiedzieć, że dopisała.
Około południa zakończyliśmy warsztaty i udaliśmy się do swoich domów.

P.S.
Ja od razu z warsztatów udałem się w Góry Świętokrzyskie na spotkanie Anastazjowców, o czym napiszę w następnym odcinku mojego bloga.

P.S.2.
Powtórka warsztatów w tym samym miejscu już wkrótce 15 - 20 sierpnia 2017r. Więcej: tu