Uwagi do artykułu: Podświadomość, klęska racjonalizmu
Właściwym słowem byłoby tu: "krytyka racjonalizmu"... ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Kategoria: Pytania i granice

Celem mojego artykułu nie było dosłowne ukazanie "klęski" racjonalizmu. Właściwym słowem byłoby tu: "krytyka racjonalizmu". Gdzie tu klęska, skoro co dzień używamy takich zdobyczy nauki i racjonalizmu jak telefony komórkowe, Internet czy też zwykła lodówka? Bowiem jako autor postawiłem sobie za zadanie wytłumaczenie fenomenu magii w tym szeroko pojmowanym sensie. I tłumaczę to tylko w ten sposób, iż istnieją pewne bariery, których racjonalizm nie przekroczy - i tam zaczyna się "magia", nieznane, "inny świat". Tak jak istnieją zdania i twierdzenia, które wymykają się osądowi logicznemu (Gödel). Tak jak istnieją bariery w równoczesnym pomiarze parametrów nieprzemiennych. Tak jak do dzisiaj istnieją różnice w interpretacji podstawowych doświadczeń fizycznych. I te różnice nie dotyczą li tylko dysput w gronie koła studenckiego, lecz toczą je utytułowani naukowcy. Dlaczego pozwoliłem sobie na taką formę? Bo otóż tam, gdzie kończy się racjonalizm, naukowcy zamykają usta. Nie chcą wdawać się w spekulacje. Jest to bez wątpienia pokłosie jeszcze pozytywizmu, walki z ciemnotą, zacofaniem. A tak, jak sobie pozwoliłem napisać w moim artykule, szczera, bez żadnych uprzedzeń dyskusja na temat ograniczeń racjonalizmu, może być bardzo inspirującym doświadczeniem intelektualnym. I oto okazuje się, że istnieje "racjonalne" wytłumaczenie tego co nieracjonalne. Naukowcy, oczywiście, wiedzą doskonale o tych wszystkich ograniczeniach nauki, jej języka, albo ściśle mówiąc: języków, w tym matematycznego. Ale raczej nikt nie będzie w stanie wycisnąć od nich żadnych "tajemnic nauki". Widać to nawet po tym, iż na przykład w matematyce istnieje stała produkcja nowych bytów matematycznych. Gdyby rzeczywistość była prosta i w pełni racjonalna, to zatrzymalibyśmy się na Geometrii Euklidesowej i na Arytmetyce. Jednak wiele nowych bytów matematycznych generuje powstawanie kolejnych, jak samonapędzające się koło zamachowe. Więc po Geometrii Euklidesowej powstały takie działy jak Algebra, Analiza matematyczna , Teoria Mnogości, Kombinatoryka, Statystyka itd., i końca nie widać. Powstają jeśli nie nowe działy, to nowe hipotezy, twierdzenia, pojęcia. Podobnie dzieje się w fizyce. Pamiętajmy przecież, iż fizyka teoretyczna, to po prostu matematyka stosowana, modele matematyczne. A jeśli mówimy o modelach, to musimy pamiętać o wyborach. O wyborach takiego a nie innego modelu. W obowiązującym paradygmacie fizyki, naukowcy posługują się konkretnymi modelami. Na przykład OTW (ogólna teoria względności) i MK (mechanika kwantowa). Ale istnieje wiele alternatywnych modeli, które usiłują wytłumaczyć obserwowaną rzeczywistość fizyczną. Wiele z alternatywnych modeli jest autorstwa Polaków, że wspomnę o Atomowej Teorii prof. Gryzińskiego lub na przykład teoria "Wiralla" autorstwa Tomasza Kloczkowskiego, lub teoria Witolda Nawrota. "Klęski" racjonalizmu nie widać, można go jednak krytykować. Ponadto w moim tekście jest wyeksponowane znaczenie podświadomości. O polu nieświadomości Junga od pewnego czasu również jest głośno, Gregg Braden napisał dość znaną książkę "Boska Matryca". Najnowsze zaś hipotezy ks. prof. Michała Hellera, dotyczące geometrii nieprzemiennych, wydaje się, że zaczynają w końcu, po wielu daremnych wieloletnich próbach innych fizyków, łączyć fizykę kwantową z Teoriami Względności. Istnieje swoistego rodzaju korespondencja pomiędzy teorią Boskiej Matrycy lub Pola Junga, ale teraz dotyczącego całej rzeczywistości, a wnioskami wypływającymi z teorii (tych najnowszych) ks. prof. Hellera. Więc, zgoda, daleko do klęski racjonalizmu, ale krytyka jest już na miejscu. Podświadomość jest tym fenomenem, który jest dziewiczym polem ludzkiego poznania. Pewne jest, że z jego wyjaśnieniem racjonalizm ma i będzie miał kłopot, i twierdzę, że tu racjonalizm zawiedzie. Dlatego tytuł: "Klęska racjonalizmu" odnosi się do ograniczeń racjonalizmu, umysłu, nauki. Bez wątpienia jednak nauka przyniosła i przyniesie nam wiele dobrego.

Krystian Defer