Wyobraźmy sobie, że dzisiaj przeciętnemu myślącemu mieszkańcowi któregokolwiek z europejskich miast dajemy do oceny zapisany w 11 punktach sposób na ratunek dla świata zagrożonego wojnami, nienawiścią, nietolerancją, rasizmem, nacjonalizmem, globalizacją oraz niesprawiedliwościami społecznymi czy wreszcie kataklizmem nuklearnym, wyglądający tak jak poniżej:

1. Ustanowienie światowego rządu na wzór np. takiej organizacji jak Unia Europejska, zrzeszająca wszystkie demokratyczne kraje świata dążące do pokoju (zamiast ONZ, które stało się atrapą).

2. Wprowadzenie światowej kontroli nad zasobami nuklearnymi realizowanej przez w/w światowy rząd zobowiązany docelowo do całkowitej likwidacji broni jądrowej w określonym czasie.

3. Uznanie w postaci np. konstytucji tego światowego rządu, że wszyscy ludzie na świecie są równi bez względu na rasę, religię, płeć, orientację seksualną, poglądy, wyznanie czy pochodzenie. Wszyscy ludzie na świecie mają równe w tym prawo wyborcze.

4. Wszyscy ludzie mają prawo i obowiązek edukacji w tym też nauki wspólnego języka światowego (np esperanto lub innego, nowego).

5. Wszystkie religie świata są godne szacunku i uznania. Aby nie powstawały animozje i wrogość na ich tle uznaje się, że tworzy się Unię religii świata i dla globalnej zgody religijnej wszystkie jej składowe są równie ważne i równoprawne. W dziele pojednania światowego wierzących w jednego Boga powstaje światowa unia kościołów monoteistycznych wzajemnie uznających swe wspólne i odmienne kanony.

6. Światowa Unia Religii uznaje prawo wszystkich wyznawców do własnych przemyśleń i poglądów a żadna z doktryn nie może być nigdy traktowana jako ostateczna, gdyż ostateczną prawdę zna tylko jedyny Bóg a jego prorocy wyznaczają jedynie kierunki adekwatne w danym czasie historycznym.

7. Celem ludzkości jest światowy pokój i zaprzestanie wojen i prześladowań. Unifikacja religii jest sposobem na usunięcie wszelkich animozji, nienawiści i nieporozumień pomiędzy narodami religiami.

8. Światowa ekonomia musi eliminować nędzę i głód na świecie. Wypracowane nadwyżki w krajach bardziej rozwiniętych będą sprawiedliwie wykorzystywane do pomocy krajom biedniejszym, bardziej zacofanym.

9. Gospodarka światowa musi być oparta o racjonalne wykorzystanie zasobów ziemi i przyrody. Skuteczna ochrona środowiska jest jednym z głównych zadań rządu światowego.

10. Nauka i innowacyjność musi być przede skierowana dla dobra ludzkości, jej zdrowia, pomyślności i czystości środowiska.

11. Niezmiennym i ostatecznym celem rozwoju ludzkości i narodów świata jest jedność, miłość, równość, braterstwo, współpraca, dobro sąsiedztwo, pomoc, współpraca, solidarność i zrozumienie i pokój.

Takie postulaty, naiwne i utopijne na pierwszy rzut oka, po pewnym przemyśleniu wydają się być trafne w diagnozie acz nierealne w realizacji. Racjonalista dzisiejszych czasów powiedział by: mrzonki.

Tak myśli zapewne zdecydowana większość z naszej ponad 7 miliardowej populacji ziemskiej. Okazuję się jednak, że przynajmniej 1 promil z tej ludzkiej masy całkowicie przekonała się do w/w idei. Te 7 000 000 ludzi (a ich liczebność rośnie w tempie około 5% rocznie) to może dzisiaj niewiele, lecz za 50 lat może ich być ponad 80 mln.

Kim oni są? To wyznawcy religii Bahai (Bahá’í). Trafiłem na ich ślad w necie szukając odpowiedzi na swoje wątpliwości na temat prześladowań religijnych i ich ofiar w regionie Bliskiego Wschodu. Na terenie dzisiejszej Hajfy w Izraelu wybudowano w początkach naszego wieku wspaniały kompleks Mauzoleum Baba zlokalizowany na zboczu biblijnego wzgórza Karmel.

Budowa trwała prawie 50 lat (od 1909 do 1953) a potem była jeszcze rozbudowywana. Dla bahaitów jest to najświętsze miejsce na ziemi i cel pielgrzymek. Piękno budowli podkreśla dziewiętnaście geometrycznych tarasów z ogrodami, które rozciągają się na długości jednego kilometra na zboczach góry Karmel. Ogrody na kolejnych tarasach są połączone z sobą schodami otoczonymi dwoma strumieniami, które spływają licznymi kaskadami w dół po zboczu. Tarasy zostały ukończone w maju 2001 roku i przyciągają ponad 1,5 mln zwiedzających rocznie. Kolejne świątynie zostały wzniesione w kolejnych latach w Akce i al-Bahja. Za ich wyjątkową wartość zostały w 2008 roku wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Kim był Baba?

23 maja 1844 roku Sijid `Alí-Muhammad z Szirazu w Iranie (ówczesnej Persji) ogłosił, że jego imię i tytuł to „Báb” (باب, arab. „Brama”). Początek religii określa deklaracja Baba o nowym przesłaniu duchowym. W miarę jak rozpowszechniały się nauki Baba, które duchowni muzułmańscy postrzegali jako zagrożenie, babici stali się obiektem intensywnych prześladowań i tortur#. W wielu miejscach konflikty eskalowały do militarnych oblężeń przez armię szacha. Sam Báb został uwięziony, a w końcu stracony przez rozstrzelanie w 1850 roku. Szczątki Bába zostały sprowadzone potajemnie z Iranu do Ziemi Świętej i w końcu, o wielu latach złożone w grobowcu wzniesionym w miejscu wyraźnie wskazanym przez swego następcę Bahá'u'lláha. Właśnie od jego imienia religia przyjęła nazwę Bahaizm.

Stał się on kolejnym prorokiem i praktycznie założycielem nowej religii (po rozłamie z Babitami). Był on od 31 sierpnia 1868 roku więziony przez Turków osmańskich w cytadeli w Starym Mieście Akki. Mieszkańcom Akki powiedziano, że nowy więzień jest wrogiem Imperium osmańskiego, Allaha i Islamu, a wszelkie kontakty z nim były surowo zakazane. Po jakimś czasie tureccy urzędnicy zaczęli bardziej ufać Bahá'u’lláh’owi i w 1877 roku wyrazili zgodę, by zamieszkał w osobnym domu, na przedmieściach Akki. Zmarł tam 29 maja 1892 roku. Przywództwo nad ruchem religijnym przejął wówczas jego najstarszy syn ’Abdu’l-Bahá. Pod koniec XIX wieku miasto i jego okolica stały się centrum ruchu bahaizmu.

W świecie arabskim, który uznaje Mahometa jako ostatniego (i ostatecznego) z proroków bahaici są heretykami. Nawet obecnie kilku z nich jest uwięzionych w irańskich więzieniach i trwają międzynarodowe akcje i apele o ich uwolnienie. Religia Bahai jest religią uniwersalną, religią pokoju i jedności ludzi na całym świecie. Szczegóły jej doktryny z grubsza można zamknąć w tych 11 punktach, wymienionych powyżej. Jest bardzo mało wymagająca jeśli chodzi o praktyki. Jeden post w roku (19 dni) i codzienna modlitwa, wybrana dowolnie przez wyznawcę (może być np. Ojcze Nasz). Nie ma kleru, nie ma hierarchii kościelnej, są 9 osobowe, wybierane demokratycznie rady lokalne, krajowe i na samej górze raz na 5 lat wybierana rada światowa.

Wybudowali swe domy modlitwy już na wszystkich kontynentach. Imponują one wspaniałą architekturą i otoczeniem na wzór rajskich ogrodów. Poniżej świątynie w New Delhi i Santiago de Chile.

Wszystkie świątynie bahaitów są zbudowane na planie 9-ramiennej gwiazdy. Jest to symbol tej religii.

Także w Polsce jest około 300 grupa wyznawców skupiona w centrum modlitewnym w Warszawie. Kilka informacji z zakresu ich funkcjonowania podała 3 lata temu „Gazeta Wyborcza”: „Polscy bahaici, wyznawcy najmłodszej religii świata”.

Najmłodsza monoteistyczna religia świata jawić się może jako szansa dla ludzkości na wyrwanie się z pęt złych namiętności, nacjonalizmu, rasizmu, wojen i samozagłady. Na pozór utopia ale cel szlachetny.

Kto wie. Ja osobiście im kibicuję. A wy, czytelnicy?