Z zainteresowaniem przeczytałem artykuł Wojtka ‘Migranci: niema masa czy zorganizowana społeczność?’ Naprawdę ciekawy i rzeczowy tekst , no

Z zainteresowaniem przeczytałem artykuł Wojtka ‘Migranci: niema masa czy zorganizowana społeczność?’ Naprawdę ciekawy i rzeczowy tekst, no i inny od tego, co mainstream obecnie serwuje.

Postanowiłem napisać parę zdań, a wyszedł tekst przydługi na komentarz, stąd zamieszczam go jako osobny artykuł.

Wojtek pisze: Gdyby istniał podręcznik, jak sobie radzić z migrantami, których ktoś przywiózł pod granicę i którzy się tłoczą na przejściu, pierwszy punkt tego podręcznika powinien brzmieć: Znajdź ich przywódców i ich organizację. Jakąkolwiek. Jeśli ich/jej nie ma, umożliw im zorganizowanie się.

Podejście tyle słuszne co utopijne… dlaczego ? Migrujące masy tworzą amorficzny tłum ludzki, który gnany jedną główną siłą (celem), doraźnie łączy się bądź rozpada na mniejsze grupki. W procesie o tej dynamice nie ma szans na znalezienie takich przywódców, a na stworzenie organizacji nie mają ani czasu, ani ochoty o czym dalej. A przy okazji, skoro o podręcznikach mowa, w strefach uchodźctwa jest rozdawany "Podręcznik migranta". Próżno tam jednak szukać zachęt do wyłaniania przywódców/organizacji oraz rozmów w kraju przez jaki wiedzie szlak do ziemi obiecanej. Jest natomiast wiele praktycznych i przydatnych informacji, w tym mapy z wyznaczonymi trasami  przedostania się do Europy, a dalej do Niemiec.

 ... wysłuchać, dowiedzieć się, czego im trzeba, i mediować między migrantami a władzami kraju po naszej stronie granicy.  

Jest tam mnóstwo dziennikarzy, którzy co dzień relacjonują "czego im trzeba". A jakby ktoś wątpił w relacje, to na kartonach, jakie trzymają, cel mają wypisany na kartonach, zob. zdjęcie celu

Próby mediacji podejmowali Duńczycy - mniej czy bardziej skutecznie. Było to możliwe, bo mieli przez chwilę do czynienia z izolowaną grupą migrantów, którzy się zamknęli w pociągu i nie chcieli go opuścić. Skończyło się tym, że tzw. zwykli ludzie szmuglowali ich pociągami do Szwecji (mam syna w Danii i czasem mam relacje na bieżąco).

Nie rozmawiaj z tłumem, bo to bezskuteczne, tłum można ledwie spałować lub zgazować; rozmawia się z delegatami.

Fakt. Tylko, że po ich stronie brak jakiegokolwiek zainteresowania taką rozmową, jaką my tu zwykliśmy toczyć. Oni mają tylko jeden cel: dojść do Edenu. W tym momencie nic poza tym ich nie interesuje. Zwłaszcza  organizowanie, wyłanianie delegatów itp, czemu trudno się dziwić…

Wojtek celnie pokazuje, czym jest ‘TO’, co wędruje przez Europę - tłumem. Jego główną cechą jest amorficzność. To jest masa gnana jednym tylko pragnieniem: dojść do swej ziemi obiecanej – Edenu [1]. Zachowaniem ludzkiego tłumu rządzą zasady, jakie po części opisał Gustaw Le Bon [2]. Oczywiście różnice kulturowe mogą je modyfikować, lecz siłą opisanych zasadą jest ich (stosunkowo duża) niezależność od miejsca, kraju i czasu.

Dlatego na tym etapie raczej nie ma możliwości, aby "Znaleźć ich przywódców i ich (jakąkolwiek) organizację". Tam nie ma przywódców ani organizacji, a zasada ‘amorficznej masy ludzkiej w ruchu’ wyklucza wyłonienie takowych. Dokładniej: są przywódcy naturalnie formujących się grup, to są Ci, którzy mają wiedzę, którędy iść (za pomocą smartfonu, z mapą google czy zwykłej mapy) i jak omijać zagrożenia. To nie są przywódcy tylko ‘przewodnicy’ i są ich pewnie setki. Dlatego wydaje mi się, że nie ma szans, aby owa masa posłuchała kogokolwiek, a już na pewno nie kogoś ściągniętego z zewnątrz. Nie na tym etapie. Najwcześniej wtedy, kiedy już dojdą tam, gdzie chcą i trochę się w tym miejscu osadzą. To już jednak jest inna i znana nam bajka…

Jeśli ich nie ma, daj warunki, żeby się wyłonili. Oraz, punkt drugi, ściągnij z zewnątrz ludzi, którzy mogliby ich reprezentować.

Wojtek słusznie wskazuje na potrzebę zmiany. Ba, tylko jak jej dokonać ?! W warunkach "wędrówki ludów" nie ma najmniejszej szansy na wyłonienie 'reprezentatywnych' delegatów/liderów (prócz owych doraźnych przewodników grup). Taką zmianą może być skanalizowanie pochodu i skierowanie migrantów do specjalnych miejsc (obozów dla uchodźców). W sytuacji zamknięcia być może naturalnie liderzy by się wyłonili lub można by było ich do tego zachęcić. Problem w tym, że migranci AD 2015 tego nie chcą. Oni ‘tylko’ chcą iść do swojej ziemi obiecanej. Już byli w obozach w Turcji, Grecji i właśnie stamtąd uciekli. [4] [5]

 Przypisy i źródła

[1] Szwedzka Ziemia obiecana ‘jest trochę dalej’ 

Dlaczego imigranci nie chcą zostawać w Danii? Okazuje się, że uchodźcy nie chcą się rejestrować w tym kraju ze względu na restrykcyjne postanowienia duńskiego rządu, który zdecydował obciąć o połowę zasiłki dla azylantów. Co więcej, Duńczycy wykupili nawet reklamy w libańskich gazetach, informując syryjskie osoby wyruszające do Europy o nowych przepisach. 

Królestwo Szwecji jest postrzegane przez imigrantów jako ziemia obiecana, którą zamieszkuje już spora liczba muzułmanów. Poza tym tutaj otrzymają obfitą pomoc socjalną. Szwedzi przyjęli najwięcej obcokrajowców w przeliczeniu na mieszkańca wśród wszystkich krajów UE: w 2014 roku było to aż 89 tysięcy osób. 

[2] Gustaw Le Bon dokonał psychologicznej analizy zachowania tłumu ludzkiego. Opis zawarł w wydanej w 1985 r. książce „Psychologia tłumu”. Pozycja godna polecenia, gdyż zawiera obserwacje i tezy słuszne także i dziś dla każdego zbiorowiska, w dużej mierze niezależnie od tego z jakiej kultury się wywodzi. 

[3] Perspektywa syryjska http://www.bibula.com/?p=81918

[4] Perspektywa turecka http://innaturcja.blogspot.com/2015/09/uchodzcy-czy-migranci-perspektywa.html