"Sny" ... inaczej mówiąc są sny z "dolnej" i z "górnej półki" (albo inaczej: niższe i wyższe).

Sny z "dolnej" półki przemawiają do nas kodami podświadomości i ich interpretacja polega głównie na odszyfrowaniu tych kodów (tj. pewnych symboli lub symbolicznych scen pojawiających się we śnie).

Sny z "górnej" półki są niczym "objawienia" (przekazy "z góry"). Czasem są tak klarowne, że nie wymagają specjalnej interpretacji, a w każdym razie jeżeli bywają zaszyfrowane ich kody są zupełnie inne (trudniej dostępne).

Do tej kategorii zaliczyłbym opisany tutaj sen.

Jedno co wydaje się pewne, to ...."Ziemski Czas" (rok) dla którego zapadła decyzja dająca początek biegowi zdarzeń w których główna rola przypada naszemu (śniącemu) Autorowi i jego najbliższym.

Ja nie znam odpowiedzi na zadane pytanie, bo ono wykracza poza ramy opisanego tutaj snu. Mogę tylko podejrzewać, że skoro decyzja co do Twoich narodzin i zapewne celu o który pytasz podjęta w przedstawionych przez Ciebie okolicznościach zapadła "na górze" to odpowiedź zostanie również udzielona "na górze" (lub "z góry").

Jeżeli chodzi o mnie, to zakładam, że istnieje ważny powód dla którego wybrano czas i rodziców dzięki którym pojawiłeś się tutaj. Podejrzewam, że nie możemy wcielać się kiedy tylko "dusza zapragnie", ale wtedy gdy pojawiają się odpowiednie ku temu "okna czasu" , a w nich osoby (Rodzice) z których materiału genetycznego możliwe jest zbudowanie naszych ciał. To po pierwsze ...

Po drugie: szczególne znaczenie mają (nieznane nam, tj. czytającym nam tutaj) związki karmiczne (zobowiązania) jakie łączą  (bądź łączyły) osoby wymienione i nie wymienione w tym śnie (a właściwie w tym przekazie).

Zgadzam się z Komentującym, że cyt: „ istnieje ważny powód dla którego wybrano czas i rodziców”. Dobór rodziców do celu moich naodzin, wydaje mi się jasny w świetle minionych zawiłości życiowych. Ale to ja, TAM chciałem przyjść na ten nasz świat, zrozumiała więc jest moja ciekawość – po co, czyli czego miałem doświadczać w tym życiu, choć przyznaję, że powoli informacje o tym do mnie docierają. Obecnie, mój największy problem oddaje pytanie: kim był ten „JA”, rozmawiający z, użyję określenia chyba z M.Newtona – Radą Starszych. Chyba nie mną, osobnikiem zza komputera. Czyżby to była moja wyższa, najdoskonalsza forma mojej Istoty, a więc moje Wyższe Ja, czyli AUMAKUA jako rzecze Huna? Moja wiedza każe mi tak ocenić sytuację. Przecież nie uznam, że moja niedoskonała, cielesna forma jest jedyną formą manifestowania się istoty ludzkiej. Co prawda, byłoby to zgodne z dogmatami paru religii ale zostawy w tych rozważaniach religię z boku.

A jeśli chodzi o wspomniane przez Przedmówcę kody snów, to mój model rzeczywistości kwestionuje wspomniane „kody podświadomości”, brzmią one oskarżycielsko wobec naszej podświadomości, naszej KU. KU jest składową naszej Istoty i współpraca z Nią polega na współdziałaniu. Uważam, że Ona nie zamyka przed nami dostępu do Pola Akaszy, ale to my nie szukamy do otwarcia się na nią. Otwarcie się, oznacza otrzymywanie od Niej ostrzeżeń, przekazów, odpowiedzi na pytania czy problemy, otrzymywne zarówno w formie snów, jak i wyraźnych niezaszyfrowanych przekazów dosłownie czasem „wpychanych” wprost do naszej świadomości. A rozliczność form snów, świadomego śnienia, często mylonego z mentalnymi podróżami niefizycznymi naszej wi

Ze względu na przekroczenie dopuszczalnej ilości znaków nie dokończyłem tamtego komentarza, którego zakończenie brzmiało; "cel zostanie poznany po ukończeniu misji". W geologii, którą studiowałem jest to analogią do dokładnego (tj.stuprocentowego) rozpoznania złoża, które równa się jego wybraniu (tj. jego całkowitej eksploatacji).

Wracając do meritum ... to robi się coraz ciekawiej. ... poza tym rola podświadomości jaką widzi (jak ją rozumie) Pan Leszek przemawia również do mnie. Ale taki laik jak ja, który w pewnym sensie pozostaje na nią zamknięty (nie umie swobodnie z nią współpracować) musi posługiwać się dostępnymi tj. zrozumiałymi dla siebie "kodami" . I (pisząc wcześniej) to raczej miałem na myśli.

Serdecznie Pozdrawiam

P.S.

Druga część komentarza niżej

Kim był ten "Ja" ? ... takie pytanie pada w drugim komentarzu Śniącego.

Osobiście borykam się z podobnym pytaniem. Otóż w dzieciństwie oraz w czasach wczesnej młodości zdarzało mi się, spontanicznie doświadczyć stanu, w którym odzywało się we mnie (nazwijmy je) "prawdziwe JA" które nie było "mną" w potocznym rozumieniu tego słowa. To bardzo, ale to bardzo dziwne uczucie, którego nie umiem porównać z niczym innym czego doświadczałem w życiu. ...

Wiem jedno, "JA" nie jest tożsame z moim ziemskim ego. Podejrzewam, że niektórzy z ludzi (po latach ćwiczeń i medytacji) potrafią nawiązać z nim kontakt, ale u większości ten kontakt słabnie wraz z umacnianiem się tego wszystkiego co nas tutaj trzyma (tj. wraz ze wszystkimi zobowiązaniami, zależnościami, przyjemnościami i nie-przyjemnosciami etc.).

I mnie lokalny edytor tekstu zjadł końcówkę, oto ona:

A rozliczność form snów, świadomego śnienia, często mylonego z mentalnymi podróżami niefizycznymi naszej wielowymiarowej świadomości jest tak bogata, że często, po jakimś czasie okazuje się, że wątpliwy jakościowo sen nie jest „śmieciowy”, to tylko my lub nasza sytuacja dojrzewa do jego zrozumienia. I jeszcze jedno; jeśli coś jest przed nami zakryte, to wg Huny, nasze AUMAKUA uznaje że jeszcze nie pora, że to my lub sytuacja nie dojrzeliśmy do ujawnienia sensu, a pośrednik, czyli Podświadomość jest mu posłuszna. Więc nie obarczajmy naszej Podświadomości opowiedzialnością bo ona nie ma mocy dezycyjnej. Tak ja twierdzę, na podstawie efektów wieloletniej świadomej współpracy z moją KU, ale nie uważam że moja prawda jest obowiązująca.

Pozdrawiam.