Kategoria: Techniki rozwoju

W transie rzadko jesteśmy sobą tj.zachowujemy swój wygląd czy poczucie tożsamości. Jakie lustro miałoby to nam pokazać ? Tylko wewnętrzne, tylko nasze własne skojarzenia i wyobrażenia. Kim jestem? to pytanie z krainy fantazji i innych niedookreślonych kwestii. Narracja i jej psychologiczne czy społeczne aspekty, neurologia czynią owo pytanie złudnie ważnym, a odpowiedzi trwałymi.
Ludzie się szybko nie zmieniają, nie zmieniają "kształtu" z sekundy na sekundę i ta zmiana kształtu jest tabu:



Tabu to jest neurologiczne, psychologicznie, społeczne. Gdybyś owo tabu złamał to mógłbyś się rozpaść, rozłamać, być rozkawałkowanym i nie wiedzieć kim jesteś.(Patrz: Inicjacja szamańska!). Prawdopodobnie byłbyś wykluczony, byłbyś osobą z pogranicza żywych i martwych, tego i tamtego świata. To wspólna nuta opowieści o wilkołakach, wampirach i szamanach.
W transie owa zwyczajowa złudna spójność jest naruszona  Gdy nasza uwaga jest czymś pochłonięta, a ośrodki zazwyczaj włączone w przetwarzanie świadome podlegają nieświadomej stymulacji i wyskakują z nieoczekiwaną treścią.
Wprowadzając tu uproszczony podział: W transie możesz się zachowywać jak TY - przeważnie młodszy(patrz: regresja wiekowa) , możesz wyglądać jak ktoś inny, czy być czymś innym(np. zwierzęciem) lub doświadczać siebie jako zrobionego z innego materiału(światło, glina, metal).
Zazwyczaj tak jest: Trans to stan odmiennej świadomości, związany z odmiennością percepcji i(lub) zachowania. Jak odmienność, to odmienność.
Niezorientowanym w tych moich przejściach słownych pomiędzy zachowywać się a doświadczać, stroną bierną i czynną, aktorem i obserwatorem wyjaśniam: Taka jest natura transu. Tu występują zjawiska właśnie z tego pogranicza. Coś co robię, staje się czymś czego doświadczam jako przydarzające się mi. Obserwowane staje się czymś co robię. Doświadczenie sensoryczne staje się sposobem bycia. To ta działka doświadczeń.
Wróćmy do zmiany kształtu w fantazjach. To jeden z najłatwiejszych sposobów na opanowanie i kontrolowanie transu. Wliczając to zachowania własne w świecie wewnętrznym. Dlaczego? Właśnie ze względu na plastyczność, niedookreślenie wręcz nieciągłość owej zwykłej tożsamości.
Dodatkowo w transowej logice(regresji, fantazji) przeważnie wygląd określa zachowanie. Jeśli chcę latać w wyobraźni - to jest to naturalne zachowanie ptaków, a nie ludzi. W wielu kulturach zresztą Bogowie, czy istoty mające moc, mogą pojawiać się w wielu postaciach.
W najprostszym układzie odnośnie kształtu w transie, wyobraźni: Jeśli chcę być sobą w wizjach  aby, przeżycia te wpływały na zmianę mojego codziennego zachowania, myślenia, percepcji percepcji - to muszę wyglądać jak ja.
Jeśli chcę doświadczyć czegoś odmiennego, mieć odmienne możliwości czy umiejętności kogoś innego - to muszę być kimś innym.

C.D.N.