Kategoria: Twarda Ścieżka

Szałas potu, Twarda Ścieżka

Pierwszy w tym roku szałas potu, który odbył się z okazji powitania wiosny, odbył się w Puszczy Bolimowskiej. Pisałem o tym tu.
Niestety, był to już ostatni szałas w tym miejscu, ponieważ właścicielka tego miejsca sprzedała je.
Pojawiła się potrzeba znalezienia innego miejsca, w którym moglibyśmy robić podobne działania.
Moja znajoma Joasia, którą znam z wielu Tarakowych działań, zaproponowała mi, abym zrobił taki szałas u niej, pod Szadkiem w okolicach Łodzi.
Z radością przystałem na tę propozycję. Termin szałasu ustaliliśmy na pełnię 20 maja.
Pogoda była piękna. Było ciepło i słonecznie. Od samego rana razem z Joasią zastanawialiśmy się nad miejscem, w którym można by było zbudować szałas. Ostatecznie wybraliśmy małą polankę, wokół której rosły młode sosny i trochę większe brzozy.

W tym miejscu będzie stał szałas

Powitalny krąg

Nasze działania rozpoczęły się około godz. 18.00. kiedy to zasiedliśmy w kręgu. Po przywołaniu czterech kierunków każdy powiedział coś o sobie, po czym zabraliśmy się do budowy ogniska i konstrukcji do szałasu potu.
Na szałas przyjechały 24 osoby. Nigdy wcześniej nie prowadziłem tak dużego szałasu. Budowa tak dużej konstrukcji też była dla mnie dużym wyzwaniem. Duża trudność polegała na tym, że trudno było określić, jak duży musi być szałas, aby wszyscy uczestnicy zmieścili się w środku. Inną sprawą było znalezienie długich patyków do budowy szałasu. Do budowy szałasu w większości użyliśmy patyków z klonu wąskolistnego. Nie były one dostatecznie długie, ale dzięki specjalnym zabiegom, udało się nam bardzo szybko i sprawnie zbudować konstrukcję do szałasu.

Rozmowy w kręgu

Zaczynamy budować konstrukcję szałasu potu

Nosimy drewno na ognisko

Ognisko prawie gotowe

Rozpalanie ognia

Na samym początku zbudowaliśmy jednak ognisko, które rozpaliliśmy około godz. 21. Drewno było bardzo suche i bardzo szybko zapaliło się przy pomocy kilku kawałków kory brzozowej. Kamienie grzały się około 1,5 godziny. W tym czasie gdy ognisko się paliło, budowaliśmy konstrukcję do szałasu.

Budujemy konstrukcję szałasu

Przykrywamy szałas kocami

Budowę szałasu ukończyliśmy już po zapadnięciu zmroku. Do tego czasu kamienie już zdążyły się nagrzać. Do szałasu weszliśmy około godz. 22.

Ognisko płonie

W oczekiwaniu na rozgrzanie kamieni

Za chwilę wejdziemy do szałasu

Kopczyk na przedmioty mocy

Okazało się, że szałas jest w sam raz na taką ilość osób. W środku nie było ani za ciasno ani za luźno.
Szałas był bardzo mocny. Po wyjściu z szałasu skorzystaliśmy z kąpieli w niewielkim basenie, po czym jeszcze przez chwili grzaliśmy się przy ognisku, grając na bębnach i innych instrumentach. Po szałasie udaliśmy się do domku na kolację. Po kolacji większość osób wyjechała, ponieważ sobota była dla nich dniem roboczym. Reszta uczestników szałasu już po północy poszła spać.

Widok szałasu następnego dnia rano

Następnego dnia przed południem rozebraliśmy konstrukcję szałasu i rozjechaliśmy się do swoich domów.
Dziękuję wszystkim uczestnikom za mile i owocnie spędzony czas. Dziękuję też Joasi za zaproszenie i miłe przyjęcie.

P.S. Zbliża się pełnia lipcowa, która wypada 20.07. W jej okolicy 23.07. w sobotę zapraszam na szałas potu do Makowa położonego na przedmieściach Skierniewic.
Więcej szczegółów tu.