Co Cię, Radku, osobiście i realnie łączy ze Lwowem?

jakimś sentymentem do Ukrainy, który mam od dziecka (myślałem wtedy, że moje nazwisko jest ukraińskie, ale nie jest, jest prasłowiańskie, jak się dowiedziałem niedawno). Ten sentyment powstawał też dzięki lekturom książek Sienkiewicza. No i poza tym, że odkąd tam pojechałem po raz pierwszy, jestem w tym mieście zakochany. Oczywiście - Herbert, Grabiński, Staff i inni. Herbert napisał o Ferrarze, że przypominała mu "zrabowane miasto ojców". Zapisując ten sen przypomniałem to sobie i pomyślałem, że to jest też symboliczne, że Lwów to polskie "zrabowane miasto ojców", choć na poziomie racjonalnym, a i w części emocjonalnym, jestem przekonany, że dobrze się stało, że powrócił, jeśli można tak powiedzieć, do Ukrainy, że jest ukraiński. Chyba nie tylko dlatego, że inaczej się nie dało. Jak pisał Jerzy Stempowski, Kresy Wschodnie Polska straciła właściwie już przed wojną.