Szukam. W ang. Wikipedii jest lista zwierząt wymienionych w Biblii. Pod literą R znajdujemy:

Night raven, the equivalent in Ps. ci (Hebr., cii), 7, of the Hebrew word translated in Lev., xi, 17, as screech owl, seems to mean the blue thrush (petrocynela cyanea), a well-known solitary bird of the country, which is fond of sitting alone on a roof or a rock.

„Niebieskiego drozda” darujmy sobie od razu: po polsku modrak (Monticola solitarius), niedawno przeniesiony z drozdowatych do muchołówkowatych, piękny ptak, ale nijak do ślepowrona niepodobny. W Księdze Kapłańskiej, czyli „Lev., xi, 17”, stoi:

...puszczyk, kormoran i puchacz,

– „tymi brzydzić się będziecie”, w sensie niejedzenia ich, jak mowa w ustępie 13., gdzie zaczyna się tamta wyliczanka „ptactwa obrzydliwego”. Jak te ptaki nazwano w Wulgacie? Znajduję na stronie http://www.biblia.info.pl/biblia.html:

(13) haec sunt quae de avibus comedere non debetis et vitanda sunt vobis aquilam et grypem et alietum (14) milvum ac vulturem iuxta genus suum (15) et omne corvini generis in similitudinem suam (16) strutionem et noctuam et larum et accipitrem iuxta genus suum (17) bubonem et mergulum et ibin (18) cycnum et onocrotalum et porphirionem (19) erodionem et charadrion iuxta genus suum opupam quoque et vespertilionem

Wyliczony jest nawet legendarny charadrius, ptak, który wg późniejszego „Fizjologa” miał wzrokiem leczyć śmiertelnie chorych, a którego imieniem Linneusz nazwał to, co po polsku nazywa się – jakoś z małym sensem – sieweczka. Ale „nocnego kruka” nie ma.

Drugie miejsce to Psalm nr 101 (niekiedy 101), 7, gdzie znajdujemy:

Jestem podobny do pelikana na pustyni,
Jestem jak sowa wśród ruin.

W Wulgacie:

adsimilatus sum pelicano deserti factus sum quasi bubo solitudinum

Jest pelikan, jest bubo czyli puchacz, nycticoraxa nie ma.

Ale w tej samej biblio-przeglądarce mamy Septuagintę i tam, wprawdzie w dziwacznej transliteracji, znajdujemy:

wmoiwqhn pelekani erhmikw egenhqhn wsei nuktikorax en oikopedw

Jest nyktikorax! … A w Leviticus?

kai nuktikoraka kai katarrakthn kai ibin

Też jest! To jest ciekawe, że ta nazwa, nycticorax/nuktikorax, „kruk nocny”, przeciekła do innych tekstów nie z łaciny i Wulgaty, tylko z greckiego i Septuaginty. Ale naprawdę nic o ptaku tak nazwanym nie dowiadujemy się, prócz tego, że nocny (nykti- < nyx), niekoszerny i kojarzony z pustynią (właściwie: odludziem, „anekumeną”, wilderness) i samotnością; przekład „ruina” jest przesadzony.

Wydaje się, że mamy tu do czynienia z procesem podobnym do tego, przez który Rosjanie „cedrem” nazwali sosnę-limbę znalezioną na Syberii, a Amerykanie znalezione u siebie tuje, cyprysiki i jałowce. Tam znajdując drzewa iglaste, dla których nie mieli nazw w swoich językach, nazywano je znanym z biblii apelatywem „cedr” (k'edr, cedar), w przypadku nycticoraksa istniała gotowa nazwa biblijna, dla której wyszukiwano ptaka, który by do tej nazwy pasował.

Jak z „nocnym krukiem” było w bestiariuszach, idę znaleźć.

Na półce za sobą znalazłem „Fizjologa” w przekładzie Katarzyny Jażdżyńskiej, 2003. W tej matce bestiariuszy na str. 27 jest rozdział „O puszczyku”, ale z powołania się na psalm „Jestem jak puszczyk w ruinach”, Ps. 102 (101), 7 i przypisu Tłumaczki nie ma wątpliwości, że to nasz nycticorax. Tam jest faktycznie ten przekaz, o którym pisał Piotr Lasek przy nycticoraksie sulejowskim: że puszczyk/nycticorax, choć nieczysty wg żydowskiego Prawa, i „woli noc od dnia”, to jednak może symbolizować Chrystusa, gdyż ten sam siebie umniejszył, aby „nas” wywyższyć.

Wiemy już więc, gdzie nycticorax zaistniał w Biblii i w jej bestiariuszowych apendyksach. Wiemy, że Linneusz powiązał go z nocną czaplą, która od tamtąd ma tę łacińsko-grecką nazwę. Pozostaje jedna zagadka: kto w Polsce, kiedy i przy okazji czego herbową nazwę Ślepowron skojarzył z ptakiem nycticorax?

Oraz: jaki jest hebrajski oryginał, który na grecki przetłumaczono nycticorax? – Tylko czy to coś wniesie, wyjaśni?