Serial: Tkanie słów
Kontenery umysłu
Błogosławieństwo bóstwa ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Kategoria: Pytania i granice
Tematy/tagi: błędy poznawcze • kontrowersje symboliczne • praca z percepcją

Nasz talent do decydowania o czymkolwiek - określania co jest, a czego nie ma; co jest ważne, co nieważne;, co znajome i przyjazne, a obce i wrogie -

Nasz talent do decydowania o czymkolwiek -  określania co jest, a czego nie ma; co jest ważne, co nieważne; co znajome i przyjazne, a co obce i wrogie - tworzy w naszym umyśle kontenery. Metaforycznie  i literalnie: obiekt, materia, cegła, sześcian, pojemnik. Część określająca sens, decydująca swoją aktywnością sortuje, wyznacza granice i etykietkuje: wewnętrzne-zewnętrzne, przynależne-nieprzynależne, podobne-odmienne.

Przydatne i praktyczne ustrojstwo,  ów talent do rozróżniania. Np. wiemy co zjeść podczas zwyczajowych sześciu posiłków jak kulturalny hobbit. No i przeważnie nie otwieramy bramki do metra kluczami. Przeważnie.

Ale jak to z prostymi rzeczami bywa, łatwo je skomplikować. Potrafimy zmienić kontenery w tryby i zasypać piaskiem na kilka sposobów:

• Nihilistycznie. Zaprzeczyć istnieniu kontenera. NFW. O jaki jakie pojemniki chodzi? Ktoś gdzieś śmieci zostawił? Po prostu tam się nie chodzi, to się nie potykamy. Chodzenie tam jest bez sensu... (Można kopnąć cegłę)
  
• Eternalistycznie. A mój pojemnik jest odwiecznym pojemnikiem i trwać będzie wiecznie. Zawsze tak było i zawsze tak będzie. (Cegła to podstawa budownictwa)
  
• Dualistycznie. Zaprzeczyć związkowi z kontenerem, czy kontenera z własnym procesem myślowym. To nie ja, to  świat tak wygląda. Nie wymyśliłem sobie tego, oni tak robią. (To nie moja cegła)
  
• Monistycznie. Nadmiernie generalizując wrzucić do jednego worka. Intuicyjnie to się czuje. Bóg tak chciał. (Kosmiczna cegła)
  

Wiadomo są gusta i guściki. Nie ma sensu kłócić się o szczegóły. Moglibyśmy żyć z tym bezproblemowo, gdyby nie zachowanie posiadaczy zapchanych kontenerów. Cytując klasyka:

– Panie szanowny! Kup pan te cegłę! Odpalasz pan stówkę – ocalasz pan główkę! Cegła tańsza od kapoty, kup pan cegłę od sieroty! No co jest, jak pragnę zakwitnąć?! Dawaj pan stówę i spływaj w podskokach! Bo tak ryło przenicuje, że będziesz nosem gwizdał!

Posiadacze cegieł wszędzie je wciskają:

• Oto niewidzialna cegła, można zbudować całkowicie niewidzialną ścianę, niesamowicie odgrodzi cię od dowolnego zagrożenia.
  
• Oto stalowa cegła,  ze stali można zbudować kocioł, kocioł wstawić do lokomotywy i rozpędzić się aż nic nas nie powstrzyma
  
• Oto złota cegła, wszyscy ludzie cenią złoto... Tak po prostu jest, nie jesteś głupi, umiesz pan rozpoznać złoto?
  
• Oto cegła absolutna, jedna taka wystarczy za dom cały; Zenek podobno kupił, żona na niego nie wrzeszczy i przestał mieć kaca.
  

Kup pan cegłę.