Pod koniec 2006 roku moja żona podsunęła mi do przeczytania artykuły o enneagramie z Taraki. Były to:- Przewodnik po typach - Krzysztofa Wirpszy-

Pod koniec 2006 roku moja żona podsunęła mi do przeczytania artykuły o enneagramie z Taraki. Były to:
- „Przewodnik po typach” - Krzysztofa Wirpszy,
- „Enneagram, czyli dziewięć dróg do pełni. Ennegram jako dziewięć dróg rozwoju duchowego” - Wojciecha Jóźwiaka.

Wcześniej, co prawda, zaglądałem do książki Helen Palmer pt. „Enneagram” i interesowałem się enneagramem, ale jak się potem okazało, to tak właściwie przedtem traktowałem enneagram raczej jako ciekawostkę. Tym razem jednak jakbym zaczynał enneagram odkrywać na nowo. Potem począwszy od wyżej wspomnianych artykułów, powoli zacząłem studiować sobie po kolei przemyślenia panów Jóźwiaka i Wirpszy.

Artykuły z Taraki zainspirowały mnie i rozpoczęły moje podążanie ścieżką, której bym się wcześniej po sobie nie spodziewał. A mówiąc prościej, zacząłem mieć zupełnie nowe hobby. Przez pierwsze parę lat było to moje zupełnie prywatne hobby, które wielokrotnie porzucałem i wielokrotnie do niego wracałem. Porzucałem je głównie dlatego, że dochodziłem do wniosku, że właściwie nie ma sensu mieć takiego hobby. Że lepiej np. zająć się czymś bardziej konkretnym, dochodowym, praktycznym itp. A wracałem dlatego, że zaczynałem tęsknić za tym moim hobby i do mojej głowy ciągle przychodziły pomysły na to, jak mógłbym to hobby rozwijać. Potem dochodziło nawet do tego, że w okresach, kiedy nic z tym nie robiłem, miałem poczucie winy, że moje hobby opuściłem i leży ono odłogiem. W końcu ok. dwa lata temu postanowiłem, że czas już przestać zastanawiać się, czy to ma sens, czy nie ma sensu, tylko trzeba to kontynuować. Tym bardziej, że jest z tym bardzo dużo pracy i warto lepiej wykorzystywać na to mój czas wolny od pracy zarobkowej i innych obowiązków.

No tak, ale o co właściwie chodzi z tym hobby i czemu wywoływało ono we mnie powyższe wątpliwości i sceptycyzm?

Wspomniane wyżej artykuły panów Jóźwiaka i Wirpszy o enneagramie, zapoczątkowały moje zupełnie prywatne zajęcie się badaniem osobowości człowieka. Zaczęło się po prostu do tego, że głównie w pracy podczas długich nudnych zmian zajmowałem swoje myśli przyporządkowywaniem ludzi pracujących w pobliżu do poszczególnych typów enneagramu. Pracowałem wówczas na linii produkcyjnej, więc czasu na przemyślenia miałem naprawdę bardzo dużo. Oprócz tego odkryłem, że linia produkcyjna w fabryce to bardzo dobre miejsce na badanie osobowości człowieka. Szczególnie wtedy, kiedy do ustalania osobowości u ludzi wykorzystuje się jedynie obserwowanie ich sposobu zachowania. Jest tak za sprawą tego, że praca w takich warunkach sprawia, że nasze stany psychiczne ulegają ciągłym zmianom. Generalnie staramy się być opanowani i zrównoważeni, ale co rusz coś lub ktoś sprawia, że jesteśmy zestresowani i wyprowadzeni z równowagi lub pod wpływem nawet małych sukcesów i osiągnięć jesteśmy zadowoleni i zrelaksowani. Posługując się terminologią enneagramu, możemy powiedzieć, że co rusz odchodzimy od typowego dla nas zachowania i przemieszczamy się albo do stresu, albo do relaksu. Żeby więc ustalić czyjś enneagramowy typ, wystarczyło zaobserwować kogoś w trzech sytuacjach, czyli: w stresie, w relaksie i podczas typowego zachowania. Potem wystarczyło te trzy rodzaje zachowań skojarzyć ze sobą i można było dojść, do jakiego typu enneagramu ktoś należy?

Tą metodą bawiłem się dosyć długo. W przypadku większości osób metoda ta sprawdzała się bardzo dobrze. Pod krótszym lub dłuższym czasie można w ten sposób wpaść na czyjś enneagramowy typ. Starałem się też, po ustaleniu czyjejś osobowości, obserwować kogoś dalej, jeśli miałem, chociaż cień wątpliwości, że mogę być w błędzie. W przypadku wielu osób wątpliwości co do ich typu z czasem ustawały. Jednak w przypadku niewielkiej części osób, ciągle mi coś nie pasowało. Były osoby, które na zmianę przyporządkowywałem do dwóch lub do trzech typów enneagramu i ciągle nie byłem w stanie rozwiać wszystkich wątpliwości.

Żeby sobie z tym poradzić zacząłem studiować typy psychologiczne Carla Gustawa Junga.

Jung wyróżnia 8 typów psychologicznych, którymi są:
- czuciowy typ ekstrawertyczny i czuciowy typ introwertyczny,
- doznaniowy typ ekstrawertyczny i doznaniowy typ introwertyczny,
- myślowy typ ekstrawertyczny i myślowy typ introwertyczny,
- intuicyjny typ ekstrawertyczny i intuicyjny typ introwertyczny.

Zacząłem zatem nową zabawę, czyli zacząłem przyporządkować ludzi zarówno do enneagramu, jak i do typów psychologicznych Junga. I w pewnym momencie powstała idea, że może by tak połączyć te dwa systemy w jeden. A potem przyszła kolejna idea, że może by tak jeszcze sprawdzić, czy do tego nie pasowałby jeszcze jakiś innym system osobowości? Wtedy odkryłem na nowo starożytny system Arystotelesa, w którym są uwzględnione między innymi tzw. podstawowe elementy (czyli żywioły: ognia, wody, powietrza, ziemi) oraz temperamenty Hipokratesa.

Rysunek znaleziony między innymi na stronie: http://www.redicecreations.com/article.php?id=1722 i http://richarddagan.com/temperament.php

System wywodzący się ze starożytności bardzo mnie urzekł. I to do tego stopnia, że w pewnym sensie można powiedzieć, że upadłem przed geniuszem tego systemu na kolana. Przede wszystkim ze względu na jego niezwykle wieloznaczne i bardzo symboliczne znaczenie. Zafascynowany i wiedziony urokiem systemu Arystotelesa postanowiłem uczynić go podstawą, na której po wielu przemyśleniach umieściłem w odpowiedni wg mnie sposób typy enneagramu i typy psychologiczne Junga. I w ten sposób w bardzo dużym skrócie powstała „nowa” teoria osobowości, którą nazwałem – Mandala Charakterów. (Słowo „nowa” napisałem w cudzysłowie, gdyż tak właściwie ta teoria nie jest nowa, lecz po prostu jest swego rodzaju układanką, której składnikami są elementy wyżej wymienionych trzech teorii osobowości).

W trakcie dalszych prac na Mandalą Charakterów dopasowałem do niej jeszcze kolejne teorie, którymi są: MBTI (Myers Briggs Type Indicator), MTR-i (Management Team Roles – autor Steve Myers), socjonika i osobowości wg Hansa Jürgena Eysencka.

Ogólny schemat Mandali Charakterów wygląda następująco.

Powyższy schemat przedstawia ostatnią wersję teorii osobowości, jaką jest Mandala Charakterów. Obecny stan prac nad nią określiłem jako wersja pierwsza. Można by też powiedzieć, że jest to pierwsza wersja stabilna – używając terminologii wykorzystywanej przy określeniu wersji programów komputerowych.

Myślę, że wersja ta jest już na tyle dopracowana, żeby można ją udostępnić szerszej publiczności, wypuścić w świat, wystawić na światło dzienne itp.

Przeszło rok temu rozpocząłem też żmudny proces opisywania poszczególnych 12 typów Mandali Charakterów. Jak na razie został opisany typ pierwszy, który nowi nazwę – Wilgotne Powietrze. Nazwa ta i pozostałe nazwy typów zostały zaczerpnięte również ze systemu starożytnego. (Wilgotne Powietrze najbardziej jest zbliżone do typu nr 1 w enneagramie, określanego najczęściej jako „Perfekcjonista”, jeśli posłużymy się terminem Helen Palmer). Nad opisami kilku następnych typów obecnie pracuję. Mam nadzieję, że opisane wszystkich typów Mandali Charakterów uda mi się ukończyć w ciągu czterech lub pięciu lat, jeśli oczywiście będę poświęcał na to tyle czasu ile obecnie.

Od roku dzięki pomocy moich synów powstaje również strona internetowa. Można więc powiedzieć, że obecnie zespół Mandali Charakterów liczy 3 osoby. Na stronie internetowej został zamieszczony opis teorii osobowości, jaką jest Mandala Charakterów, oraz opis pierwszego jej typu, czyli typu Wilgotne Powietrze.

W międzyczasie pracujemy również nad testem osobowości, którego wczesna pierwsza niestabilna wersja zostanie również udostępniona (czyli komputerowo mówiąc – wczesna pierwsza wersja beta).

Strona internetowa istnieje, co prawda od roku, jednak do tej pory jeszcze nigdzie nie była publikowana informacja o powstawaniu takiej strony, gdyż po prostu spokojnie budowaliśmy sobie tę stronę i obecny stan prac nad nią można zobaczyć na:
www.mandalacharakterow.pl

Taraka zatem jest pierwszym miejscem, gdzie informacja o Mandali Charakterów się pojawia. Uważam, że należy się to Tarace, skoro artykuły zamieszczone na tej stronie dały impuls do powstania Mandali Charakterów.