W Tarace są świeżo – wczoraj – zamieszczone fragmenty książki Kamila M. Kaczmarka „Religijne korzenie Europy”, zob. tu. Autor wylicza tam „11 przykazań cywilizacji Europy”; zalecam nauczyć się ich na pamięć! Numer drugi brzmi: „wartość postępu naukowego, wiedzy, poznania, edukacji. Uznajemy, że lepiej wiedzieć, niż tkwić w ignorancji, nawet jeśli wiedza może prowadzić do dyskomfortu”. Chrześcijaństwo jest przeciwne większości, jeśli nie wszystkim z tych zasad konstytuujących naszą cywilizację, naszą formę bycia-w-świecie. A jeśli nie jest przeciwne, ustami swoich kapłanów lub publicystów, to tylko o tyle i wtedy, gdy zasypia, tzn. gdy odchodzi od swoich kanonów i podstaw. Gdy idzie na kompromisy z prawdziwym duchem Europy, który jest ateński, nie jerozolimski.

Oto świeży przykład, odcinek bloga w Salonie 24, pod tytułem „Kościelny paradoks teorii o Wielkim Wybuchu”, autor pod pseudonimem „Giulio Cesare Vanini” (historyczny Vanini został sądowo zamordowany w Tuluzie w 1619 roku za głoszenie ateizmu). Autor twierdzi, że ludzie Kościoła nie mogą akceptować ani teorii Wielkiego Wybuchu i wielomiliardoletniej ewolucji wszechświata, ani teorii ewolucji żywych gatunków.

Pisze: „Jeżeli Kościół przyjmie teorię Wielkiego Wybuchu za prawdziwą, to spowoduje, że musi zaakceptować teorię ewolucji, czyli teorię o powstawaniu rzeczywistości i życia w rozległym czasie, w procesie przemian, zwanym przez niektórych rozwojem. A skoro zaakceptuje ewolucję, to”... „upadnie religijna nauka o raju, Adamie i Ewie, wężu i tragicznym w skutkach spożywaniu zakazanych owoców”, więc skutkiem tego... „upadnie dogmat o grzechu pierworodnym i o misji zbawczej Jezusa”.

I zadaje pytanie teologom: „Czy w takim razie Jezus umarł też za pitekantropów lub neandertalczyków?”

Tamten krótki tekst jest tak napisany, że długo nie wiadomo, jaki stosunek ma autor do omawianej przez siebie kwestii. Czy wytyka kościelnym poglądom niespójność i fałszywość, czy przestrzega ludzi Kościoła przed popadaniem w błędy darwinizmu? Niestety, pod koniec tego felietonu sprawa się wyjaśnia. Autor optuje za fundamentalną czystością chrześcijaństwa i za odrzuceniem ewolucji.

Dla nas jego rozterki są dobitną ilustracją kontrkulturowości chrześcijaństwa, nawet w jego łagodnej katolickiej wersji. Autor ma rację: Kościół nie może zgodzić się ani na ewolucję w biologii, ani na odkrywaną przez astrofizyków historię wszechświata. Od jednej i od drugiej sypią się jego dogmaty, łącznie z tym centralnym: po co i komu była potrzebna „zbawcza śmierć Jezusa”. Kościół, dodam, nie może też zgodzić się na historię, bo może z niej wyniknąć, że o Jezusie nic stwierdzonego nie wiadomo, a bardzo możliwe, że go po prostu nie było.

Btw. 1: W buddyzmie nie ma odpowiedniego problemu, ponieważ nauka Buddy służy wyzwoleniu wszystkich istot z cierpienia i niewiedzy, więc także pitekantropów i neandertalczyków.

Btw. 2: Autor tamtego bloga nadużywa pamięci Vaniniego. Jego sprawa...