W Wojtkowy projekt Zawijawy wszedłem niemal od początku. Przyniosło mi to kilka pożytków: zacząłem zapamiętywać więcej swoich snów, zacząłem te sny notować, poznałem sny innych i ze szczątkowych komentarzy poznałem znaczenie kilku symboli. Zorientowałem się, że nawet zapisane sny łatwo się zapomina, zapomina się ich pierwotny dotyk. Pozostaje snu wspomnienie, które raczej szybko niż powoli, traci swoje ostre kontury, stając się wreszcie tak nierzeczywistym, że postrzeganym jak wspomnienie cudze. Dziwię się: to ja tak śniłem? Dziwne. I kręcę głową. Zdarzyło się też, że przeglądając ten dziennik, odkryłem zapomniany sen, który okazał się był, w tym czasie, bardzo precyzyjnym snem proroczym.

Poznając sny innych zauważyłem, że często objawiają sytuację jakiegoś napięcia, bardzo rzadko bywają radosne, śmieszne, pełne szczęścia. Nigdy nie zetknąłem się z sennymi zapachami lub smakami – jakby te zmysły nie mogły w snach brać udziału. Nie ma hałasu. Jedzie pociąg, nie czuję drżenia, nie słyszę gwizdu lokomotywy, szlabany opadają cicho. Niemy film, bez napisów. Teksty podawane są, takie mam wrażenie – telepatycznie. Bardzo rzadko, ale się pojawiają, nieznane mi słowa. Nigdy nie śniłem dotąd bezpośrednio przedstawionych tekstów, tablic z napisami. Czasem używam obcych języków, niemieckiego, angielskiego, ale nigdy np. rosyjskiego, który moje pokolenie zna bardzo dobrze. Sam mam częściej sny kolorowe, ale podobno większość naszych snów jest czarno-biała. Brakuje mi trochę w relacjach innych, prawdziwych horrorów, snów „strasznych”, z których ratuje nas przebudzenie. Nie wiem, czy ktoś podał sen piramidalny – sen, przebudzenie w kolejnym śnie, rzeczywiste przebudzenie. To są sny niepokojące i mocne. Na Zawijawie nie ma seksu, tego seksu przeżywanego we śnie, wprost. Niewiele jest fizjologii, a ta jest np. stosunkowo często obecna w moich snach. Myślę, że powodem tego jest fakt, iż większość osób publikuje na Zawijawie pod swoim tarakowym imieniem. Może można by było publikować niektóre sny anonimowo?

Ach! Ten przyszły zalew snów pikantnych... Może zachęcać do podawania życiowego kontekstu snu? Jakiegoś głównego problemu osoby?  

Pożytek główny, jaki widzę z Zawijawy dla siebie, to powstawanie trwałego dziennika moich snów, osobistego snozbioru, który gdzieś się z formy swej - do niemożliwości ulotnej, urealnia do czegoś konkretnego i może rozpocząć jakieś własne życie w świecie. Jakie to może być życie? Oto jest pytanie. Jaki pożytek z Zawijawy dla ogółu wynika? W założeniu była chyba Zawijawa ideą komercyjną i rozwojową, poznawczą. Użytkownicy to jednak profani, więc sami się od siebie niewiele mogli nauczyć. Osobami obeznanymi z symboliką snów i pracą ze snami byli Wojtek i Robert Palusiński, którzy byli gotowi podjąć się zleconych analiz. Wydaje mi się jednak, że ta droga nie pozwoliła utrzymać Zawijawy na powierzchni. Pozostał „snozbiór”, który mimo skromnych atutów dla użytkownika, jednak trwa.

Osobiście jestem wdzięczny osobom, które w Zawijawę inwestują swoją energię, które swoje sny tutaj publikują. Dlaczego? Nie jest tym powodem jakaś szczególnie atrakcyjna materia cudzych snów. Emocjonalnie przypominają mi one oglądanie zdjęć z cudzych wakacji. Po kolejnym niesamowitym widoczku zaczynam dyskretnie ziewać, walcząc o utrzymanie koncentracji. Co więc uważam za ważne? Mniemam, że jest Zawijawa unikatem na skalę światową i to właśnie jest w niej, dla mnie, niesamowite! Im szerzej Zawijawa rozwinie swoje sieci, tym bardziej zaskakujący  i niepowtarzalny powstanie zbiór dla badaczy świata, dla odkrywców nieznanego, dla badaczy historii.

Ja sam nie mam pojęcia, jakie możliwości stwarza taki snozbiór, z czym go można powiązać – ale jestem wewnętrznie przekonany, że ujawni on jakieś tajemnice, prawidłowości, które dotychczasowych sceptyków „onejromancji” zadziwią. Spodziewam się, że możemy uzyskać tą drogą statystycznie uchwytne dane z profetycznej, wieszczej roli snów, spodziewam się potwierdzenia spójności, przynajmniej niektórych symboli i bardziej precyzyjnej kategoryzacji, które są wspólne, a które należą do indywidualnych. Może dowiemy się czegoś więcej o wspólnym, synchronicznym śnieniu? O śnieniu świadomym?

Zastanawiam się, co może być jeszcze potrzebne z naukowego punktu widzenia, aby uczynić Zawijawę bardziej użyteczną. Na pewno dane urodzeniowe, płeć, mniej wykształcenie, bardziej sytuacja rodzinna, może pochodzenie, narodowość? Warto się zastanowić lub popytać ewentualnych zainteresowanych.  

W sumie to tyle, co mogę na dzisiaj, o Zawijawie powiedzieć. Dla osób obeznanych z tematyką, będą to zapewne opinie naiwne, ale chciałem tym głosem wskazać na to, że Zawijawa nie jest projektem banalnym, że jeszcze nie dziś, ale w przyszłości okaże się czymś cennym: niepowtarzalnym, wartościowym dziełem wspólnym i jedną z ważnych pozycji w intelektualnej spuściźnie Wojtka.

Dopóki więc moje życiowe okoliczności na to pozwalają, czuję się za Zawijawę współodpowiedzialny i to jest główny motyw, który skłania mnie do pisywania relacji z moich onirycznych podróży i zdarzeń. Zachęcam każdego, by pozwolił złapać chociaż jeden swój sen, z pożytkiem, jeśli nie dla nas samych, to dla naszych późnych wnuków.