Kategoria: Sny i wizje
Tematy/tagi: pies

byłam na peronach, chyba w Indiach, z dzieckiem, mamą, lataliśmy po peronach i szukaliśmy właściwego, z którego odjeżdża pociąg do Warszawy. Pojawił się tam duży pies. Pamiętam, że zjeżdżałam wózkiem spacerowym z dzieckiem w środku po zjazdach dla wózków, b. szybko zjeżdżałam krzycząc,,uwaga" żeby nie wjechać na ludzi. Szukalismy tego właściwego peronu, i nie mogłiśmy go znależć, nigdzie nie było napisane. nagle na jednym spotkałam kolegę, który powiedział mi, że stąd będzie pociąg do W-wy. On też tam jechał. cieszyłam sie ze spotkania, bo w realu nie bylismy w dobrych relacjach, a kiedys byliśmy przyjaciółmi. Potem wsiadłam do pociągu z dzieckiem i mamą, on też. Był straszny tłok. w końcu zajęliśmy miejsca. Pociąg był na początku normalny, potem jednak okazało się, że odjeżdza z Moskwy i jest b. szybki. Pociąg był magnetyczno-elektryczny. Osiągał taką prędkośc, że można było dojechać do W-wy w 3h. Był w rodzaju takich jak na wesołych miasteczkach się spotyka, ale szybszy. Rozmawiałam trochę z moim kolegą, pociąg rozpędzał się na zasadzie wahadła. Kiedy osiągnął odpowiednią prędkość-podjechał pod górkę i ruszył zniej w dół. Mój syn i ja siedzielismy na przodzie pociagu. Bałam się trochę, więc się przesiadłam bliżej kolegi, za mamą. synek został na przodzie.Pociąg osiągał niesamowite prędkości. Zamknęły się takie klapy nad nami gdy miał osiagać maximum, siedzenia były pojedyncze, jedno za drugim. czułam tą prędkość, czułam że jest ogromna. Pociąg dojechał do stacji Warszawa Gdańska. Wysiedliśmy. Teraz zastanawiałam się jak dotrzeć na Centralny.