...te podrapania na skórze. Nigdy dotąd o takim objawie nie słyszałem /nie czytałem. Dziwne. Może bez związku? może to ma inną przyczynę?

Tylko, że to nie powstało w wyniku mechanicznego działania. Nie drapałem się. Pojawiało się to spontanicznie wywołując efekt ciepła i znikało równie nagle jak się pojawiło. Czasem już po 5 minutach tego nie było. 
Na plecach i brzuchu wyglądało to znacznie gorzej. Tam to puchło dodatkowo.

Na moje młodociane medyczne oko, wygląda to jak depresja, wywołana przewlekłym stresorem. Czasem się zdarza, że reakcją psychosomatyczną jest pokrzywka, którą większość dermatologów bezskutecznie leczy przez kilka lat, a jeśli w końcu się zorientują, że coś tu nie gra, może odeślą do psychologa/psychiatry. Cieszę się jednak, że u Ciebie nie było takiej konieczności i masz się lepiej.

:-) Na to też wpadli "uczeni". Byłem tam gdzie napisałeś - odesłali, a jakże. He he.. też bez rezultatu. 
Sam się odesłałem do Ayi (lub Aya się przysłała do mnie) i wszystko się cofa. Ciekawe jednak, że to nie ot tak "pstryk" tylko są dokładnie te same etapy, tylko w odwrotnej kolejności. 

Nic (no, może poza chirurgią czasem) nie daje natychmiastowych rezultatów. Odbudowujesz się :). A ayahuasca przyspieszyła pewnie to, co w konwencjonalnej medycynie mogłoby potrwać nawet kilka lat. A my tylu rzeczy jeszcze nie wiemy.

a bywałeś u lekarzy? Z tą gulą  i runami? Jeśli tak, to co mówili?

Tak, jedna z teorii była zgodna z diagnozą Szałasowego. Depresja i w konsekwencji reakcja psychosomatyczna. Czyli idź do psychiatry. Dermatolog wciskał mi wciąż, że się drapię tylko o tym nie wiem... Na ostatniej wizycie powiedziałem, że równie dobrze mogę się ugryźć w plecy i też nie będę o tym wiedział. Potem to już historię znacie. Prochy, jakieś antydepresanty, nasenne i cała masa jak się okazało idiotyzmów (z mojego punktu widzenia). Psychologowie i psychiatrzy wciąż chcieli żebym wracał do dzieciństwa, najlepiej do życia płodowego... A ja nie chciałem. Ważniejsza była dla mnie przyszłość. Co będę myślał i czuł jutro. 
Wystarczyło tylko mieć odpowiednią intencję, zaufać sobie i Duchom. Przebaczyć to co było i proszę. :) 
Oczywiście mocno to spłycam. Bez pewnych wydarzeń i ludzi to wszystko nie mogło się stać. Ale skoro się stało - tak miało być. 

Psychologia i psychiatria to dziedziny które wytworzyły własne kategorie poznawcze, wprost niesamowicie zawężające adeptom tych dziedzin postrzeganie świata. Nie powiem jakie rozwiązania sugerowali mnie osobiście w Polsce, back in 2011 - zresztą i tak nie skorzystałem z żadnych. Bo coś głęboko w środku podpowiadało mi "nie tędy droga!"

Natomiast z reakcji psychosomatycznych miałem nerwobóle, do tego parę razy zdarzyło się... na parę sekund stracić władzę nad mięśniami nóg. Mięśnie nagle traciły napięcie, upadałem na kolana i nie byłem w stanie wstać. Dziwne.

A koniec końców i tak się potem okazało, że najlepsze sposoby to te najbardziej archaiczne...

Natomiast coś tam obecnie biorę (od stycznia br.), teoretycznie na depresję i na spanie jednocześnie - bo przez nocne zmiany w pracy, zmianę środowiska i diety (emigracja do UK...) trochę mi się rozregulowało spanie i zrobiłem się nieco bardziej nerwowy. Pół tabletki najsłabszego środka na receptę jaki tylko może być w zupełności mi wystarczy (przepisali co prawda całą tabletkę, ale ja tam biorę poprawkę na tutejszą poradę lekarską. Tak jak mi doradził kolega - lekarz z Polski). A jak nie wezmę bo zapomnę - to też działa. Takie cuda :)