POST sygnuje Nagłówek i tytuł Posta

POST @Kerbron

Temat badawczy 'Cold Fusion' - synteza niskotemperaturowa (np. wodoru w hel) bez zastosowania technik uwięzienia plazmy dla kontrolowanej reakcji termojądrowej przy bardzo wysokiej temperaturze i ciśnieniu oraz wysokich kosztach - pozostaje na marginesie oficjalnych badań, prowadzonym głównie w USA.

W sprawie Rossiego 'Energy Catalyzer' można wymienić mocną przesłankę na korzyść efektu. Na powierzchni metali istnieje też plazma ('metal-lattice plasma"*/), czyli swobodne elektrony i związane jony (rdzenie atomowe) utrzymywana własnym silnym polem elektrycznym (tzw. bariery dipolowej).

Ich maksymalna gęstość jest tylko kilkadziesiąt razy mniejsza (!) od maksymalnej gęstości plazmy w uwięzieniu inercyjnym, a przewyższa gęstości w uwięzieniu polem magnetycznym. Nikiel i inne metale w proszku mają duże sumaryczne powierzchnie z plazmą. Synteza termojądrowa za pomocą tej 'plazmy' nie wymagałaby tak wysokich temperatur.

Tyle wynika z fizyki - wdrożenie czeka na inżynierów. Reszta jest milczeniem...

*/ patrz np. C. Kittel "Wstęp do fizyki ciała stałego", PWN, Warszawa 1999;

R.P. Feynman, R.B. Leighton, M. Sands "Feynmana wykłady z fizyki", tom 2 cz. I, PWN, Warszawa 1970.

STAN.S.24.10 00:48

POST @Autor

na innym forum ktoś wpisał taki komentarz

"...Zastanawiałem się jakim to cudem przeprowadzono reakcję jądrową bez promieniowania jądrowego, już nie wspominając o braku materiałów rozszczepialnych aż natrafiłem na kilka artykułów i teorii.

Wstępnie tylko opiszę jak przeprowadzono test i co wynikło. Więc do cylindra zbudowanego z tlenku aluminium/korundu wprowadzono 1 g paliwa. 0,55g niklu oraz 0,011g litu, wodór i aluminium najprawdopodobniej w związku LiAlH4, znalazło się też tam trochę żelaza, tlenu i węgla. Na początku reakcję zastartowano impulsem elektromagnetycznym. Następnie przez 10 pierwszych dni ciągle doprowadzano 800W energii elektrycznej, uzyskując w ten sposób wydajność 320% (Coefficient Of Performance, COP 3,2). Przez dalsze 22 dni zwiększono energię do 900W jednak tym razem wydajność skoczyła średnio do 370% emitując netto z reaktora 2350W oraz zmierzoną temperaturę 1400C. Poza tym reaktor obstawiono różnymi licznikami mającymi mierzyć promieniowanie alfa, beta, gamma i również neutronowe a do badania użyto m.in. kilku spektrometrów i mikroskopu elektronowego.

Dalej, cytat z obliczonej ilości uzyskanej energii:

"7. Ragone Plot

If one considers the weight of the charge = 1 g, one gets the following values relevant to thermal energy density and power density:

(1 618 194 / 0.001) = (1 618 194 000 ± 10%) [Wh/kg] = (1.6• 10^9 ± 10%) [Wh/kg] = (5.8 • 10^6 ± 1 0%)[MJ/kg]

(1 618 194 000 / 768) = (2 107 023 ± 10%) [W/kg] = (2.1• 10^6 ± 10%) [W/kg]

These results place the E-Cat beyond any conventional source of energy, as may be clearly seen from the plot in Figure13. Our values, though close to the energy densities of nuclear sources, such as U235, are however lower than the latter by at least one order of magnitude."

Biorąc pod uwagę same paliwo o wadze 1g zbadana gęstość energii wyniosła w przeliczeniu aż 1 618 000 000 Wh/kg !, natomiast uzyskana moc to 2 107 000 W/kg. Innymi słowy gęstość energii emitowanej przez reaktor przekracza 41 tys. razy tą zawartą w wodorze i jest bardzo zbliżona do energii uzyskiwanej ze wzbogaconego (3%) uranu 235. Więc o żadnych reakcjach konwencjonalnych nie może być mowy lecz tylko o energii wiązań jądrowych.

Badanie paliwa oraz materiału cylindra na początku testu pokazuje, że w reakcji użyto pierwiastków w składzie izotopowym występującym naturalnie. Natomiast materiał jaki pozostał po zakończeniu testu różni się znacznie pod względem izotopowym, jednak wszystkie wymienione z nich są stabilne / nie-promieniotwórcze:

Początek | koniec testu

Li6: 8,6% | 91,2%

Li7: 91,4% | 7,9%

Ni58: 67,0% | 0,8%

Ni60: 25,3% | 0,5%

Ni61: 1,9% | 0,0%

Ni62: 3,9% | 98,7%

Ni63: 1,0% | 0,0%

Nie napisali też nic o szczegółowej wadze składników i innych izotopach: żelaza i wodoru. Obliczenia z testu zostały bardzo skrzętnie przeprowadzone i opisane w tej publikacji. Wyciągnięto też wnioski i autorzy oczywiście nie mają pojęcia jak zaszła ta reakcja.

Są różne tłumaczenia tego ewenementu, ale chyba najtrafniejszym szczególnie w nawiązaniu de ostatniego testu Ecat jest teoria Widom-Larsena, przemiany jądrowej w niskich temperaturach (LENR). Nie jest to „zimna fuzja”, bo nie łączą się jądra atomów, co jest notabene niemożliwe przy takiej temperaturze i ciśnieniu. Reakcja ma wyglądać w sposób poniższy:

http://3.bp.blogspot.com/_VyTCyizqrHs/TUZnpiNW6QI/AAAAAAAAKL8/KcHgUjqLdV4/s1600/wlt.png

http://nextbigfuture.com/2011/05/nasa-confirms-widom-larsen-theory.html

Proton, (najprawdopodobniej wzięty z podstawowego izotopu wodoru, który jest zaabsorbowany w wodorku metalu) zostaje pobudzony „ciężkim elektronem” podczas impulsu elektromagnetycznego o natężeniu co najmniej 1000V/m. Wg tej teorii proton przekształca się wtedy w neutron i (anty)neutrino. Z czym, że zostaje dostarczona energia do wytworzenia 6 takich reakcji na jeden „cykl” – 6 x 0,78MeV = 5MeV. Następnie w izotop litu 6 uderza neutron dając lit 7, w ten również uderza neutron dając lit 8. Lit 8, niestabilny izotop przekształca się w neutrino i beryl 8, a ten o rozpadzie połowicznego rozpadu jeszcze krótszym natychmiast w dwa atomy helu4. Po kilku sekundach nie ma już śladu po Li 8 ani Be 8. Natomiast hel mimo, że jest stabilny jest lekkim gazem znikającym z reaktora gdy tylko ten zostanie otwarty. Zresztą lotny wodór również nie został wykryty po teście, który wcześniej znajdował się pod postacią wodorku metalu.

Następnie dwa izotopy helu 4 po uderzeniu neutronami przekształciły się w He 5 i po następnym uderzeniu w He 6 (każdy z nich niestabilny o bardzo szybkim rozpadzie), a He 6 w rozpadzie β- w lit 6 i neutrino. I właśnie Li6 znajdował się w 91% w wypalonym paliwie, a wcześniej stanowił niecałe 8% wagi litu.

Poza tym wg tej teorii neutrony termiczne produkowane w reakcji mają ultra niski moment pędu i a energię poniżej 0,1eV i są z łatwością absorbowane przez jądra atomowe znajdujące się w pobliżu. Podobnie jak neutrina, których energia nie jest większa niż 0,2eV. Te reakcje mogłyby też z grubsza tłumaczyć brak promieniowania jonizującego i neutronowego.

Nikiel w reaktorze mógł pełnić rolę „absorbentu” wolnych neutronów jeśli jakieś wydostały się z pierwszego cyklu. Nikiel wybrano również z tego względu, że nawet po przyjęciu neutronów jego 6 dalszych izotopów licząc od Ni58 jest stabilnych lub ma bardzo wysoki czas połowicznego rozpadu. W czasie kiedy wyłączyli reaktor nikiel 62 stanowił już prawie 99% niklu, przyjął więc średnio 3 neutrony na atom.

Nie zaczęła się też transmutacja niklu w miedź podobna do procesu r zachodzącego w masywnych gwiazdach pod koniec ich życia. Przynajmniej tak to Rossi tłumaczył, że nikiel 62 ma zamieniać się w miedź 63 wg wzoru: 1/1H + 62/28Ni > 63/29Cu (w komentarzach nie ma indeksów górnych i dolnych więc np 62/28Ni znaczy 62-liczba masowa, 28-liczba atomowa). W tym konkretnym teście miedzi nie wykryto w przeciwieństwie do poprzednich badań paliwa do 2 lat wstecz gdzie rzekomo była. Tak czy inaczej ta reakcja jest niemożliwa do zaistnienia w temperaturach niższych niż miliony stopni C z uwagi na bariery elektrostatyczne gdyż proton z atomu wodoru mający ładunek dodatni nie połączy się bezpośrednio z dodatnio naładowanym jądrem niklu. Nawet gdyby tak było i ten jakimś cudem połączył się z Ni62 dając N63 to ten potrzebowałby kilkuset lat na przemianę w miedź 63. Natomiast w hipotetycznej reakcji, którą opisałem na początku, tam proton zamienia się w neutron, a ten o ładunku neutralnym może połączyć się w pewnych okolicznościach z jądrami izotopów. Zresztą na ich głównej stronie publikują bardzo mało informacji i nie ma co bawić się w zgadywanki.

Co zaś się tyczy wydajności energetycznej. Dla znacznie łatwiejszego obliczania uzyskiwanej energii temperatura reaktora i wejście energii el. było dla testu pozostawione w równowadze, pomijając mały wzrost po 10 dniach. Natomiast wg autorów publikacji i Rossiego reaktor zazwyczaj działa w cyklach. Najpierw się nagrzewa, następnie przez kilka godzin nie wprowadzana jest energia i przez ten czas reakcje zachodzą samodzielnie. Po odpowiednim spadku temperatury energia znów jest wprowadzana. Uzyskiwana wydajność COP w takiej konfiguracji ma wynosić ok. 6 (lub prawie 10 dla innego paliwa H-Ni), co by się też zgadzało z teoretycznymi wyliczeniami reakcji Widom-Larsena: 28MeV zysku energii vs 5MeV na wejściu.

Jeśli ktoś ma odpowiednią wiedzę z zakresu fizyki to może powiedzieć, czy ta reakcja jest teoretycznie możliwa do zaistnienia."

KERBRON 24.10 09:21 Znaki zapytania dot reputacji wynalazcy

@Autor

E-Cat wiecznie żywy (choć już dość mocno odmieniony).

Autor nie podał gdzie został opublikowany (ponownie przez Szwedów). Link prowadzi do strony firmy Sifferkol, która tak pisze sama o sobie:"Sifferkoll is about using quantitative analysis and proprietary algos on big data to verify qualitative and intuitive models covering areas of interest, including trading, online sales, social media behaviour and black swans like the LENR paradigm shift."(LENR to Low Energy Nuclear Reaction)

Z opublikowanego tekstu wynika, że w p.Rossi uczestniczył w tych "niezależnych" testach (str.7):"The dummy reactorwas switched on at 12:20 PM of 24 February 2014 by Andrea Rossi who gradually brought it to the power level requested by us. Rossi late intervened to switch off the dummy, and in the following subsequent operations on the E-Cat.."

Podczas testów nie stwierdzono emisji promieniowania mogącego świadczyć o zachodzeniu reakcji jądrowych. Do umieszczonych w "Dodatkach" danych analitycznych trudno się odnieść - wątpliwości budzi zwłaszcza wykorzystywanie sputteringu do badań ilościowych frakcji izotopowych.

Reasumując - jest to już kolejne doniesienie o działaniu "reaktora Rossiego" - jednak w dalszym ciagu brak jest prawdziwie niezależnych od wynalazcy testów. Wysoce tajemnicze "reakcje jądrowe" które mają przebiegać wewnątrz reaktora według podanych wyników wydzielają energię jedynie w postaci ciepła, które szacowano na podstawie różnicy pomiędzy energią doprowadzaną i uzyskiwaną.

Brak jest jakichkolwiek badań w jaki sposób na tą rzekomo uzyskiwaną energię ma masa "wsadu paliwowego" - jest jedynie porównanie z "dummy reactor".Na podstawie tego artykułu nie można nawet stwierdzić jakie zjawiska zachodzą wewnątrz e-Cat (zapewne są ściśle tajne ;) ), a co dopiero, że omawiane eksperymenty "potwierdziły" zachodzenie zimnej fuzji.

Jeśli nawet rzeczywiście to tajemnicze urządzenie generuje więcej energii niż otrzymuje to wykorzystywanie go w praktyce bez znajomości procesu lub procesów za to odpowiedzialnych jest po prostu nieodpowiedzialne. Tak więc efekt warto badać, ale w naprawdę niezależnych laboratoriach i bez osobistego udziału osób zainteresowanych - a wyniki opublikować w poważnych czasopismach po otrzymaniu kompetentnych merytorycznych recenzji.

Inaczej sprawa może zakończyć się tak, jak inny genialny wynalazek p. Rossiego - "Petroldragon" - który miał produkować paliwo ze śmieci, a "wyprodukował" jedynie górę śmieci (do Polski też dotarły echa tego opatentowanego "wynalazku").

BARBIE23.10 16:28