Sprawa polega na tym, żeby szałasy potu robić w każdą pełnię.

Docelowo wyobrażam sobie to tak, że istnieje (zna się i jest umówiona) grupa ludzi, spośród których kilkoro zawsze w każdą pełnię Księżyca spotyka się na ceremonii szałasu potu. Jest też kilka miejsc, w których szałasy się odbywają i zawsze w każdą pełnię przynajmniej w jednym z tych miejsc odbywa się szałas potu.

Każdy kto w dniu pełni Księżyca chce wziąć udział w szałasie potu, może to zrobić - ponieważ gdzieś, w nieodległej okolicy, powiedzmy na Mazowszu, ktoś z tej grupy szałas potu zawsze urządza.

Ważne jest to, że ceremonia odbywa się w dniu pełni, niezależnie od dnia tygodnia, weekendów, świąt i innych urzędowych regulacji. Jedyne za czym idziemy, to naturalny rytm faz Księżyca.

Święta takie (bo Szałas Potu jest wielkim świętem) odbywają się w czasie wyznaczonym przez gołą naturę - bez (jak się powiedziało wyżej) cywilizacyjnych sztucznych regulacji.

Dla praktyki szałasu potu, pełnia działa jak wzmacniacz. Pełnia jest sama z natury czasem święta.

Rytmy księżycowe, przede wszystkim cykl miesiąca synodycznego: od nowiu do nowiu z pełnią pośrodku, są tym, co odnosi nas bezpośrednio do natury. Rytm Księżyca jest naturalny i dziki; co poznać po tym, że dzieje się niezależnie od naszych cywilizowanych tygodni i miesięcy. Rytm Księżyca należy do anekumeny, czyli tego, co niezawłaszczone przez kombinujący umysł ludzki.

Copełniowe szałasy potu są praktyka magiczną, magicznym procesem. Procesy takie wystarczy uruchomić; jeśli dobrze zainicjowane, dalej idą już same.

Spotkania w szałasie potu podczas Pełni już rozpoczęliśmy: 17 maja u Marcina Hładkiego w Brodkach. Istnieje też lista mailowa, na której się umawiamy. Jeśli chcesz dołączyć, napisz do mnie. Teraz Księżyc po pełni idzie ku nowiowi, następna pełnia będzie 15 czerwca.

Wojciech Jóźwiak