Twarda Ścieżka - definicja
Proponowana nazwa grupy działań skierowanych na ciało ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Kategoria: Twarda Ścieżka
Tematy/tagi: nowy szamanizm • transgresja • Twarda Ścieżka

Twarda Ścieżka - jest to zauważony niedawno przeze mnie nurt w poszukiwaniach rozwojowych i warsztatach, który postanowiłem nazwać, wyodrębnić i odróżnić od rzeczy jemu podobnych.

Co to jest Twarda Ścieżka?

Wśród działań, które wykonuje się dla rozwoju, przemiany i samopoznania, i zwykle na warsztatach, są działanie miękkie i twarde. Twarde działania polegają na działaniu na ciało lub na umysł poprzez ciało i jego zmysły - inaczej niż działania miękkie, które używają słów, symboli, znaczeń i skojarzeń.

Twarde działania opierają się na monotonizacji albo na ekstremalizacji (lub jak kto woli, amplifikacji). Przykładem monotonizacji jest medytacja przy bębnie (grzechotce, liściach, potoku) - z monotonizacją słuchową; albo marsz transowy - z monotonizacją ruchu; albo zakopanie do ziemi - z monotonizacją wrażeń słuchowych, wzrokowych i kinestetycznych.

Przykładami ekstremalizacji są: szałas potu (gorąco), przechodzenie przez ogień (jw.), hiperwentylacja, płukanie jelit. Nie wyliczam listy działań obu rodzajów, ponieważ ich zestaw nie jest zamknięty i są takie, których nie znam, a inne będą wynalezione w przyszłości. Niektóre działania zawierają i jedno i drugie, jak szałas potu, gdzie jest gorąco (ekstremalizacja) i ciemno (monotonizacja wzroku).

Postępujesz Twardą Ścieżką, gdy twoja praktyka opiera się na twardych działaniach.

(Przykładowe działania, które nie należą do Twardej Ścieżki: ustawienia wg Hellingera, gdzie stosuje się wspominanie i inscenizacje. Tarot, gdzie są symboliczne obrazy. Magia ceremonialna, gdzie są inwokacje, czyli w ogólności, mowa.)

Niektóre towarzyszące zasady

Proponuję tym, którzy praktykują działania Twardej Ścieżki, żeby ponadto przestrzegali kilku zasad; ich lista którą dalej podaję, jest robocza, tymczasowa i do przedyskutowania.

Występujesz we własnym imieniu. Działasz jako ty sam/a, nie jako agent jakiejkolwiek grupy, "kościoła" ani mistrza. Nie podpierasz się żadnym zewnętrznym autorytetem. Nie dodajesz sobie animuszu tym, jakobyś był/a przedłużeniem jakieś "instytucji" która nie jest tobą. Sam/a odpowiadasz za to co robisz sam lub co proponujesz innym.

Nie podajesz się za kogoś, kim nie jesteś, ani że masz jakiś przekaz, którego nie masz. Jeśli pewne sposoby wypracowałeś sam, mówisz to - a nie że masz je z channelingu, od duchów, od nieznanych mistrzów czy podobnie. Nie opowiadasz, że potrafisz coś, czego nie potrafisz.

Nie odwołujesz się do tych, którzy kłamią. Nie uważasz za swoich mistrzów, źródła lub nauczycieli tych, którzy głosili że są kimś, kim nie byli lub opowiadali nieprawdę dla nadania sobie autorytetu. Nie stosujesz sam/a "blefu założycielskiego" ani nie odwołujesz się do tych, którzy blefowali. Oczywiście możesz stosować metody kogoś z nich, ale ze świadomością, że np. "wprawdzie Ichazo kłamał, że enneagram dostał z nieistniejącego klasztoru w Pamirze, ale sam enneagram jest wartościowym obrazem człowieka". (To samo dotyczy Castanedy, Gurdżijewa, Trungpy, Andrews i innych.)

Podajesz, skąd wziąłeś/aś metody i idee, których używasz i uważasz za swoje. Także wspominasz z szacunkiem swoich nauczycieli, jeśli tylko jest po temu okazja - nawet jeśli masz im coś do zarzucenia.

Nie czekasz na koniec świata, na rewolucję, na wielką powszechną przemianę świadomości ludzkości, na powtórne przyjście kogokolwiek ani np. na przybycie kosmitów.

Jak widać z powyższego, Twarda Ścieżka nie należy do New Age'u.

I jeszcze coś oczywistego: Nie krzywdzisz - ani siebie, ani innych ludzi, ani miejsca gdzie przebywasz. Nie stawiasz innych w sytuacjach przez nich niechcianych. Z drugiej strony, akceptujesz zasadę, że "chcącemu nie dzieje się krzywda" i pracujesz tylko z osobami, które tego chcą.

Wojciech Jóźwiak
12 lutego 2008

Zapraszam do włączenia się i współpracy---

Hasło "Twarda Ścieżka", kiedyś w Wikipedii
dodane 31.03.2008

Twarda Ścieżka - umowna nazwa dla tych ćwiczeń rozwojowych (poszerzających świadomość), które działają na umysł poprzez ciało i jego zmysły, a nie za pośrednictwem słów, symboli, znaczeń czy skojarzeń.

Działania (ćwiczenia, praktyki) Twardej Ścieżki opierają się na monotonizacji albo na ekstremalizacji (amplifikacji). Przykładami monotonizacji są: medytacja przy dźwięku bębna (grzechotki, także szumie liści lub potoku) gdzie działa monotonizacja słuchowa; marsz lub taniec transowy - z monotonizacją ruchu; zamknięcie się w jamie w ziemi (tzw. "zakopanie do ziemi") - z monotonizacją wrażeń słuchowych, wzrokowych i kinestetycznych. Przykładami ekstremalizacji są: sauna lub szałas potu (gorąco), przechodzenie przez ogień (jw.), pogłębione oddychanie, płukanie jelit.

Praktyki Twardej Ścieżki występują w szamanizmie i w hatha jodze. Spotykane są jako element inicjacji, zwłaszcza w jej fazie liminalnej; były też wynajdywane i stosowane dla potrzeb treningu aktorskiego; także w warsztatach neo-szamańskich i w sztuce przetrwania (surwiwalu).

Znajomość działań Twardej Ścieżki rozpowszechniana jest na zasadzie otwartej duchowości.

Linki zewnętrzne [edytuj]

• Taraka - Twarda Ścieżka

Kategorie: Artykuły kontrowersyjne • Kontrkultury • Alternatywne ruchy i style życia • Hatha joga

Powyższą notkę zamieściłem w Wikipedii w lutym 2008; po miesiącu została przez administratorów usunięta jako "autopromo". To samo stało się z hasłem "Otwarta duchowość" napisanym przez Pawła Brągoszewskiego.