Feliks Koneczny (1862-1949) stworzył monumentalną teorię i systematykę cywilizacji, wyprzedzając wiele późniejszych anglosaskich: Toynbee'ego, Bagby'ego i Huntingtona. Polaków zaliczył do najdoskonalszej cywilizacji łacińskiej, przeciwstawiając ich i broniąc przed Rosją (cywilizacja turańska), Niemcami (cywilizacja bizantyjska) i Żydami (cywilizacja żydowska).

Historia po ok. stu latach powtarza się z trochę innymi aktorami. My, Polacy i cywilizacja Europy, musimy bronić się przed:

• Rosją, czyli cywilizacją państwa-drapieżcy
• islamem, czyli religijnym totalitaryzmem
• euro-socjalizmem, czyli dyktaturą różową, słodką i perfumowaną
• własną katolicką reakcją, cofającą „łacińską cywilizację” wg Konecznego do fazy religijnego przepisu.

Rosja oczywiście dziedziczy po cywilizacji turańskiej Konecznego podstawę tamtej, czyli wyższość widzimisię wodza (chana, cara, genseka) ponad prawo, społeczny porządek i obyczaj. Dodając sobie cechy państwa-drapieżcy czyli raubsztatu. (Od niem. das Raubstaat, jak Raubritter, Raubvogel – ciekawe, że na pomysł włączenia tego paskudnie brzmiącego, ale pasującego do przedmiotu niemieckiego słówka do polszczyzny ktoś już wpadł niezależnie i wcześniej, zob.: Raubstaat. Matriks "3 RP". Co do językowej estetyki, może być Mariensztat, może być raubsztat.) Raubsztat realizuje swoją misję w bezpardonowym rabunku własnych obywateli, w czym przeszkadza mu tylko zasada starving point, czyli punktu zdechnięcia, którego przekroczenie sprawia, że gospodarka zdycha, pociągając do upadku również rządzących, chociaż ratuje ich zasada Urbana, że „rząd się sam wyżywi”. Rosja próbuje się ratować, swoje zbójectwo kierując na zewnątrz, jako zewnętrzną agresję.

Islam, wiadomo. Euro-socjalizm, doktryna, ku której chętnie przechyla się Unia, dziedziczy po cywilizacji „bizantyjskiej” Konecznego, cudzysłów stawiam dlatego, że Feliks Koneczny za jej egzemplum uważał mniej sam Rzym-na-Wschodzie, a więcej Niemcy, zwłaszcza północne protestanckie Prusy. Kluczową cechą tej cywilizacji była biurokracja, dyktująca mieszkańcom szczegółowe przepisy na życie, rozmnożona i wszystko-oplatająca, usiłująca przy tym wyprzedzić życie, tzn. żeby jego zjawiska wcześniej znalazły się w ustawach niż in situ, a więc projektująca społeczne życie i dopasowująca je prokrustowo do swojej utopii.

Co do polit-katolicyzmu: Koneczny wyróżniał cywilizacje sakralne, czyli takie, które poddawały możliwie całość życia jednostki, rodziny i społeczności przepisom religijnym, a właściwie nie odróżniały tego, co sakralne i co świeckie, każąc ludziom żyć tak, jakby każda ich działalność była religijnym rytuałem. Najdokładniej tę orientację Koneczny opisał u cywilizacji żydowskiej, ale wymienia też cywilizację bramińską (Indie) i arabską, dziś raczej powiedzielibyśmy: islamską. Otóż polit-katolicyzm jawnie cofa „cywilizację łacińską” Konecznego do fazy sakralnej, sprawiając, że przestaje być „łacińska”.

Łatwo zauważyć, że „nieprzyjaciel w granicach”, i to nie tylko asassyn w krajach Unii, bo Państwo Polskie z zamiłowaniem uprawia praktyki raubsztatu, Wielki Brat euro-socjalizm tryumfuje, u nas też; katolicka reakcja też nie wkroczyła z zewnątrz.