Oryg.: 29-03-2017. Artificial Intelligence. Part 1 - Why Artificial Intelligence will happen. [W nawiasach kwadratowych wstawki Taraki.]

Niedawno dyskutowano w Tarace, czy AI stanie się rzeczywistością. Było wiele rozsądnych komentarzy, ale konsensus wydawał się być mało prawdopodobny. Prawda jest taka, że ​​większość agencji, przemysłów i osób zaangażowanych w tej dziedzinie nie tylko jest przekonana, że AI nadchodzi, ale już teraz jest bardziej zaniepokojona, jak ta nowa rzeczywistość będzie oddziaływać na ludzkie społeczeństwo i rozważane są sposoby jej kontroli, tak aby jej skutki były możliwie łagodne.

Co to jest AI? Jak możemy to zdefiniować? Dobrym początkiem może być definicja Wikipedii: „Sztuczna inteligencja (AI) to inteligencja wykazywana przez maszyny . W informatyce zakres prac nad AI określa się jako badanie „inteligentnych agentów”: takim zaś jest każde urządzenie, które postrzega swoje środowisko i podejmuje działania, które w jak największym stopniu zwiększają szanse powodzenia. Potocznie termin „sztuczna inteligencja” jest stosowany, gdy maszyna naśladuje funkcje „poznawcze”, które ludzie kojarzą się z innymi umysłami ludzkimi – takie jak „uczenie się” i „rozwiązywanie problemów” (znane jako systemy uczące się [Machine Learning]). „Jak przyznaje sama Wikipedia, opis ten jest już nieadekwatny. Problemy wcześniej uważane za niemożliwe do rozwiązania przez komputery zostały opanowane – jak gry w szachy i w go, rozpoznawanie pisma ręcznego, optyczne rozpoznawanie twarzy i przedmiotów, samosterowne samochody i pociągi oraz transakcje finansowe na światowych giełdach. W zaawansowanym rozwoju są drony wojskowe, zdolne startować i lądować autonomicznie (także ze statków powietrznych), znajdować optymalną drogę do miejsca przeznaczenia i niszczyć cele wybrane przez siebie samodzielnie. W każdym z tych przypadków poprzeczkę postawiono wyżej, a mimo to zadania te rozwiązano dzięki komputerowemu hardware i software. Nikt nie przyzna, że już jesteśmy u celu, gdy chodzi o zbudowanie „prawdziwej” sztucznej inteligencji, ale już teraz widać, że najbardziej złożone ludzkie funkcje techniczne można odtworzyć w informatycznych technologiach. A co z „miękkimi” aspektami ludzkiego wysiłku? – jak psychologia, emocje, kreatywność, a nawet duchowość? Odwołam się do nich później, po omówieniu konwergencji technologicznej.

Dlaczego AI powstaje? W szczególności, dlaczego to się dzieje teraz? Prostą odpowiedzią jest konwergencja technologiczna [skrzyżowanie dwóch wynalazków] prowadząca do osobliwości [czegoś całkiem nowego]. Czym jest konwergencja technologiczna? Zachodzi tam, gdzie dwie, lub więcej, często różne metody łączą się w celu stworzenia czegoś nowego, co w sposób rewolucyjny rozwiązuje problemy związane z prawdziwym życiem, które przy tym często zmieniają ludzkie społeczeństwo. (Nb., może zamiast słowa „konwergencja” użyć „zbieganie się”?) Moim ulubionym przykładem są średniowieczni europejscy kowale i chińskie fajerwerki (używane podczas festiwali). Połączono wtedy dwie technologie: wysokiej jakości odlewanie metali i produkcję prochu strzelniczego, które razem stworzyły armaty i ręczne strzelby, które najpierw zmieniły Europę, a potem resztę świata. Większość rewolucji technologicznych ma ten składnik: ktoś siada i myśli: „Co jeśli połączę to, z tym, a być może z tym ...”, a potem świat się zmienia. Istnieje wiele innych przykładów – takich jak gutaperka z Malajów [używana jako pierwszy izolator drutów elektrycznych], europejska technologia wytwarzania baterii i przewodów oraz amerykańska wynalazczość, które razem stworzyły pierwszy światowy system telegraficzny między 1840 a 1872 r.; lub połączenie renesansowej camera obscura z chemią, co z w latach czterdziestych XIX w. dało początek pierwszym prawdziwym fotografiom.

Można argumentować, że konwergencja technologiczna nie jest niczym nowym, istniała od początku cywilizacji ludzkiej i jest jednym z czynników, które definiują nowoczesność. Społeczeństwo ludzkie wchłonęło te wynalazki z różnym stopniem stresu, a życie jak widać idzie dalej. Więc jaki to ma związek z naszą dyskusją na temat AI? W latach 1960-tych istniały podejrzenia, a w latach 1980-tych było już pewne, że WSZYSTKIE zaawansowane badania zbliżyły się do jednego punktu – nie tylko indywidualne technologie, ale wszystko, i wtedy po raz pierwszy użyto pojęcia „osobliwości technologicznej”. Termin ten zapożyczono z kosmologii, gdzie był używany do opisania granicy czarnej dziury, gdzie prawa fizyki załamują się i dalej nie mają zastosowania.

Statystyk i kryptolog I.J. Good (syn polskich imigrantów i doradca Stanleya Cubricka przy jego „Odesei kosmicznej 2001”) powiedział coś, co zacytuję za Wikipedią: „J.J. Good spekulował w 1965, że sztuczna inteligencja ogólna może doprowadzić do eksplozji inteligencji. Scenariusz Good'a tak oto przebiega: gdy komputery zwiększają moc, staje się możliwe, aby ludzie zbudowali maszynę bardziej inteligentną niż ludzkość; ta nadludzka inteligencja posiada większe umiejętności rozwiązywania problemów i zdolności wynalazcze niż obecni ludzie. Następnie ta superinteligentna maszyna buduje jeszcze bardziej wydajną maszynę lub od nowa przepisuje własne oprogramowanie, aby stać się jeszcze bardziej inteligentna; z kolei ta (jeszcze bardziej zdolna) maszyna projektuje maszynę o jeszcze większej zdolności, i tak dalej. Te powtórzenia rekursywnego samodoskonalenia przyspieszają, co pozwala na ogromną zmianę jakościową – dopóki proces ten nie natknie się na ograniczenia ze strony praw fizyki lub logiki obliczeniowej.” I znów fragment z Wiki: „John von Neumann, Vernor Vinge i Ray Kurzweill określają [to] pojęcie w kategoriach technologicznego stworzenia super-inteligencji. Twierdzą oni, że dzisiejszym ludziom jest trudno – lub nawet niemożliwe – przewidzieć, jakie życie ludzi będzie wyglądać w świecie post-singularity, po-osobliwościowym”.

Część 2 nastąpi.

Tłumaczenie: Tłumacz Google, poprawki: WJ.