Kategoria: Własne doświadczenia
Tematy/tagi: psychologia

Bo do tanga trzeba dwojga - It takes two to tango!Ocenianie związków międzyludzkich zwłaszcza tych partnerskich, intymnych pod kątem właściwy, dopasowny,

Ocenianie związków międzyludzkich, zwłaszcza tych partnerskich, intymnych pod kątem właściwy, dopasowny, niedobry, zły, wspaniały, nie ma żadnego sensu. Wszystkie związki są przede wszystkim terapią. Trudno być swoim własnym lekarzem, ponieważ jesteśmy zbyt blisko "choroby". Nie potrafimy oddalić się od siebie i spojrzeć na to zjawisko z większej perspektywy, a jednak chcemy czy nie, terapia "związkowa" trwa. Znalazłeś się w związku "trudnym" ponieważ twój partner uosabia twój wewnętrzny konflikt zazwyczaj związany z Osobą Wazną i ty tą samą przyslugę wyświadczasz swojemu partnerowi. Twoja terapia "związkowa" ma np. na celu wyleczenie lęku przed porzuceniem. Może też skończyć się patologicznym usilowaniem kontroli życia i partnera.

Porównam taką terapię związkową do terapii psycho-dynamicznej. Jakkolwiek wielu psychologów poznawczo-behawioralnych może w tym momencie wydać jęk zgrozy, to jednak dotrwajcie do końca tego wywodu. Uważam że terapia psycho-dynamiczna przeprowadzona przez mądrego praktyka i taka, która nie trwa siedem lat, jest bardzo wartościowa. Osobiście wzbogaciłbym taką terapię o element hipnozy, lekkiej, tzn. tego, co nazywamy stanem Alfa, i skupiłbym się na emocjach, które związane są z centralnym konfliktem i innymi pobocznymi. Terapia nie powinna trwać dłużej niż 10-20 sesji.



Terapia "związku" jest terapią psycho-dynamiczną! Nie waham się tego stwierdzić z całą stanowczością! Więc od ilu lat jest pani w terapii? Od 25? No tak :) Ten okres można skrócić. Jak się do tego zabrać? Można zacząć od zrozumienia, że np. nie weszliśmy w związek "niedopasowany" przez przypadek. Nasz związek został nam dany ze względu na istniejące w nas konflikty, tak samo jak nasi rodzice, wychowanie jako następny element terapii. Życie jest terapią. Wszyscy jesteśmy terapeutami i klientami jednocześnie. Mamy podwójną rolę. To należy pojąć i zaakceptować i wtedy zacząć obserwować przeniesienia,  przeciwprzeniesienia i różne recypatie. Czy dziecko może urodzić się z zaprogramowanym konfliktem i ścieżką życia? Zdecydowanie tak, jeśli założymy, że nie są kosmicznym przypadkiem  specyficzni rodzice, kraj pochodzenia ze specyficznymi warunkami bytu, w którym przyszliśmy na świat itd. To jest właśnie taki program, który wchodzi w interakcję ze specyficznym materiałem genetycznym dziecka. Dodajmy do tego dwa wielogeneracyjne programy rodzin rodziców i mamy budyń o wielu składnikach, który rzadko jest słodki.

Tak samo jak w terapii psycho-dynamicznej, w terapii związkowej obserwujemy swoje myśli i odczucia, jednocześnie obserwując myśli, odczucia i zachowanie partnera. Jako terapeuta robisz trzy rzeczy jednocześnie: obserwujesz siebie, partnera i analizujesz sytuację, próbując znaleźć rozwiązanie konfliktu, brakujący element, sposób w jaki można wpłynąć na sytuację z korzyścią dla partnerów.

Jeśli jesteś świadomym terapeutą "związkowym", szukasz wglądu i sposobu, aby twój "klient" również ten wgląd w sytuację posiadł. Odkrywamy w sobie nawzajem swoich ojców i matki, dostrzegamy ich konflikty przeniesione na naszą rodzinę, które będą trwać dopóki nie zaczniemy tańczyć tego samego tańca. Co więcej, jeśli nie zdecydujemy się na efektywną terapię, te same konflikty pojawią się w życiu naszych dzieci.

W każdej terapii ważnym elementem jest opór przed wglądem, w np. konflikt centralny. Jest to zazwyczaj zabezpieczenie przed potencjalnym psychicznym bólem, obawą że mój świat rozpadnie się na milion małych części, których już w żaden sposób nie złożę w jakąś logiczną całość, bo przecież muszę kontrolować życie. Próby kontrolowania życia i innych ludzi to najkrótsza, według mnie, droga do psychozy. Takie są obawy, realnie wgląd może doprowadzić do integracji twoich doświadczeń i osobowości.

Czy można pokazać klientowi wgląd głębszy niż obecne życie danej osobowości/osoby? Tak, w mojej pracy używam często regresji reinkarnacyjnej, aby pokazać "prawdziwe" przyczyny danej sytuacji. Pierwszy raz nastąpiło to przez przypadek, teraz stosuję to często i jako część metody. Jest to bardzo skuteczne, dlatego że wyjaśnia sytuacje pozornie nie do wyjaśnienia, daje bardzo głęboki wgląd i pozwala spojrzeć na swoje życie i związek z zupełnie innej, szerszej perspektywy. Udanej terapii:)