Metafory ruchu

Fantazyland ma urojenia wielkościowe; chce być jedyną krainą, szerszą, bujniejszą, bardziej znaczącą, jedyną, wieczną,  znaczącą rzeczywistością.  Fantazje oparte na lęku i nadziei  niosą ze sobą w każdym słowie, każdej nucie owe emocjonalne tonacje. A lęk i nadzieja mają to do siebie, że usiłują dominować nad teraźniejszością, wypełnić ją własnymi treściami - zostawić w suspensie wiary, że ciąg dalszy nastąpi...

 Zróbmy stop i przyjrzyjmy się sprawie z boku. Fantazje mają to do siebie, że są naturalnie czynnościami zastępczymi. Fantazjujemy o lepszej przyszłości, przeszłości czy innym miejscu i to przesłania bieżące cele prowadzące do owej lepszej przyszłości, czy tego lub innego miejsca.  Gdy nasze procesy myślowe podzielone są pomiędzy sygnały z rzeczywistości i fantazje – robimy się  zewnątrzsterowni i lgniemy do „grup wsparcia” oraz autorytetów.  Nie wiesz co masz zrobić, patrzysz co robią inni..

Fantazyland. Nieustanne źródło wsparcia terapeutów, guru, marketingowców i polityków. Podstawowe zagrożenie w pracy wewnętrznej  - w skupieniu na „przeżyciach” może cię ominąć życie.

I jednocześnie ten fantazyland, zombieland  ma u podstawy coś niezwykle wartościowego, czego się szuka często przez całe życie lub za cenę ominięcia życia,  Mythland, Blissland. W nadziei i lęku można rozpoznać kreatywność umysłu i klarowność naszej percepcji..  

... i to rozpoznanie to znakomita podstawa dalszych fantazji.  Fantazyland strzeże sam siebie, stanowi pajęczą sieć ,im mocniej się szarpiesz, tym mocniej się nią owijasz. Np.

Im dłużej szukasz odpowiedzi na pytanie „czego chcesz”  - tym dłużej szukasz i tym bardziej musisz pytać. A jeśli nie wiesz czego chcesz, to nie wiesz czego chcesz.

Taka jest cena: za naiwne przekonanie, że „czego chcesz?” twoim celem  jest szczególne, ważne i wyjątkowe  znalezisko ;  za mocne założenie, że cele są czymś do szukania, a nie czymś o czym decydujesz;  za bezmyślne pakowanie się w podwójną więź ; za podważanie rzeczywistości. 

Jeśli nie szukasz, nie dowiesz się czym jest twój prawdziwy, ten rzeczywisty szczególny, ważny i wyjątkowy cel, nieprawdaż?

Ta natura fantazylandu sprawia, że jedyną drogą do wydostania się z niego (buachachacha)  jest podróż do wewnątrz, zanurzenie się w nim głębiej, celowe angażowanie się w niego, poszukiwanie w nim wizji, kradzież idoli i  gromadzenie mocy..

Zmaganie się  całym egzystencjalnym lękiem i nadzieją, poszukiwanie mądrości, budowanie pozytywnych podwójnych więzi; celowe zmaganie z sztucznymi problemami prowadzącymi do rozwoju mądrości:

czy masz do czynienia z bóstwem, czy z demonem? Z błogosławieństwem czy przekleństwem?

To Zombieland, Fantazyland czy już Blissland, Mythland?

I w którą stronę się poruszasz..