Milano, Mediolan, katastrofa Włochy

24/25.01 . 2018 r.

Programowanie: chyba bez programu.

Nie pamiętam wcześniejszych snów, za to nad ranem, przed godziną piątą śniłem:

Jechałem tramwajem, długim jak „Krakowiak”. Wsiadłem do niego w podziemnym tunelu pod dworcem kolejowym w Krakowie. Przy wejściu, na środku przejścia wzdłuż wagonu stała kolumna, przypominała urządzenie sterownicze spotykane na niektórych lodziach ratowniczych. Był to kasownik, na którym należało wyszukać spośród wielu nazw przystanków swój i wcisnąć właściwy przycisk, po czym wrzucić do maszyny wyświetloną kwotę euro. Gdy miałem wcisnąc nazwę przystanku Milano, przed kasownikiem dwóch Włochów wszczęło hałasliwie spór, stukając palcami w pulpit. Nie znając włoskiego, byłem bezradny a tramwaj jechał nie zatrzymując się na przystankach, które nie zostały wybrane na kasowniku. Włosi kłócąc się już wrzeszczeli, ani myśląc udostępnić mi dostęp do kasownika. Uznałem, że moja dalsza podróż może się źle skończyć i nie mam innego wyjścia, jak obudzić się. Tak więc obudziłem się i zadowolony z wymyślonego rozwiązania, obróciłem się na drugi bok i na krótko zasnąłem, już z inną akcją pod powiekami.

Komentarz:

W dn. 25.01.2018 r w godzinach rannych wydarzyła się katastrofa kolejowa, wykoleił się pociąg jadący z Cremony do Mediolanu (Milano). Gdy piszę te słowa, media donoszą o 3 ofiarach śmiertelnych i ok. 100 rannych. Tym razem nie był to sen wyprzedzajacy fakty, chyba muszę go potraktować jako „relację na żywo”, jakby kronikarski zapis faktów  w  wpowszechnym polu informacji.