18 sierpnia 2012
Wojciech Jóźwiak
Serial: Tarot, astrologia i płaszczyzna Fano
Klan Saturna i jego tabliczka mnożenia
◀ Wielkie Arkana Tarota jako operatory Fano ◀ ► Małe arkana odsłaniane ►
Cel, do którego zmierzamy na obecnym etapie poszukiwań, to zbudowanie tabliczki mnożenia Wielkich Arkanów – mnożenia odpowiadających im operatorów płaszczyzny Fano. Można by było to zrobić ręcznie i systematycznie, ale do tego trzeba by „ręcznie” wykonać 22 razy 22 złożenia tych operatorów-permutacji („kardynałów”, jak je parę odcinków temu nazwałem), razem 484, co daje trochę za wiele roboty. Tej roboty naprawdę jest mniej, bo już wiemy, że C*C=e (każde wielkie arkanum złożone ze sobą daje „grupową jedynkę” czyli 21-Świat), a mnożenia-złożenia wykonane w odwrotnej kolejności dają w wyniku albo ten sam operator, albo podobny do niego tylko z przeciwnie skierowanymi cyklami. Więc naprawdę pracy byłoby na „ledwie” 210 rachunków. Też za wiele. Lepiej więc najpierw zrozumieć, co się dzieje w tabliczce mnożenia wielkich arkanów, wynikom przyjrzeć się na małej próbce i to, co zauważymy, uogólnić na cały zakres.
Zacznę od spostrzeżenia, że kiedy mnożą się (składają) dwa kardynały (przypomina, kardynał to operator Fano, któremu odpowiada karta z Wielkich Arkanów), które należą do dwóch różnych linii Fano, to wynikiem jest operator, który nie porusza określonej planety (czyli określonego punktu Fano), wspólnej dla tych dwóch linii. Operator ten albo należy do klasy (3+3) czyli odpowiada tarotowej blotce, albo należy do klasy (2+4) czyli nie jest w ogóle kartą tarota, albo jest po prostu atutem - klasy (2+2). We wszystkich tych przypadkach ta jedna planeta się nie zmienia – jest biegunem tego operatora.
Oto tabelka, która pokazuje, jak to jest. Ręczny szkic:
Z tabliczki mnożenia atutów-kardynałów weźmy jako próbkę tę część, gdzie wynikiem są operatory nie ruszające Saturna. (Mające Saturna za biegun.) Należą tu karty należące do linii Władza, Styl i Przewrót, bo tylko te trzy osie zawierają Saturna. (Dlaczego akurat Saturn? Bo karty z saturnowej linii Władza ustawiły się grzecznie na początku listy. Bo w ogóle planety są równoprawne.)
21 |
4 |
5 |
16 |
0 |
1 |
13 |
20 |
2 |
10 |
4 |
21 |
16 |
5 |
T |
T |
T |
T |
-T |
-T |
5 |
16 |
21 |
4 |
T |
T |
T |
T |
-T |
-T |
16 |
5 |
4 |
21 |
-T |
-T |
-T |
-T |
10 |
2 |
0 |
T |
T |
-T |
21 |
T |
T |
10 |
-T |
20 |
1 |
T |
T |
-T |
T |
21 |
2 |
T |
13 |
-T |
13 |
T |
T |
-T |
T |
2 |
21 |
T |
1 |
-T |
20 |
T |
T |
-T |
10 |
T |
T |
21 |
-T |
0 |
2 |
-T |
-T |
10 |
-T |
13 |
1 |
-T |
21 |
16 |
10 |
-T |
-T |
2 |
20 |
-T |
-T |
0 |
16 |
21 |
Na niebiesko zaznaczyłem „jedynkowe” mnożenia C*C. Na żółto i numerami – Wielkie Arkana.
Pozostałe wyniki mnożeń (kratki w tabeli) są albo klasy (2+4) – te zaznaczyłem jako „-T” czyli „minus Saturn” i na szaro, dla pokazania, że „spadły ze stolika”...
...Albo klasy (3+3) czyli są MAŁYMI ARKANAMI. Których szukamy i oczekujemy! Te powinny znaleźć właśnie na białych polach. „T” oznacza, że ich biegunem jest Saturn.
Szare-pozatarotowe są te operatory, które mając za biegun Saturna, pochodzą z mnożenia (przez coś) karty „saturnowej”, czyli takiej, dla której Saturn jest punktem charakterystycznym. (Pisałem o tym w którymś poprzednim odcinku.) Jak widać, odpowiednie szare pola leżą w wierszach lub kolumnach tych kart – i spokojnie można je usunąć z tabeli, bez szkody dla badań nad małymi arkanami. Co właśnie zrobimy i tabela-próbka się nastepująco uprości:
21 |
4 |
5 |
0 |
1 |
13 |
20 |
4 |
21 |
16 |
T |
T |
T |
T |
5 |
16 |
21 |
T |
T |
T |
T |
0 |
T |
T |
21 |
T |
T |
10 |
1 |
T |
T |
T |
21 |
2 |
T |
13 |
T |
T |
T |
2 |
21 |
T |
20 |
T |
T |
10 |
T |
T |
21 |
Co tu widać, jeszcze przed wykonaniem jakiegokolwiek mnożenia? Razem białych pół do wypełnienia, czyli pól dla saturnowych małych arkanów, jest 24. Wiemy jednak, że nad i pod niebieską średnicą tabeli leżą operatory będące wzajemnie odwrotnościami. Wystarczy więc wyznaczyć ich tylko 12. Co już spokojnie da się ręcznie zrobić w czasie mniej niż pół godziny. Ale takich „klanów” poszczególnych planet jest tyle co planet – 7. Pól do wypełnienia, licząc nawet tylko te nad średnicą, jest więc razem 84. Dużo! Bo możemy na tych polach rozmieścić połowę małych arkanów czyli 28. Na jedną kartę czekają więc 3 pola. Wydaje się więc, że każda karta z małych arkanów powstaje w wyniku mnożenia aż trzech par arkanów wielkich. Znowu pojawia się ta uporczywa trójka! Te hipotezę sprawdzę w następnym odcinku.
Jeszcze przypomnę, które wielkie arkana kryją się pod numerami:
21-Świat – jako „jedynka grupy”
4-Cesarz, 5-Papież, 16-Wieża – z linii Władza
0-Głupiec, 20-Sąd ostateczny, 10-Koło Fortuny - z linii Styl
1-Magik, 13-Śmierć, 2-Papessa – z linii Przewrót.
◀ Wielkie Arkana Tarota jako operatory Fano ◀ ► Małe arkana odsłaniane ►
Aby komentować Zaloguj się lub Zarejestruj w Tarace.