Łukasz Łuczaj twierdzi, że 19 stycznia mija pół zimy (półzimek!), ponieważ wtedy do połowy wypala swój zimowy zapas drewna na opał. Szczegółowo opisał to w swoim blogu minionej zimy. Więc już półzimek mielibyśmy za sobą.

Tymczasem tej nocy jest pełnia pomiędzy Słońcem na początku Wodnika i Księżycem na początku Lwa. W minionych latach – być może to już było w starych dobrych czasach! – każdą pełnię czciliśmy szałasem potu. Zima nie zima, lato nie lato, pociliśmy się w szałasach w każdą noc pełniową. Obecna pełnia jest szczególnie święta, ponieważ, raz, dzisiejszy dzień (który już się kończy) ma święty numer 23, dwa, zbliża się kolejna magiczna data pogańska i szamańska, 2 lutego czyli Dzień Niedźwiedzia, kiedy niedźwiedzie wraz z całą przyrodą przewracają się na drugi bok. Kazimierz Perkowski w serwisie „Bogowie Polscy” przypomina, że 2 lutego czczona była (i jest) Dziewanna Gromniczna, której piękny obraz (ikonę?) przedstawia. Wprawdzie z wilkiem, nie niedźwiedziem... Zobaczmy:

Tej zimy wprawdzie nie ma tamtych uroczystości, ale odnowiłem i uaktualniłem stronę „Historia warsztatów, zjazdów i zlotów Taraki”. Link do niej jest teraz w rozwijance górnego menu pod „Więcej” i w prawej kolumnie pod „Działania Taraki”. Niech ta historia będzie inspiracją do przyszłych tarakowych i twardościeżkowych iwentów.