1. To byłaby głównie praca indywidualna, ale też z instytucją kogoś, kto zna bogów (guru od danego boga/bogini - ktoś kto dobrze zna zarówno rytuał, ale też naturę danej postaci) oraz grupą wsparcia(wyznawców tego samego boga/bogini).  To, co opisuję tu to np. oderwany od buddyzmu i hinduizmu sens tantry (ale też niektórych elementów szamanizmu).

2. Wprost przeciwnie. Małe ukorzenienie w rzeczywistości bierze się z konfliktu pomiędzy rzeczywistością wewnętrzną a zewnętrzną; Światem bogów-idei, a percepcją tego, co dzieje się dookoła.; Konfliktu relacyjnego.

Siłą rzeczy idea Bogów znosi ten konflikt, przeramowuje jego znaczenie: Jesteś ty i jednocześnie Bóg/bogini, który postanowił(a) się zamanifestować.

3. Można i tak, że każdy ma niezależny panteon. Z tym, że to byłoby marnotrastwo poznania społecznego i grupowego. Za to, w ten panteon społeczny wpisana jest dynamika:  Jedni bogowie zyskują władzę np. "bogowie telewizji" czy "bogowie internetu", a inni tracą na znaczeniu "bogowie gazet" i "bogowie radia".

Jeśli nie znasz, to ja polecam Jean Shinoda Bolen "Bogowie w każdym mężczyźnie" "Bogowie w każdej kobiecie" - to z panteonem bogów greckich. O coś takiego, ten typ poznania i rozpoznania mi chodzi tj, o kulturę zbudowaną

4. A jaką masz pewność, że miły sympatyczny, wyluzowany pan dyrektor(piję do swojego wcześniejszego cyklu), którego spotykasz nie jest psychopatą, który tłucze żonę i zamyka ją w piwnicy, a w międzyczasie uczestniczy w orgiach z udziałem heroiny gdzie prostytuują się małolaty ?

Piję do tego, że pewności nie ma.  Tak samo, jak nie ma pewności, że dobrze funkcjonująca osoba nagle nie skręci ... gdzieśtam. A nawet w wielu sytuacjach można mieć wręcz pewność, że wystarczy niewielki impuls, kłopot i tak się stanie.

Ten typ poznania społecznego siłą rzeczy osadzony na budowaniu wizerunku etc. sprzyja hipokryzji i to często na dużo większą skalę niż się zdaje. (choć nie tak jak mówią często spiskowe teorie dziejów). Idea bogów jest jakimś tam pomysłem dostarczenia na szeroką skalę wzorców radzenia sobie z tym: ups. pojawił się Nikodym i się panoszy, aaaa..już wiem, trzeba go obłaskawić i go poznać, naturalna sprawa - wiem, co zrobić.

Wadą tego pomysłu rozwijania idei bogów jest to,że wymaga on: albo dużego samozaparcia od strony jednostki, by nauczyć się myśleć w ten sposób, albo kultury na tym bazującej tj szerszego grona z z którego można czerpać te wzorce.

To drugie to dla tego, że to przenosi częściowo siłę  na drugą stronę w relacjach(świat jest pełen bogów). To wymaga wysiłku od dwóch stron.  Tu podam przykład, na hawajach był i pewnie jest problem z odchudzaniem kobiet z rodzin tradycyjnie hawajskich Tj. wszelkie argumenty pro-zdrowotne etc nie działały w tej mentalności, za to działała prośba ze strony lubianego i szanowanego lekarza.

 Z tym, że ta idea Bogów jest odzwierciedleniem tego jak naturalnie myślimy i odczuwamy. Tu za moment będę pisał o prototypach poznawczych. Sformułowanie, którego gdzieś mi zabrakło przy odpowiadaniu Wojtkowi i zamiast tego użyłem "poznanie w pełni".  A chodzi o istnienie w polu, kulturze w miarę precyzyjnych (i oficjalnych), szczegółowych prototypów poznawczych, budujących możliwość poznania jednostki jako dynamicznego układu zmiennego w czasie.

To może rozwinę już we wpisie.

Pozdrawiam serdecznie,

Piotr

Niestety tak! Tu masz rację - w takim czymś jest ten rys. Co też można uwzględnić tj. taki system opierałby się na swobodzie uczestnictwa w różnych grupach o "różnym zagęszczeniu bogów" - rozwijania pewnego doświadczenia i porzucania go na rzecz kolejnego, bardziej skomplikowanego..

Jest to odwrotność i uoficjalnienie tego, co i tak nieświadomie dzieje się dookoła. Tylko w tym nieświadomym-"nieoficjalnym" układzie obowiązuje pewne albo-albo. Albo myślisz, Albo jesteś. Albo przynależysz do danego układu, Albo jesteś indywidualnością. I uczestniczenie w życiu grupowym wymaga złamania rozumu - jak to ładnie ujął Wojtek.

Ps. Nie ma problemu z totalitarnością/totalnością jako taką - tak przeżywamy małe i duże doświadczenia w tym społeczne jako totalitarne/totalne mniejsze i większe gestalty. Jak to poetycko w budyźmie bywa opowiadane: ciąg pereł - nieustanny przepływ karmicznych wrażeń- tworzący wielką sieć.Problem tu jest z ignorancją(nieświadomością procesu) i wyłaniającym się z nią lgnięciem/awersją.

Swoją drogą właśnie przypomniało mi się/ wpadłem na to, że to dalsze rozwinięcie idei MUCZ, "psychodynamicznej multiikonografii".

Tak.

To zwykłe powiedzenie skomplikowanymi słowami, że człowiek jest ważny, jego doświadczenia i życie jest ważne.

MUCZ - to mój "pomysł" na to jak możnaby wykorzystać technologię do przyśpieszonej nauki czytania i poznawania przez interaktywność systemu. Tj. to, że system stymulowałby-reagując na normalny proces i jednocześnie wyprzedzał jego rozwój. Dokładnie tak, jak działają żywe układy - tylko te mocno wsłuchujące i wpatrujące się w to co robi ów mały człowiek :)

To możliwe:) Nastawiam się na ciekawość, badanie otaczającego mnie świata jak najpełniej.Również tej przestrzeni wewnętrznej.I możliwie najpełniej staram się oddać to, co już samo się wyłania lub funkcjonuje. Jestem wielkim zwolennikiem wyłaniającej się wiedzy, podażania za wskazówkami z pola, mądrości grupowej i tego, co jest. Koncepcji tego, że życie jest mądre na swój często zwariowany sposób;)

Chyba, że pytasz o to, czy w tym co się dzieje na świecie można rozpoznać bogów domagających się uznania. To i owszem, posługując się tą koncepcją tak to można ująć:-)

Wzmocni system immunologiczny, obdaruje czasem na lekturę i nauczy wsłuchiwać się w ciało.

:)