Kiedy umarli przemawiają do nas we śnie.

Mój Tato był ciężko pracującym hutnikiem. W 2007 roku zdiagnozowano u niego raka prostaty. Przeszedł prostatektomię radykalną, potem radio- i chemioterapię. Zmarł w 2016 roku. Jego serce nie wytrzymało. Zmarł w Szpitalu Żeromskiego w Krakowie. Bardzo często powracał we śnie. Tych snów było wiele: wraca z cmentarza z Mamą, bez nefrostomii, na którą był skazany na pół roku przed śmiercią. Wraca, a ja pytam: Tato, a co powiemy innym? Że co, że zmartwychwstałeś? Że znowu musimy robić pogrzeb? Co powiemy ludziom, gdzie cię mamy ukryć? Ten sen powracał stale, aż w końcu - jak to w Gestalt: figura domknięta, żałoba domknięta - sen już szczęśliwie nie powraca. Nawet po zbezczeszczeniu rodzinnego grobowca przez jakiegoś chuligana.