Jak zacząć, żeby nastroić serca i umysły?

         Odczuwam wielki lęk. Jestem przerażona, nie mogę spać. A inni wokół mnie śpią albo śmieją się. Księżyc zagląda w moje okno; pod blokiem słyszę śmiechy dzieciaków, choć już dawno po 12-ej w nocy. Chcę uspokoić się oglądaniem dzieł sztuki, ale pierwszym obrazem, na który natykam się, jest moja fotka z Musee d`Orsay w Paryżu

         Strumienie krwi spływają z kobiecych piersi zamiast mleka, ścielą się u stóp, stają się zalążkiem gęstwy kwiatów, ale włosy kobiety wyrastają w twarde drzewa. Czyżby piękno zawsze było okupione bólem? Kobieta stojąc śpi. Mówi do nas jej ciało, a nie jej umysł. O moim strachu też mówi moje ciało, choć umysł jest pełen rozsądku.

         Nie, ta fotografia nie uspokoi mnie, bynajmniej. Oczekuję w najbliższy poniedziałek zabiegu, który poprawić ma moje poruszanie się i uwolnić od bólu, ale mój lęk przeważa nad rozsądkiem. Moja myśl szuka wyjścia, ale boję się zajrzeć w swój horoskop, czy postawić karty Tarota. Jednak wszystko, co dzieje się na zewnątrz mnie, jest rodzajem interpretacji zamierzeń LOSU. Niechcianej na ogół.

         Dostałam w prezencie obraz, przedstawiający symbol szczęścia na wzgórzu mocy. Może oznacza on, że po zabiegu będę wspinać się na pagórki nie tylko w snach, czerpiąc MOC z otaczającego świata? Dlaczego jednak kolory tego obrazu są takie ponure i przygaszone? Czy może zamysł malarki zakłóciła jej intuicja? No i te symbole szczęścia — takie dwuznaczne ostatnio! Jakby szczęście jednych, nie towarzyszyło szczęściu innych. Jakby złośliwie wykorzystywano tę dwuznaczność dla pozwolenia uniknięcia komuś kary. Syndrom Białostocki.

         Poszukuję innych znaków, ale ciągle nie trafiam na takie, które dodałyby mi otuchy.

         Może więc poczytam sobie proroctwa na 2015 rok? Kto i jakie miał wizje tego, co nas czeka? A może nie doczekam realizacji tych wizji i będzie to przejawem litości Wszechświata wobec mnie? Pewien facebookowy nowy znajomy spytał mnie obcesowo, czy wróżę. Odpowiedziałam mu, że nie. Zapytał więc, co ja w ogóle robię i dlaczego nazwałam się „ezoteryczną”. Dodał, że wprawdzie dokładnie nie wie, o co chodzi z tą ezoteryką, ale przy okazji chciałby dowiedzieć się, czy mam męża, dzieci, dom lub mieszkanie i jakie mam dochody. W domyśle miałam sądzić, że może wybaczyć mi całą tę ezoterykę, czymkolwiek ona jest, jeśli z punku widzenia majątkowego i rodzinnego byłabym dla niego interesującą znajomością. Czy tego rodzaju znaki mają mnie wzmocnić czy osłabić?

         Pytania mnożą się jak muchy w upale i oczami wyobraźni już widzę ich roje zielonych, paskudnych śmietnikowych fruwadeł, kłębiących się wokół krwawych strug, tryskających z piersi kobiety.

         Zabieram się więc za proroctwa. Zapewne będzie to spis kataklizmów, których prawdopodobieństwo wystąpienia uspokoi mnie. Z punktu widzenia osób podobnych mojemu korespondentowi zapewne ów prorok jest postacią interesującą. Swoją działalność uprawia zarobkowo i proroctwa na rok 2015 są formą autoreklamy. Jest to niejaki Aron Jasnowidz, właściciel strony http://aronjasnowidzdiagnosta.blogspot.com/2014/12/przepowiednie-dla-polski-2015-ostatni.html

         Zaczyna od opisu wizji, której doznał. Blisko rok wcześniej nawiązał kontakt z Istotami Wyższymi; połączył w jedno swoje: Świadomość, Nadświadomość i Podświadomość z główną Duszą (nie pisze niestety ile ich ma, tych dusz oczywiście), a zajmuje się diagnozowaniem nieszczęść ludzkich. Diagnostów wokół siebie miałam wielu i na ogół ich diagnozy sprowadzały się do twierdzenia, że „starość nie radość”. Ten diagnosta posługuje się inną zasadą-wytrychem, a mianowicie twierdzeniem, że „każde nieszczęście jest karą, która nas spotyka za nasze czyny”, co podobnie jak poprzednia, nie przynosi żadnych wyjaśnień, które można by do czegokolwiek sensownego użyć, na przykład poprawy stanu bieżącego. Skoro więc ludzkość nabroiła i broi dalej, a starcy nie młodnieją, oczywistym jest, że czekają ją same złe rzeczy.

         Aron zaczyna od tych, które się już wydarzyły, a więc Zamach Smoleński oczywiście i sfałszowane wybory. Ponadto w Legionowie budowana jest jakaś stacja cybernetycznej kontroli umysłów, która ma nas zniewolić. O tym wszystkim poinformowały Arona Istoty Wyższe, przemawiające za pośrednictwem telewizora. To znaczy: w telewizorze coś mówili, a Istoty Wyższe szeptały Aronowi, jak ma tę wiadomości rozumieć. I dodały, że to coś nie może być zbudowane, należy natychmiast je zniszczyć. W tym celu został już odpalony przez Istoty pocisk, w postaci czekającego nas kataklizmu – straszliwej zimy, a po niej katastrofalnych powodzi. Aron latał nad całym naszym krajem i widział tylko dachy zalanych domów, żadnego skrawka lądu. Aron pisze bez ogródek: „Jeżeli Rosja porozumie się z Niemcami, a wy zostaniecie przy USA, to zostaniecie rozebrani lub zalani” oraz: „Przestańcie myśleć, że obalenie rządu spowoduje katastrofę dla kraju, katastrofę spowoduje pozostawienie go nad wami”.

         Wnioskować więc należy, że jeśli nie wywołamy rewolucji, nie wykopiemy Kopacz, nie zniszczymy jakichś wojskowych instalacji, zakamuflowanych na lotnisku w Legionowie, to wywołamy swoim tchórzliwym postępowaniem powódź, ponieważ Istoty chcą nam pokazać, że światem powinna rządzić miłość. Skądinąd to ciekawy sposób wywoływania pokoju i miłości, taki jakiś pradawny rzec by można, podobny do zdobywania kobiet epoki kamiennej: maczugą przez łeb i w krzaki. „Kolonie złych ras” zostaną zniszczone, a zapanują Dzieci Indygo.

         A co czeka Europę? „EUROPA to narody, które stanowią państwa, ale które teraz będą się jednoczyć w jednym słusznym celu, odejścia od unii do której zostały włączone”. Zjednoczyć się w słusznym celu rozbicia i ponownego połączenia – zaiste poziom intelektualny Istot Wyższych jest jakoś niezrozumiale niski...

         Może nie warto tym bredniom poświęcać tyle czasu, ale niektóre z nich są symptomatyczne i pociągające. Ale ich urok, to temat na inną refleksję.

         Co do jasnowidzów. Właśnie na FB pojawił się wpis Fundacji Nautilus, dotyczący Jackowskiego. Swego czasu w jakimś hotelu zobaczył dziecko i pojawiła się nagła wizja – to dziecko zostanie mordercą. Zawołał: Ten chłopiec JEST mordercą! Całe życie spędzi w więzieniu!

         Jak można powiedzieć matce dziecka, że zostanie ono mordercą! Skąd taka pewność, że przelotna wizja jest zgodna z prawdą? NIKT takiej pewności nie ma! Jasnowidzenie to wielka odpowiedzialność.

Przychodzi więc taki moment, że pozornie błaha informacja (lub jej brak) staje się wartością pierwszoplanową. I to wiąże moją sprawę i moje lęki przed zabiegiem, który mnie czeka (jak mogę bowiem odrzucić szansę, którą daje mi podobno los, zsyłając kontakt ze znakomitością w swoim zawodzie i pozwalając skorzystać z jego wiedzy i umiejętności), z niepewnością płynącą z niedoboru informacji (bowiem znakomici specjaliści nie zniżają się do objaśniania maluczkim tajników swoich kalkulacji) i ze sprawami proroctw dla Polski i Europy, i ze sprawą chłopczyka, który w istocie kogoś zamordował, gdy stał się dorosłym — co dla mnie oznacza nadmiar informacji.

         W tych kilku przypadkach odwołujemy się do czegoś, co jest poza nami. Aron Jasnowidz przywołuje Istoty Wyższe i chce, żebyśmy mu wierzyli. Jasnowidz Jackowski w braku aktualnych sukcesów usiłuje nam udowodnić, że jego dar jasnowidzenia jest niepodważalny, przywołując stare wydarzenia, nie bacząc na to, że ujawnia się jako osoba moralnie nieodpowiedzialna. Mój ortopeda przeciwnie, zapewne jest jak najbardziej odpowiedzialny w tym, co robi; jednak nie docenia mojego strachu i niepewności, i nie przyjdzie mu do głowy, że każde wydarzenie codzienności odnoszę do swoich lęków, wróżąc z nich skutek terapii, o czym z kolei nigdy ja mu nie powiem.

         Dobrze, że jest Taraka, w której mogę się Wam z tego zwierzyć. Dziś w nocy przyśnił mi się krąg ze zjazdu Tarakowiczów. Twarze były rozmyte, wyraźnie widziałam tylko Wojtka; nie pamiętam dokładnie co mi się śniło, ale zapamiętałam przyjemną, życzliwą atmosferę. I ciepło. Więc myślę jednak, że gdyby połączyć te dwa światy: świat rzeczowej odpowiedzialności i świat przeczuć i duchowości — może Ziemia byłaby lepszym miejscem do życia.