14 marca br. 2014 www.nasdaq.com doniósł: „Visegrad Four Countries Sign Military Pact”
W tłumaczeniu:

BUDAPESZT: Kraje Grupy Wyszehradzkiej – Słowacja, Czechy, Polska i Węgry – w piątek [14.03.2014] podpisały pakt w sprawie wspólnego organu wojskowego w ramach Unii Europejskiej, w odpowiedzi na eskalację kryzysu ukraińskiego.
Umowa dotyczy wspólnych ćwiczeń wojskowych, koordynacji zamówień obronnych i rozwoju wspólnej obrony czterech krajach Europy Środkowej.
Decyzja ta nastąpiła w odpowiedzi na przejęcie kontroli Półwyspu Krymskiego w Ukrainie przez siły prorosyjskie.
Cztery kraje Grupy Wyszehradzkiej są najbardziej eksponowane i najbardziej wrażliwe na sytuację w Ukrainie – jak stwierdził węgierski minister spraw zagranicznych Janos Martonyi w czwartek po spotkaniu z kolegami z V4.
Trzy z czterech krajów V4 graniczą z Ukrainą, jak również grupy mniejszości etnicznych z tych krajów mieszkają na Ukrainie.
[Autorka: Veronika Gulyás]

George Friedman uwzględnił zawiązanie się „Wyszehradzkiej Grupy Bojowej” (Visegrad battlegroup) w swojej analizie sytuacji Rosji i możliwych odpowiedzi amerykańskich: „Russia Examines Its Options for Responding to Ukraine” – artykuł z 18 marca. Odpowiedni fragment:

Dla Stanów Zjednoczonych krytyczną sprawą jest tworzenie regionalnej równowagi sił. Idealnie by było, gdyby Niemcy dołączyły do tego projektu, ale Niemcom bliżej jest Rosji, a plan wiąże się z pewnym ryzykiem, którego Berlin prawdopodobnie będzie chciał uniknąć. Istnieje w tym regionie ugrupowanie pod nazwą „Wyszehradzkiej Grupy Bojowej”. Działa ono w ramach NATO i składa się z Polski, Czech, Słowacji i Węgier. Na razie jest bardziej pomysłem niż siłą wojskową. Jednak wraz z zaangażowaniem USA i włączeniem Rumunii, stać się ona może tanią (dla Stanów Zjednoczonym) przeciwwagą wobec Rosji, która nagle poczuła się zagrożona i przez to nieprzewidywalna. Projekt ten plus przeciwdziałanie rosyjskiemu imperializmowi handlowemu poprzez amerykańską [handlową] alternatywę, byłoby logiczne teraz, w chwili, gdy Europa sama nie wesprze gospodarek w tych krajach.

Od 1939 roku amerykańska strategia polegała na maksymalnej pomocy wojskowej i gospodarczej przy minimalnym własnym zaangażowaniem wojskowym. Zimna wojna zakończyła się o wiele lepiej niż wojny, w które Amerykanie zaangażowali się bezpośrednio. Zimna wojna w Europie nigdy nie przerodziła się w gorącą. Logika podpowiada, że w pewnym momencie Stany Zjednoczone przyjmą tę strategię . Ale oczywiście, w międzyczasie czekamy na kolejny ruch Rosji, albo gdy ten nie nastąpi, na zmiany w samej Rosji.