Wyszłam i nagle przypominam sobie, że nie mam torebki. Byłam nieuważna i nie wiem, gdzie jest. Wracam, ale jej nigdzie nie ma. Pod szafą ktoś się chowa, wystają mu tylko nogi. Chwytam za nie i wyciągam. Wiem, że jest to złodziej torebek. Chcę, żeby oddał moją, albo choć pomógł mi odnaleźć. Wiem, że były tam pieniądze, ale nie o nie mi chodzi. Ważne są dla mnie dokumenty. Dowód TOŻSAMOŚCI!!! Pokazuje mi różne, jedną podobną do mojej, ale to nie ta. 

Na środku pokoju siedzi moja Pani Doktor R. Mówi mi o Vipassanie, że jest ok. Z innymi rzeczami byłaby ostrożna, bo można nie wrócić (ma tu na myśli roślinki). Mówię jej, że K. był na Vipassanie, a ona na to "Ten, którego żona ma sklep..." Mówię, ale on już nie ma żony...

Jestem w piwnicy, chciałam tam posprzątać. Ale o dziwo ktoś już większość posprzątał za mnie. 

Budzę się ze słowami piosenki Roda Stewarta " Can you hear me...can you hear me...to be free"