Kiedyś w którejś dyskusji zadałem pytanie: A co by było, gdyby idea jakiegoś zjednoczenia Międzymorza wyszła nie z Polski, ale z innego kraju, np. z Ukrainy? Jakby się do tego odnieśli Polacy? Czy włączyliby się do Międzymorza, gdyby to się miało odbyć pod przewodem Ukrainy? (Bo chyba tylko te dwa kraje się nadają, by stanąć na czele zjednoczenia. Chociaż, kto wie, może nie tylko one.) Odzew przyszedł szybko. Za pośrednictwem Romana Zaleskiego, blogera Salonu24, natrafiłem na teksty i osobę Swiatosława Wyszynśkiego (Святослав Вишинський), mieszkającego w Czerniowcach na Bukowinie, który właśnie taką wizję proponuje i prognozuje dla Ukrainy: żeby jego kraj, odrzucany przez Zachód (Unię Europejską) i sam odrzucający Wschód (unie, jest ich kilka, montowane przez Rosję i będące jej imperialnymi narzędziami), sam zbudował swoją geopolityczną otoczkę na wschód od Zachodu i na zachód od Wschodu, czyli gdzie? – na Międzymorzu. W ten sposób Ukraina weszłaby na geopolityczną drogę Starej Rusi Kijowsko-Nowogrodzkiej, Wielkiego Xstwa Litewskiego i I Rzeczypospolitej, stając się kontynuantą i dziedzicem tamtych. Za tym idzie wołanie do nas Polaków: Pomożecie?

Z wizjami (geo)politologów należy ostrożnie (Careful With That Axe, Eugene), ponieważ dobra ich wizja jest samosprawdzalna, jak u Mackindera, który wywróżył podział świata na wewnątrz-euro-azjatycki Heartland i oceaniczny Insular Crescent, który jeszcze za jego życia zmaterializował się w postaci obozów Moskiewskiego i Waszyngtońskiego mocujących się na Zimną Wojnę. Więc nie kłopotałbym się tym, że Wyszynśkyj nie ma za sobą mas i dywizji, bo a nuż właśnie on pierwszy odczytał to, co jeszcze w tych masach śpi nieświadome, i za rok-dziesięć Ukraina żyć będzie wizją federacji od fiordów do Kaukazu?

O Wyszynśkym i jego projektach napisałem, obficie cytując, tu:. Swiatosław Wyszynśkyj i jego ukraińska wizja Międzymorza i tu: --- wizja Międzymorza, ciąg dalszy, po czym sam Autor dał się namówić na zamieszczenie w Tarace jego pracy, która tu:
Sieciowe imperium Nowa Ruś.

A teraz z trochę innej, chociaż nie tak bardzo innej szuflady: pisałem (nie chce mi się szukać, gdzie) że na moje wyczucie kolebką (urhajmatem), czyli terenem z którego zaczęła się ekspansja, IndoEuropejczyków, była nie stepowa Rosja, jak chciała Maria Gimbutas, ani Anatolia nad górnym Eufratem, jak wydawało się Iwanowowi i Gamkrelidzemu, a za nimi Renfrewowi – tylko Bałkany i dorzecze Dunaju. I masz! Dzisiaj znalazłem witrynę www.dacia.org, zajmującą się dawną starożytną i prehistoryczną Dacją, dzisiejszymi ziemiami Rumunii. A w niej artykuł Indo-European Origins In Southeast Europe by Dienekes Pontikos, mówiący dokładnie to, co mi chodziło po wyobraźni, tylko lepiej dokumentując.

Czy Ktoś z Czytelników, Autorów lub Doradców Taraki zechciałby ten (krótki) tekst przetłumaczyć? (Bo wiem, że chociaż wszyscy znamy angielski, to często nam się nie chce czytać w cudzym języku.) Przy okazji: w tekście nie ma obrazków, chociaż są podpisy, ale napisałem o tym do administratora i mam nadzieję, że się pokażą.

Ukraina... Rumunia... Coś się dzieje w tym Międzymorzu. Chodzę też teraz po stronach o harmonikach sferycznych (taka dość wyższa matematyka), bo mam pewne pomysły na zmodernizowanie horoskopów. Autorzy z którymi się kontaktowałem działają w Stanach, ale jeden jest Rosjaninem z Tiumenia, Syberia, drugi Litwinem. – Międzymorze...! Bo jak przyjdzie co do czego, to Syberię przyjmiemy do Międzymorza. Bo dlaczego nie? Przecież to ojczyzna szamanizmu.