Jeszcze nie opadł pył bitewny i paryskiej krwi nie zmyto, kiedy w polskiej Sieci zaczęto dyskretnie kokietować dżihadystów. Co w Polsce ma tradycję, jako że słabość i pociąg do młodzieńców idących na śmierć** trwa. I tu ujawniły się dwa style: prawica i lewica, każda kokietuje inaczej.

Prawica wzdycha: Oj, gdybyśmy to my mieli ich siłę ducha... Ich niż śmierć silniejsze przywiązanie do wartości... Cóż, że te wartości bisurmańskie, gdy nasze mogłyby być  jedynie słuszne, chrześcijańskie... Tu piewcy połapują się jednak, że tęsknota ciągnie ich ku mordercom i gorzej! – innowiercom^, więc odwracają wywód: gdy my będziemy tak silnie przywiązani do naszej wiary, jak oni do swojej, gdy my będziemy umieli tak, jak oni dać odpór bluźniercom-nihilistom^^, takim, jak ci z Charlie Hebdo, dopiero wtedy obronimy Europę przed hordami. I dalej prawica wzdycha, a jeśli tego jeszcze nie zrobiła, to zrobi zaraz: nalot asasynów na Charlie Hebdo to znak z góry, żebyśmy nawrócili się i zrechrystianizowali najpierw siebie, potem Europę.

Lewica kokietuje inaczej, głosi oto: Wiedzcie, Polacy, że nasze miejsce jest po ich stronie! Bo skąd ich furia? – Z krzywdy. Z krzywdy, którą uczynił im Zachód, który ich skolonizował, podbił, zniewolił, zgasił ich kulturę, a w końcu zneokolonizował, do ich krajów przerzucając koszty własnego dobrobytu. A gdy ratując się, przyjeżdżają na Zachód, dostają pogardę i status pariasów. My, Polacy, tak samo zostaliśmy skrzywdzeni przez Zachód... i takiśmy pariasami. Tu brakuje key-stone'u,+ logicznego kamienia-zwornika łuku, który scaliłby ten wywód, więc dopowiem: Patrzmy więc (rzecze dalej lewica) z sympatią i nadzieją na dżihadystów, bo może właśnie oni obronią nas przed zachodnią neokoloniadą.

Ponieważ my w Tarace nie uznajemy prawo-lewej dychotomii%, to pora zastanowić się, jaki może być pogląd trzeciego skrzydła, wolnościowego.