Serial: Moja Twarda Ścieżka
Odrodzenie i powrót do źródeł
Szałas potu na powitanie wiosny w Puszczy Bolimowskiej 2 - 3 kwietnia 2016 r. ! Do not copy for AI. Nie kopiować dla AI.

Kategoria: Twarda Ścieżka

szałas potu, Twarda Ścieżka

Podobnie jak w ubiegłym roku, także dwa lata temu, spotkaliśmy się w Puszczy Bolimowskiej, w Gospodarstwie Zaczarowane Miejsce, na towarzyskim spotkaniu z okazji powitania wiosny.
Pogoda była piękna. Było ciepło i słonecznie. Jeszcze w piątek padało i pogoda była bardzo brzydka. Jednak od soboty pogoda całkowicie się zmieniła, co było dla nas bardzo sprzyjające.
W ubiegłym roku robiliśmy nasz szałas na wyspie - kilka metrów od rzeki Rawki. Niestety, w tym roku poziom wody znacznie się podniósł, zalewając całą kładkę i dojście do niej. Dostanie się na wyspę w takich warunkach stało się niemożliwe. W tej sytuacji postanowiliśmy zrobić szałas na podwórku zaraz przy domu.

Kładka na wyspę

Powitalny krąg

Nasze działania rozpoczęły się około godz. 14.00. Najpierw wspólnie zjedliśmy obiad, a następnie zasiedliśmy w kręgu. Po przywołaniu czterech kierunków - każdy powiedział coś o sobie, po czym zabraliśmy się za budowę konstrukcji do szałasu potu.
Tym razem wszystkie materiały do budowy szałasu i ogniska mieliśmy na miejscu i nie musieliśmy ich transportować nad Rawkę. Tak więc uwinęliśmy się z tym bardzo szybko.

Rozmowy w kręgu

Zaczynamy budować konstrukcję szałasu potu

Wiążemy konstrukcję sznurkami

Przykrywamy szałas kocami

Kopczyk na przedmioty mocy

Budowę szałasu i ogniska zakończyliśmy około godz. 18.00. Nadeszła pora na rozpalenie ognia. Drewno było bardzo suche. Bardzo łatwo zapaliło się przy pomocy kilku kawałków kory brzozowej. Kamienie grzały się około 1,5 godziny. W tym czasie siedzieliśmy przy ognisku i graliśmy na bębnie i grzechotce.

Rozpalanie ognia

Za chwilę wejdziemy do szałasu

Do szałasu weszliśmy po zapadnięciu zmroku. Szałas tym razem był bardzo mocny. Dla mnie osobiście był on bardzo ważny z kilku powodów. Po dłuższej przerwie, trwającej 3 miesiące, w czasie której nie robiłem szałasów, po gruntownych przemyśleniach postanowiłem zmienić niektóre rzeczy. Biorąc pod uwagę całe moje kilkunastoletnie doświadczenie z praktykowania Twardej Ścieżki, wyciągnąłem z tego to, co uważałem za najlepsze i zastosowałem w tym szałasie. Zmiany, które wprowadziłem, okazały się być bardzo udane. Wzbudziły one uznanie wszystkich osób biorących udział w tym szałasie.
Po wyjściu z szałasu naszym oczom ukazało się pięknie rozgwieżdżone niebo. Podziwialiśmy je przez chwilę, po czym udaliśmy się do domku na nocleg.

Moja firmowa jajecznica z 20 jaj

Pamiętnik na nasze przemyślenia

Na śniadanie była moja tradycyjna firmowa jajecznica. Po śniadaniu rozebraliśmy szałas potu, a do przygotowanych wcześniej przez Zuzię i Klarę pamiętnikach wpisaliśmy swoje przemyślenia z szałasu i z pobytu w Zaczarowanym Miejscu.
Następnie przyszedł czas na koncert na misach tybetańskich. Zagrała dla nas Małgorzata Krasińska.

Piszemy pamiętnik

Koncert na misach tybetańskich - gra Małgosia Krasińska

Wychodzimy na spacer

Było już po południu, gdy zakończył się koncert na misach tybetańskich i gongach. Pogoda była piękna i słoneczna, co zachęcało do wiosennego spaceru po Puszczy Bolimowskiej. Tym razem, ze względu na prace drogowe w puszczy, znacznie skróciliśmy naszą trasę.

Spacer po Puszczy Bolimowskiej

Pożegnalny krąg

Po spacerze zjedliśmy obiad, po czym zasiedliśmy w kręgu, aby "wysłać orły" i podsumować nasze spotkanie.
Około godz. 15.00 zakończyliśmy nasze działania i rozjechaliśmy się do swoich domów.


Dziękuję wszystkim uczestnikom za mile i owocnie spędzony czas. Dziękuję też Małgosi Krasińskiej za wspaniały koncert i za zdjęcia.