"Krytykowanie przez ateistów doktryn religijnych jest w dużej mierze marnowaniem wysiłku: i tak wierzy w nie niewielu ludzi; mówią tylko, że wierzą."

1. Krytyka religii jest słabym memem (czy też mempleksem)?
2. To jest absolutnie genialna rzecz do badania: dlaczego ktoś myśli, że wierzy, mimo iż w zasadzie szczegóły doktryny go nie interesują (chociaż powinny), a wystarcza zgrubne zapewnienie kapłana, że zachowuje się (wierzący, nie kapłan) poprawnie.
3. Była taka akcja (pomijam jej sens), że walczący ateista rozdawał nagrody (film na DVD!)za publiczne wyrzeczenie się Ducha Świętego, co wg. doktryny oznacza nieodwracalne skazanie się na piekło. Ta akcja miała wysoką memetyczną skuteczność, a ateistyczne memy przeważnie takiej skuteczności nie mają (http://www.blasphemychallenge.com/).

Ha, w mlodosci ulepilem aforyzm, ze najwiekszym wrogiem kazdej religi jest jej wlasna historia : )

To jest absolutnie genialna rzecz do badania: dlaczego ktoś myśli, że wierzy, mimo iż w zasadzie szczegóły doktryny go nie interesują (chociaż powinny), a wystarcza zgrubne zapewnienie kapłana, że zachowuje się (wierzący, nie kapłan) poprawnie.

Może dlatego, że generalnie ludzie mają potrzebę życia duchowego, jakiejś przestrzenie sacrum, a jedyne co dostają to albo zlepek idei-doktryn, którym nie należy się przyglądać a brać na wiarę, albo zupełne przeciwieństwo, a więc ateizm, odrzucenie jakiejkolwiek duchowości i totalny materializm, ewentualnie połączony z logiczną społecznie etyką.
Dla mnie ciekawą alternatywą jest własnowierstwo, ale to z kolei wymaga pewnej inwencji twórczej i instynktu poszukiwacza. Jak widzimy, większość woli gotowe produkty.