Te słowa powiedział Jubiler w śnie Romana Kama, śnionym jako odpowiedź na pytanie „Czy duch Ayahuaski ma własną moc, czy tylko otwiera naszą świadomość?” (Pytanie to można rozumieć szerzej, przynajmniej ja tak je chętnie rozumiem: czy stany doświadczane pod wpływem środków zmieniających świadomość są jakimś najazdem zewnętrznych sił na nasz umysł, czy też ukazywanym nam głębszym lub szerszym obrazem nas samych i ukrytych zwykle części naszego umysłu?)

Jubiler mówi: „preferuję żelazo”, gdy ludzie obecni na jego wystawie nie znajdują złota. „Tak, nie mam złota, ponieważ pracuję w żelazie.” Złoto jest cenne, skupia w sobie nagromadzone bogactwo, ale jest też odświętne i jakoś oderwane od zwykłego życia. (Złoto jest w naszym świecie importem ze świata ducha.) Żelazo przeciwnie, jest surowcem na narzędzia jak najbardziej życiowe. Złoto jest dla królów i bogów, żelazo jest dla ludzi. Ale dla ludzi szczególnych: tych obdarzonych wolą. Silną wolą. Takich, którzy w baśniach są nazywani „rycerzami”, „wojownikami” lub „kowalami”. W ogóle żelazo, żeby służyło jako narzędzie, musi przejść przez ręce kowala. Jako odpowiedź na zadanie pytanie, ta wzmianka o żelazie odpowiada, że ayahuasca jest narzędziem, które pozwala na obróbkę twojej psychiki. Jest żelazem-narzędziem, przy pomocy którego możesz „przekuć” siebie samego.

Wśród przedmiotów, które były w pracowni jubilera, uwagę Śniącego zwróciły temperówki-klepsydry. Klepsydra mierzy czas i jest symbolem czasu życia, jaki jest każdemu z nas dany. Temperówka służy do ostrzenia ołówków. Odczytujemy to połączenie symboli: „czas, który masz do przeżycia, jest po to, żeby się wyostrzyć”. Temperówkę-klepsydrę miał uzupełniać drugi przedmiot, który jednak w śnie się nie dał znaleźć, ale który miał napis: „posiada cechy ludzi, bez skazy”. Co dla nas brzmi jak opis tych, którzy chcą się poddać tamtemu ostrzeniu (na klepsydrze). Tamte słowa można tak rozwinąć: „To coś, czego szukasz, posiada cechy ludzi, ale jest bez skazy.” Co to jest? – narzuca się, że sen mówi tu o tych, którzy przejdą przez treningi wzmacniane ayahuaską (lub innym środkiem), mówi o ideałach takiego treningu.

Zwraca też uwagę podkreślany minimalizm form (bez ozdobników), surowców (szkło, żelazo, nie złoto) i kolorów (szary). Wydaje mi się to nie przypadkiem, tylko wyrazistym przekazem, ponieważ tym, na co chwytają się psychonauci, jest rozbuchana forma, ornamentyka, ozdobność i nadmiar ayahuaskowych i innych psycho-światów. Jubiler ze snu podpowiada ważną radę: trzeba umieć nie dać się temu zauroczyć i spoza ornamentów widzieć prostotę i minimalizm tamtego przekazu.

Szuflady, które w śnie są przeszukiwane, można skojarzyć z czakramami. „Najwyższa półka”, którą przegląda Śniący, to Sahasrara, czyli wśród czakr miejsce ducha i przeznaczenia. „Czwarta półka od góry” byłaby czakrą Anahatą, tą od „ja” i samo-afirmacji. Tam wg snu nie ma złota, za to jest żelazo.

Cały sen tu: „Ayahuaska, sen na zamówienie »”

(Oczywiście, inne interpretacje nie przeszkadzają tej, o ile są poprawne.)