17. Renta powszechna albo dochód gwarantowany. Pomysł ten dobrze objaśnia Kamil Fejfer w: „Dochód gwarantowany. Wypłata za to, że jesteś człowiekiem”. Każdy człowiek dostaje pewną stałą i jednakową kwotę wystarczającą na przeżycie, czyli jakieś minimum socjalne. Autor artykułu wprawdzie dodaje, że „każdy dorosły”, ale lepiej byłoby płacić także dzieciom, co byłoby zachętą do ich rodzenia i chowania i mogłoby zapobiec straszącej zapaści demograficznej. Jaki sens i cel tego? Przecież nie zasilanie nierobów, bo ci i tak nie byliby liczniejsi niż teraz. Celem jest przerwanie patologii wyniszczającej społeczeństwa, mianowicie odwrotnej licytacji, kto zgodzi się pracować za jeszcze niższe wynagrodzenie. Ta Dutch auction, ang. „holenderska (czyli zwariowana) licytacja” trzyma dochody ludzi utrzymujących się ze sprzedaży swojej pracy na niskim i zamrożonym poziomie, co zwrotnie tworzy hamulec popytowy, polegający na tym, że producenci nie mają swoich produktów komu sprzedawać, bo nie biedakom, którzy u nich lub dla nich pracują. Jest prawdopodobne, że renta powszechna będzie wprowadzana w najbliższym saturnoleciu (cyklu Saturna, ok. 30 lat) i może stać się mechanizmem ekonomicznym ogólnie przyjętym w świecie, najpierw przez wiodące gospodarczo państwa; możliwe, że zaczną Australia, N. Zelandia, kraje skandynawskie. Renta powszechna prócz potężnych skutków oczekiwanych ma równie potężne i świat-zmieniające skutki uboczne. Radykalnie zwiększa uzależnienie ludzi od państwa, które wtedy ponieważ każdemu płaci, to i odpowiednio więcej będzie wymagać, co z drugiej strony nakręci spiralę postaw roszczeniowych. Powstanie stały nacisk wyborców na zwiększanie renty: bo skoro możemy mieć wypłacane po 1000 zł, to czemu nie 1200?, itd. Wzrosną podatki, które niby będą cisnąć najbogatszych (co nie byłoby tak złe...), ale jak znamy życie, najwięcej obciążą klasę średnią, która zawsze najgorzej wychodzi na socjalnych reformach. I najważniejsze: renta powszechna jeszcze bardziej zwiększy różnicę potencjałów pomiędzy krajami bogatymi, które ją u siebie zaprowadzą, a krajami biednymi i z puchnącymi populacjami. Ta różnica potencjałów, czyli napięcie, jeszcze silniej będzie skłaniać ludzi z Afryki i Bliskiego Wschodu do szturmowania europejskiego raju. Dlatego renta powszechna możliwa jest do wprowadzenia tylko pod osłoną odpowiednio silnych policji, straży granicznych i barier prawnych, chroniących bogate kraje powszechno-rentowe przed chaotycznym zalewem światowych biedaków. (Jakiś kraj w Afryce zorganizuje u siebie domową wojnę-ustawkę, dzięki której większość ludzi z tego kraju będzie mogła przesiedlić się do Europy, mając mocne papiery uchodźców wojennych.)
Renta powszechna dezintegruje wspólnoty międzynarodowe i podważa zasady solidarności. Gdy w Unii Europejskiej rentę powszechną wprowadzi np. Finlandia, to tamtejsze społeczeństwo podzieli się na dwie klasy: prawowitych Finów dostających 2 tysiące euro za to, że są, oraz na obcokrajowców, w tym z innych krajów unijnych, np. Polaków, którzy żeby tam żyć, muszą wynajmować się do pracy wciąż na zasadzie negatywnej licytacji, owej Dutch auction. Gdyby jednolitą rentę powszechną wprowadzić w całej Unii, to raz, musiałaby być niska, przez co mieszkańcy bogatych krajów nie zauważyliby jej dobroci, dwa, podatki musiałyby być jednakowe wszędzie, przez co ci z bogatych krajów (Niemiec, Finlandii) płaciliby je, a ci z biednych krajów (Polski, Bułgarii) nie płacili – co rozbudzi poglądy secesjonistyczne. Przy okazji takich eksperymentów myślowych widać, jak niesprawiedliwa ekonomicznie jest Unia Europejska. Zalecam dla ćwiczenia rozważyć, co by było, gdyby jednolitą rentę powszechną wprowadzić w całym świecie – wymaga to przemyślenia od nowa, czym jest i jak daleko sięga solidarność między ludźmi.

18. Globalne ocieplenie od wzrostu dwutlenku węgla i metanu w powietrzu postępuje i raczej nie da się go już nie widzieć. Wydaje się jednak wysoce prawdopodobne, że Ziemia ma silniejsze mechanizmy regulacji niż to się przyjmuje. Kilka/naście lat temu słychać było o „pasie transmisyjnym słono-cieplnym” na północnym Atlantyku, który powoduje, że w miarę ocieplenia w pewnym momencie przychodzi ochłodzenie, ponieważ słodka woda z topniejącej Grenlandii zawróci ciepły Golfsztrom dalej na południe, powstrzymując go od podgrzewania Arktyki, czego skutkiem mógłby być nawet nawrót epoki lodowcowej. Ogólnie, prawdopodobne jest, że katastrofalne dla ludzi będzie nie tyle samo ocieplenie, co wtórne procesy, którymi Ziemia będzie bronić się przed ociepleniem. Takie mechanizmy mieć musi, skoro w geologicznej przeszłości nie ocieplała się.

19. Religia. W „Rzeczypospolitej” 23-24 stycznia 2016 Józef Maria Ruszar skreślił płomienne słowa:

Jest w tym, zwłaszcza we fragmencie: „[we wspólnotach] jesteśmy dłużnikami tych, co byli przed nami, i mamy obowiązki wobec następców” – jakiś konfucjanizm; jest idea humanizmu, po chińsku ren (w starszej pisowni: żen; lepiej czytać odpowiednie strony w Wikipedii angielskiej, gdzie dużo więcej treści), w tarocie oddana przez kartę 9 Pucharów. Zwykle dla wyrażenia i utrwalenia tej idei sięga się po religię. Autor pisze jako chrześcijanin, ale właśnie chrześcijaństwo ma problem. Ma zawarty w sobie enzym lityczny, czyli taki składnik, który je rozpuszcza i rozkłada, lizie poddaje. Tym enzymem, zawartym w samym oryginalnym korpusie pism chrześcijaństwa, więc w jego fundamencie, jest świadectwo Pawła, który o żadnym ziemskim Jezusie nie wiedział, co każe sądzić, że Jezus był postacią fikcyjną, co najwyżej z czyjejś wizji. (Zobacz Earl Doherty, Zagadka Jezusa, część pierwsza i nast., i inne teksty o tym w Tarace.) Ewidentność tego jest tak silna, że kościoły, z katolickim na czele, coś z tym będą musiały zrobić. Pytanie, jak zniosą ten szok. Na razie unikają problemu, ale będą musiały z nim się zmierzyć. Jakie to będzie miało konsekwencje, jest rzeczą ciekawą i wartą dyskusji wśród futurologów religii. Tak czy inaczej, przyszłość i zapewne już najbliższe saturnolecie przyniesie dalekie zmiany. Warte zastanowienia jest też, dlaczego na Zachodzie tak skromnie jak dotąd przyjmuje się buddyzm, który przecież dużo lepiej radzi sobie zarówno z krytyką własnych źródeł, jak i z ogólnym dopasowaniem do kontekstu rozwiniętych technologicznie społeczeństw. Futurologia religii jest otwarta i zaprasza do dyskusji.